Σύμφωνα με καταγγελίες στο naxostimes η υπόθεση «νεκροταφείο» και οι περιγραφές γύρω από τα όσα συμβαίνουν είναι ανατριχιαστικά.
Πολλά ερωτηματικά έχουν προκαλέσει στην τοπική κοινωνία οι συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργεί το κοιμητήριο στον Τίμιο Σταυρό της Νάξου στο οποίο –στην πλειοψηφία τους- οι νεκροί δε λιώνουν …και «κάποιοι» αναγκάζουν τους συγγενείς, να τους μεταφέρουν σε άλλο μέρος για δεύτερο ενταφιασμό, αυτή τη φορά σε χώμα, σε χωράφι πίσω από την εκκλησία του νεκροταφείου!
Σύμφωνα με μαρτυρίες, η διαδικασία που ακολουθείται είναι η εξής:
Με την παρέλευση 4 χρόνων καλούνται οι συγγενείς να κάνουν εκταφή, να ανοίξουν τον τάφο… Στις περισσότερες περιπτώσεις, διαπιστώνουν ότι ο νεκρός είναι σχεδόν ατόφιος, ενώ πολλές φορές επιπλέει μέσα σε νερό και δεν έχει λιώσει.
Όπως αναφέρουν πηγές, αυτό που συστήνεται στους συγγενείς είναι να πάρουν το νεκρό από εκεί και να τον πάνε για νέο ενταφιασμό σε κάποιο χωράφι, όπισθεν της εκκλησίας του νεκροταφείου, κάτι που δεν επιτρέπεται αφού δεν προβλέπεται από τον κανονισμό λειτουργίας του νεκροταφείου, αλλά είναι και ένα θέμα που έχει πολλές προεκτάσεις.
Πολλές φορές τους τυλιγμένους σε σεντόνια νεκρούς, τους ακουμπούν επάνω σε άλλους τάφους, ενώ όπως λένε αυτόπτες μάρτυρες (και δείχνουν οι φωτογραφίες), τους σέρνουν δια μήκους του νεκροταφείου μέχρι να τους μεταφέρουν στο νέο σημείο του … δεύτερου ενταφιασμού τους με ό,τι συνέπειες συνεπάγεται αυτό.
Η αγανάκτηση και η οδύνη των οικογενειών είναι μεγάλη όπως και τα ερωτήματα… Το πρόβλημα υπάρχει εδώ και χρόνια και λύση δεν έχει δοθεί από το δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων.
Διερωτώμενοι γιατί συμβαίνει αυτό, αυτό που εισπράττουν είναι γενικολογίες και τη συνηθέστερη δικαιολογία ότι «φταίνε οι νεκροί επειδή έπαιρναν φάρμακα» ή για κάποιο άλλο μακάβριο λόγο… Δέχονται πιέσεις να μεταφέρουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα στο παραπάνω χωράφι μαζί με ένα κομμάτι μάρμαρο καρφωμένο στο χώμα και τη φωτογραφία τους ή κάποιο άλλο χαρακτηριστικό, για να τους ξεχωρίζουν.
Οι συγγενείς των νεκρών, όπως καταγγέλλουν, βιώνουν ένα αβάσταχτο μαρτύριο αντικρύζοντας την σοκαριστική εικόνα των αγαπημένων τους προσώπων που δε βρίσκονται πια στη ζωή.
«Προσπάθησαν να μας αναγκάσουν να κάνουμε μια «δεύτερη κηδεία» και να ζήσουμε τον ίδιο, ίσως και χειρότερο πόνο αντικρίζοντας το αγαπημένο μας πρόσωπο χρόνια μετά το θάνατο του, να είναι ακόμα ανέπαφο. Ήταν μια εικόνα ανείπωτη» σημειώνουν συγγενείς νεκρού που δεν δέχτηκαν να μεταφερθεί στο «χωράφι» παρά τις πιέσεις που δέχτηκαν.
Ωστόσο, το μαρτύριο για κάποιους δε σταματάει εκεί εάν αναγκαστούν να παρακολουθήσουν τη μεταφορά του νεκρού, τυλιγμένου σε ένα σεντόνι, στο χωράφι… Στο ίδιο σημείο υπάρχουν και άλλοι, πολλοί «τάφοι» όπως φαίνεται στο παρακάτω βίντεο, γεγονός που μαρτυρά και την έκταση του προβλήματος.
Ο λόγος που προφανώς ζητείται από τους συγγενείς η μεταφορά των νεκρών είναι για να αδειάζουν οι τάφοι, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν, όμως καμία πρόβλεψη και καμία ενέργεια δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα από τους αρμόδιους ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες για να αποσυντίθενται οι νεκροί.
