Φόρεσε τα σέξι σου εσώρουχαάφοβα!

Αν ξυρίζεις την ευαίσθητη περιοχή σου σίγουρα θα αναγνωρίζεις εκείνα τα κόκκινα ενοχλητικά σπυράκια που δημιουργούνται από ερεθισμό! Μάθε λοιπόν τι μπορείς να κάνεις την επόμενη φορά για να μην έχεις το ίδιο πρόβλημα μέσα από το followme.gr.

● Άφησε λίγη τρίχα προτού τα ξυρίσεις αμέσως γιατί αν είχες ήδη τα σπυράκια και ξυρίζεσαι ξανά απλά κάνεις το ερεθισμό χειρότερο.

● Χρησιμοποίησε καλό ξυράφι που κόβει καλά. Οι περισσότερες κάνουν το λάθος να μην αλλάζουν συχνά τη λεπίδα με αποτέλεσμα να περνούν το ξυράφι περισσότερες φορές από την ίδια περιοχή που προκαλεί ερεθισμό.

● Ξύρισε την ευαίσθητη περιοχή αφού έχεις κάνει μπάνιο με ζεστό νερό. Με αυτό τον τρόπο το δέρμα σου έχει μαλακώσει οπότε το ξύρισμα γίνεται πιο εύκολο.

● Μην ξυρίζεις την τρίχα στην αντίθετη φορά. Μπορεί το δέρμα σου να γίνεται πιο λείο και αλλά με αυτόν τον τρόπο οι τρίχες σου δυσκολεύονται πιο πολύ να ξαναβγούν με αποτέλεσμα να σου γυρίσει κάποια τρίχα μέσα στο δέρμα.

● Όσο φαγούρα και να σε πιάνει είναι καλύτερα να μην πειράζει τα σπυράκια σου. Θα τα κάνεις χειρότερα και έτσι θα αργήσουν να σου φύγουν.

Η συχνότερη οφθαλμική πάθηση που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής μας.

Η βλεφαρίτιδα είναι μια πολύ συχνή πάθηση που οφείλεται σε δυσλειτουργία των μεϊβομιανών αδένων. Οι αδένες αυτοί παράγουν σμήγμα το οποίο σχηματίζει την ελαιώδη στοιβάδα των δακρύων. Όταν οι αδένες αυτοί δυσλειτουργούν, τότε τα δάκρυα δεν έχουν τη σύσταση που χρειάζεται με αποτέλεσμα να εξατμίζονται γρήγορα και να δημιουργείται δευτεροπαθώς ξηροφθαλμία. <<Η χρόνια ξηροφθαλμία έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία υποκλινικής φλεγμονής, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να επιφέρει σοβαρές επιπλοκές στην ποιότητα ζωής και την όραση των πασχόντων, προκαλώντας διακυμάνσεις της όρασης, ερυθρότητα στα μάτια, τσούξιμο και αντανακλαστική δακρύρροια>>, τονίζει ο διαπρεπής χειρουργός οφθαλμίατρος Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κος.Μάλλιας Ιωάννης.

Η συχνότητα εμφάνισης της ξηροφθαλμίας στον γενικό πληθυσμό είναι περίπου 30% και η συχνότητα αυξάνεται προϊούσης της ηλικίας των ασθενών. Η ξηροφθαλμία προσβάλλει συχνότερα τις γυναίκες και επιδεινώνεται από διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η χρήση κλιματιστικών και ανεμιστήρα. Η νόσος προσβάλλει συχνότερα τους χρήστες φακών επαφής, ασθενείς που κάνουν χρήση αντικαταθλιπτικών και αντιισταμινικών φαρμάκων, καθώς επίσης επιδεινώνεται από την υπερκατανάλωση αλκοόλ και την πολύωρη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή. <<Υπάρχουν ορισμένα συστηματικά αυτοάνοσα νοσήματα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος καθώς επίσης και το σύνδρομο Sjogren, τα οποία συσχετίζονται άμεσα με την εμφάνιση ξηροφθαλμίας>>, συμπλήρωσε ο κος.Μάλλιας.

Ασθενείς που πάσχουν από ξηροφθαλμία, χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι τα μάτια τους είναι ‘’σαν να έχουν άμμο’’, είναι κόκκινα, έχουν τσούξιμο, κνησμό ή και παρουσιάζουν αντανακλαστική δακρύρροια. Ανάλογα με την βαρύτητα των συμπτωμάτων, ενδέχεται να επηρεαστεί σημαντικά η ποιότητα ζωής του πάσχοντος. Άλλο συχνό σύμπτωμα που αναφέρουν οι ασθενείς είναι η θολή όραση ή οι διακυμάνσεις της όρασης.

Σε ασθενείς που πάσχουν από βλεφαρίτιδα συστήνεται η καθημερινή περιποίηση των βλεφάρων με ζεστές κομπρέσες που σκοπό έχουν να βελτιώσουν την λειτουργικότητα των μεϊβομιανών αδένων στο βλεφαρικό χείλος και να ελαττώσουν την φλεγμονή στην οφθαλμική επιφάνεια.
Ένας εύκολος τρόπος για να γίνονται οι κομπρέσες είναι να προμηθευτεί ο ασθενής από το super market στρογγυλά δισκία από βαμβάκι αυτά που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για ντεμακιγιάζ, να τα βρέξει με ζεστό νερό από το θερμοσίφωνο τόσο ζεστό όσο το ανέχεται, με προσοχή να μην καεί.
Σε περιπτώσεις χρόνιας βλεφαρίτιδας υπάρχουν νεότερες θεραπείες, που πραγματοποιούνται στο ιατρείο, και σκοπό έχουν τη διάνοιξη των πόρων των μεϊβομιανών αδένων και την εξαγωγή του εγκλωβισμένου σμήγματος.

Οι θεραπείες αυτές ανακουφίζουν τους ασθενείς και μπορούν να επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. <<Σε εμμένουσες περιπτώσεις ο θεράπων οφθαλμίατρος χορηγεί τεχνητά δάκρυα και στεροειδή είτε σε σταγόνες είτε σε μορφή οφθαλμικής αλοιφής, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει τις εξάρσεις της νόσου>> τόνισε ο κος.Μάλλιας. Στο σημείο αυτό χρειάζεται να τονιστεί ότι οι ασθενείς που κάνουν χρήση κορτιζόνης τοπικά είτε σε σταγόνες είτε σε αλοιφή χρειάζεται να παρακολουθούνται συχνά από τον οφθαλμίατρό τους για την αποφυγή εμφάνισης επιπλοκών.

Οι καλές διατροφικές συνήθειες μπορούν να αποτρέψουν την εμφάνιση ξηροφθαλμίας. Δίαιτα πλούσια σε ωμέγα 3 λιπαρά καθώς επίσης και βιταμίνες και ιχνοστοιχεία βοηθούν στη διατήρηση υγιούς οφθαλμικής επιφάνειας. Τροφές πλούσιες σε ωμέγα 3 είναι τα ψάρια και κυρίως οι σαρδέλες, ο κολιός και το σκουμπρί. Άφθονα λαχανικά και φρούτα θα δώσουν στον οργανισμό τις απαραίτητες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία που χρειάζεται. Τέλος, η ικανοποιητική πρόσληψη βιταμίνης Α με την τροφή, η αποφυγή της κατανάλωσης μεγάλης ποσότητας αλκοόλ, η αποφυγή του καπνίσματος σε συνδυασμό με τη συστηματική χρήση γυαλιών ήλιου είναι παράγοντες καθοριστικής σημασίας για τη διατήρηση μιας υγιούς οφθαλμικής επιφάνειας.

Ιωάννης Α. Μάλλιας
Χειρουργός οφθαλμίατρος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημíου Αθηνών
Clinical Fellow της Οφθαλμολογικής Κλινικής
του Πανεπιστημíου Columbia της Νέας Υόρκης

www.laser4myopia.gr

210-9320215

Ο σίδηρος είναι ένα από τα πιο σημαντικά μικροθρετικά συστατικά, με πληθώρα δράσεων για την ομαλή λειτουργία του οργανισμού μας.

Ο ρόλος της διατροφής στη διατήρηση των επιπέδων σιδήρου σε φυσιολογικά επίπεδα είναι εξαιρετικά σημαντικός. Η συστηματική κατανάλωση πηγών σιδήρου, όπως το συκώτι, το κόκκινο κρέας, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, τα ολικής άλεσης προϊόντα και τα δημητριακά πρωινού (ιδιαίτερα τα εμπλουτισμένα), είναι απαραίτητη για την αναπλήρωση του σιδήρου που χάνεται μέσα από τις καθημερινές λειτουργίες του οργανισμού μας.

Όταν τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα ή στις αποθήκες του σώματός μας βρίσκονται σε χαμηλά ή, μερικές φορές, σε ανεπαρκή επίπεδα, προκαλείται η λεγόμενη 'έλλειψη σιδήρου' ή 'σιδηροπενία'. Ο οργανισμός μας προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις καθημερινές του ανάγκες με χαμηλότερη διαθεσιμότητα στο μέταλλο αυτό και αντλεί συνεχώς σίδηρο από το 'απόθεμα', αποδομώντας την πρωτεΐνη φερριτίνη, που αποθηκεύει τον σίδηρο στους ιστούς.

Συχνά, η έλλειψη σιδήρου είναι ασυμπτωματική, με αποτέλεσμα να μη διαγιγνώσκεται, παρά μόνο όταν υφίσταται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Πιθανά συμπτώματα αποτελούν η εύκολη κούραση, το διαρκές αίσθημα της αδυναμίας, η μειωμένη προσοχή και αποδοτικότητα, καθώς και η αλλαγή στο χρώμα του δέρματος (χάνεται το φυσικό ροζ χρώμα).

Ο σίδηρος συντελεί στη σωστή μεταφορά οξυγόνου στους ιστούς, στη σύνθεση του γενετικού υλικού DNA, στην ομαλή διεξαγωγή πολλαπλών βιοχημικών αντιδράσεων. Η ημερήσια πρόσληψη σιδήρου με τις τροφές, η διάθεση και η απώλεια σιδήρου ευρίσκονται σε λεπτή ισορροπία στον υγιή οργανισμό με αποτέλεσμα τα επίπεδα του ζωτικού αυτού μετάλλου να διατηρούνται σε φυσιολογικά επίπεδα.

Ως σιδηροπενία ορίζεται η παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μείωση του σιδήρου του οργανισμού. Η σιδηροπενία προκύπτει ως αποτέλεσμα διατάραξης του φυσιολογικού κύκλου πρόσληψη σιδήρου – ομαλή διάθεση σιδήρου – φυσιολογική απώλεια σιδήρου. Στην περίπτωση αυτή, η φεριτίνη, που αποτελεί μέτρο των σιδηραποθηκών του σώματος μειώνεται, ενώ στην απλή γενική αίματος μπορεί να εμφανιστεί και χαμηλός αιματοκρίτης. Τα κύρια αίτια της σιδηροπενίας είναι η ανεπαρκής πρόσληψη σιδήρου με την διατροφή (π.χ. χορτοφαγία με κακό συνδυασμό φυτικών πηγών σιδήρου) η κακή απορρόφηση (π.χ. νοσήματα εντέρου), η αυξημένη δέσμευση σιδήρου σε ιστούς του σώματος (πχ. πνευμονική αιμοσιδήρωση), οι αιμορραγικές καταστάσεις (π.χ. γαστρορραγία).

Αρκετές φορές ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα, όπως η ασπιρίνη προκαλούν αφανή ή εμφανή απώλεια σιδήρου από το γαστρεντερικό σύστημα. Η κύηση και η γαλουχία αυξάνει σημαντικά τις ανάγκες της γυναίκας σε σίδηρο , με αποτέλεσμα η πλήρωση των σιδηραποθηκών να είναι δυσχερής. Η ελάττωση του σιδήρου του σώματος προκαλεί συμπτώματα όπως διαταραχές συγκέντρωσης, διαταραχή μνήμης, εύκολη κόπωση, ζάλη, δύσπνοια, αίσθημα ταχυκαρδίας, λιποθυμία, αλλοιώσεις από το δέρμα, τα νύχια και τα μαλλιά, όπως εύκολη ρυτίδωση, αύξηση ευθραυστότητας. Σε σοβαρή σιδηροπενία αναπτύσσονται σχισμές στις γωνίες του στόματος, διαστροφή συμπεριφοράς, κοιλονυχία, νευρολογικά σύνδρομα.

Κατά την διερεύνηση της σιδηροπενίας, στοιχεία από το ιστορικό που αφορούν την ηλικία, την διατροφή, την χρήση φαρμάκων, το οικογενειακό ιστορικό, την έκθεση σε τοξικές ουσίες, το κάπνισμα, τις συνήθειες του εντέρου, το χρώμα των ούρων και των κοπράνων είναι πολύ σημαντικά. Τα στοιχεία αυτά σε συνδυασμό με τα αντικειμενικά ευρήματα της ιατρικής εξέτασης είναι σημαντικά για την παραγγελία των εργαστηριακών εξετάσεων που απαιτούνται, την εντόπιση του αιτίου της σιδηροπενίας και τη σωστή αποκατάστασή της. Σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία.

Χορτοφαγία και σίδηρος
Ο σίδηρος που περιέχεται στο κρέας απορροφάται πιο αποτελεσματικά συγκριτικά με το σίδηρο των φυτικών προϊόντων, λόγω της αλληλεπίδρασης του τελευταίου με τανίνες και συστατικά των τροφών. Φυτικές πηγές σιδήρου είναι τα όσπρια, η σόγια, το πιτυρούχο ψωμί, το σπανάκι, το κουνουπίδι, οι ελιές, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι, το φύτρο σταριού. Ο σίδηρος των φυτικών τροφών μεταβολίζεται συνήθως πιο δύσκολα, η ικανότητα όμως του οργανισμού σας να τον επεξεργάζεται μπορεί να αυξηθεί εάν πιείτε ταυτόχρονα ένα φρέσκο χυμό πορτοκάλι, που μόλις στύψατε. Στους χορτοφάγους χορηγούνται ειδικοί συνδυασμοί τροφίμων για την αποτροπή σιδηροπενίας.
mednutrition.gr/ enallaktikidrasi.com