«Το νεκροταφείο έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης» αναφέρουν γυναίκες που πήγαν να ανάψουν το καντήλι νεκρού αγαπημένου τους προσώπου…
Ο κανονισμός λειτουργίας του νεκροταφείου Νάξου πάντως λέει ρητά και κατηγορηματικά ότι εάν κατά την εκταφή ο νεκρός δεν έχει λιώσει, ο τάφος ξανακλείνει και παραμένει εκεί ο νεκρός –χωρίς οικονομική επιβάρυνση της οικογένειας- μέχρι την πλήρη αποστέωση.
Πως βγήκαν οι φράσεις: «Όποιον πάρει ο Χάρος»;
Ιανουάριος 11, 2016Φράσεις μακάβριες και απόκοσμες αλλά συχνές στο λεξιλόγιο μας. Πολλοί θεωρούν πως «απλά βγήκαν» ή πως τις είπε κάποιος και έμειναν. Ίσως να ναι κι έτσι. Όμως μια μικρή αναζήτηση στην ελληνική λαογραφία θα αποδείξει πως τίποτα τελικά δεν έχει βγει στην τύχη.
Πως βγήκαν λοιπόν οι πασίγνωστες φράσεις «Όποιον πάρει ο Χάρος» ή «Πάμε σαν τους στραβούς στον Άδη»; Οι ιστορίες σίγουρα θα σας εκπλήξουν.
ΚΙ ΟΠΟΙΟΝ ΠΑΡΕΙ Ο ΧΑΡΟΣ
Ο Θεός έστειλε µια φορά τον Χάρο να πάρει την ψυχή µιας πεντάµορφης κοπέλας. Η κοπέλα έπεσε στα πόδια και τον παρακαλούσε, ο Χάρος λύγισε ,της χάρισε τη ζωή και γύρισε στον Θεό µε άδεια χέρια.
Θύµωσε ο Θεός για την παρακοή του Χάρου, του έδωσε ένα χαστούκι και τον κούφανε, να µην ακούει πια θρήνους και µοιρολόγια και λυπάται.
Τον έστειλε άλλη φορά να πάρει την ψυχή ενός λεβεντονιού. Και µόνο που τον είδε ο Χάρος σπάραξε η καρδιά του, άφησε τον λεβεντονιό να χαρεί τη νιότη και την οµορφιά του και γύρισε πάλι στον Θεό µε άδεια χέρια.
Καινούργιο χαστούκι του Θεού και ο Χάρος απόµεινε για πάντα στραβός.
Από τότε ο Χάρος έγινε σκληρός και αδυσώπητος , παίρνει στην τύχη όποιον βρει µπροστά του, νέο ή γέρο, όµορφο ή άσχηµο, πλούσιο ή φτωχό και οδηγεί την ψυχή του στο υπόγειο βασίλειό του, τον Άδη ή Κάτω Κόσµο.
ΠΑΜΕ ΣΑ ΣΤΡΑΒΟΙ ΣΤΟΝ ΑΔΗ
Εκεί, λοιπόν, στον Κάτω Κόσµο, που έφερε ο Χάρος τις ψυχές, είναι παγωνιά και µαυρίλα. Οι ψυχές πορεύονται ψηλαφητά, κρατώντας και ακολουθώντας η µια την άλλη.
Οι ζωντανοί ,για να φωτίσουν λίγο το δρόµο των ψυχών, ανάβουν στους τάφους των νεκρών καντήλια. Το καντήλι πρέπει ν’ ανάβει κάθε βράδυ σαράντα µέρες µετά τον θάνατο .
Όταν περάσουν οι σαράντα µέρες πρέπει ν’ ανάβει κάθε Σάββατο και απαραίτητα τα Ψυχοσάββατα , ώσπου να κλείσουν τρία χρόνια.
Αν οι ζωντανοί παραµελούν το άναµµα του καντηλιού, οι ψυχές θλίβονται και αγανακτούν ,που οι αγαπηµένοι τους ξέχασαν και πια δεν τους θυµούνται.
( Από το βιβλίο του Γιώργου Αλβανού « Το χωριό µου Βασιλικά Λέσβου » )
dogma.gr
Φρίκη στη Ρόδο - Δύο παιδιά ζούσαν για 10 μέρες δίπλα στο πτώμα της νεκρής μητέρας τους
Αύγουστος 18, 2014- Τα δύο παιδιά της γυναίκας αντιμετώπιζαν ψυχολογικά προβλήματα
- "Η μητέρα μου κοιμάται", έλεγε η κόρη της στους γείτονες που ρωτούσαν
Η αποκάλυψη της... γειτόνισσας
Όπως αναφέρουν αστυνομικές πηγές, η αποκάλυψη έγινε από μία γειτόνισσα της άτυχης γυναίκας κι αυτό διότι από το σπίτι έβγαινε μία πολύ έντονη δυσοσμία.
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS