Πώς μπορείς να αποδράσεις από την πραγματικότητα; Είναι εκείνα τα γεγονότα που την καθιστούν σκληρή και αναπόδραστη και σε καλούν να την αντιμετωπίσεις ριζικά και ρηξικέλευθα. Η χώρα βιώνει δύσκολες ώρες. Τέτοιες ώρες, τραγικές για τον τόπο, δεν κάθεσαι να λιθοβολήσεις τον αντίπαλο, πόσο μάλλον να βάλεις σε ζυγαριά λάθη και παραλείψεις για να δεις ποιος βγαίνει νικητής. Αποδέχεσαι τις ευθύνες, ακόμα κι αν δεν σου αναλογούν στο σύνολό τους και κοιτάς πώς θα επουλωθούν οι πληγές και πώς θα αποτραπεί άλλο τέτοιο κακό. Το πρώτο δεν γίνεται. Άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά, χάθηκαν κι όλοι εμείς αναγκαστικά θα ζήσουμε με αυτό το βάρος στην ψυχή. Και ο σταθμάρχης και οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές και ο ΟΣΕ και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση και οι δημοσιογράφοι και οι πολίτες. Για το δεύτερο, απαιτείται ψυχραιμία, φωνή λογικής, σχέδιο και επιμονή.
Η διαφθορά, η αθλιότητα, η ολιγωρία δεν έχουν ταυτότητα. Είναι φωλιασμένες παντού, σε όλα τα κόμματα, σε όλα τα επαγγέλματα, έχοντας διαβρώσει βασικούς ιστούς της κοινωνίας. Το σημείο αυτό καμπής οριοθετεί τον νέο ρόλο των πολιτικών της χώρας οι οποίοι και οι οποίες θα πρέπει να σταθούν απέναντι στο χθες με στόχο την εμπέδωση των αξιών που πρεσβεύει η δημοκρατία μας και της προόδου..
Δεν πρέπει να αφήσουμε την τραγωδία να μετατραπεί σε καθημερινό σήριαλ εμπορίας του πόνου και όπλο για κομματική αντιπαράθεση. Οφείλουμε να προτάξουμε την λογική που υπαγορεύει η ευθύνη, προκειμένου να υπάρξει σοβαρό αποτέλεσμα.
Ο επαναλαμβανόμενος όρος «χρόνιες παθογένειες» έχει κουράσει και δεν αποτελεί δικαιολογία για κανέναν. Δεν γίνεται να περιμένουμε το κακό να έρθει για να αντιδράσουμε. Να καούμε για να γίνουν αντιπυρικά έργα, να πνιγούμε για να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα, να πεθάνει κόσμος σε μετωπική τρένων, για να ασφαλίσουμε το σιδηροδρομικό δίκτυο.
Κι αν πρέπει να πιαστούμε από κάπου, αυτό είναι η ελπίδα που αποτυπώνεται στα παιδιά εκείνου του τρένου, που έμειναν να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους, που έσπασαν τζάμια, που ρίχτηκαν στην φωτιά, που δεν υπολόγισαν τον κίνδυνο ούτε έτρεξαν να σωθούν, που απεγκλώβισαν όσους μπορούσαν. Και στα άλλα Ελληνόπουλα, εκείνα που έκαναν ουρές στα νοσοκομεία για να δώσουν αίμα.
Σε αυτά τα παιδιά οφείλουμε μια συγνώμη και μια έντιμη υπόσχεση καρδιάς, ότι δεν θα τους αναγκάσουμε να ξαναβγούν στους δρόμους, διεκδικώντας τα αυτονόητα.
Το τρένο είναι ένα από τα δημοφιλέστερα και ασφαλέστερα μέσα μεταφοράς στον κόσμο. Ολόκληρες γενιές εργάστηκαν, έζησαν τις οικογένειες τους και προόδευσαν μαζί με τον τόπο. Διδάχτηκαν και δίδαξαν στους απογόνους τους πως ο σιδηρόδρομος είναι προίκα πολύτιμη για μια χώρα, πηγή ανάπτυξης και ευημερίας. Ξέρουμε ότι φταίμε όλοι πλέον.
Η πολιτική και οι πολιτικοί οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος μας. Με γενναιότητα και αλήθειες. Το στοίχημα με τον εαυτό μας πρώτα και την κοινωνία μετά, είναι να κερδίσει κάποτε πανηγυρικά η ευθύνη την ανευθυνότητα.

Ικανοποιείται το αίτημα του ΤΕΕ Δωδεκανήσου, για παράταση εφαρμογής της ηλεκτρονικής ταυτότητας κτηρίου (παράταση χρόνου ισχύος των βεβαιώσεων της παρ. 1 του άρθρου 83 του ν. 4495/2017|Α’ 167), το οποίο απεστάλη με την υπ. αριθμ. 327/16-6-2021 επιστολή προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστα Σκρέκα και αναμένεται να ενσωματωθεί μέσω διάταξης που θα κατατεθεί τις επόμενες μέρες σε σχέδιο νόμου του Υπουργείου.
Τι είναι η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτηρίου (ΗΤΚ).
Με την Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτηρίου (ΗΤΚ) δημιουργείται για πρώτη φορά πλήρης ηλεκτρονικός φάκελος για κάθε ακίνητο. Αυτός ο «Ηλεκτρονικός φάκελος» περιλαμβάνει την οικοδομική άδεια, το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης, τα σχέδια κατόψεων, τον πίνακα χιλιοστών, το πιστοποιητικό ελέγχου κατασκευής κ.ά. και πρέπει να εκδοθεί κατά την μεταβίβαση όλων των ακινήτων, για την οριστική διευθέτηση αυθαιρέτων κατηγορίας 4 και για όλα τα νέα κτίρια κατά την έκδοση οικοδομικής άδειας ή έγκριση εργασιών.
Οι ιδιοκτήτες που θέλουν ή κάνουν τις συναλλαγές τους με τον νέο τρόπο όπου απαιτείται η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτηρίου, θα πρέπει να γνωρίζουν πως η ΗΤΚ είναι στην πράξη μια ενιαία βάση δεδομένων, όπου ενσωματώνονται όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, στοιχεία και σχέδια για κάθε ακίνητο στην πραγματική του κατάσταση.
Επιπλέον, θα πρέπει να γνωρίζουν, πως υποχρέωση για Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτηρίου έχουν όλα τα νέα κτήρια και οι διηρημένες ιδιοκτησίες για τις οποίες εκδίδονται νέες οικοδομικές άδειες, τα παλαιότερα κτήρια και τα αυθαίρετα κατά την περαίωση των δηλώσεων.
Η παράταση αποτελούσε αίτημα τόσο του τεχνικού και όσο του νομικού κόσμου, καθώς οι πολίτες που ενδιαφέρονταν να πραγματοποιήσουν μια μεταβίβαση ακινήτου βρίσκονταν στην πράξη αντιμέτωποι με έναν μεγάλο όγκο εγγράφων, τα οποία έπρεπε να συγκεντρώσουν υπό ασφυκτική προθεσμία και σε συνθήκες πανδημίας.
Η 3μηνη παράταση πρακτικά σημαίνει πως όσοι ιδιοκτήτες ακινήτων το επιθυμούν, μπορούν από την 1η Ιουλίου (και για όσο διάστημα διαρκέσει η παράταση) να κάνουν τις συναλλαγές τους (αγοραπωλησίες, μεταβιβάσεις κ.α) είτε με τον σημερινό τρόπο, είτε με το νέο όπου απαιτείται η Ηλεκτρονική Ταυτότητα Κτηρίου.
Η 3μηνη παράταση της Ηλεκτρονικής Ταυτότητας Κτηρίου, είναι αποτέλεσμα της έγκαιρης παρέμβασης του ΤΕΕ Δωδεκανήσου, που γνωρίζει καλύτερα από όλους τα θέματα της καθημερινότητας των μηχανικών και της αξιοποίησης των ακινήτων.

Ο σχεδιασμός της αειφόρου ανάπτυξης των νησιών της Δωδεκανήσου, από τα πλέον αναπτυγμένα νησιά και περιοχές μέχρι και τα λιγότερα ανεπτυγμένα, δεν μπορεί παρά να στηριχτεί στην προστιθέμενη αξία που θα προκύψει για τις Τοπικές Οικονομίες από την αναβάθμιση του Πολιτιστικού και Περιβαλλοντικού αποθέματος σε νέους τουριστικούς πόρους και προϊόντα αλλά και με την αξιοποίηση του, κυρίως με τις νέες προηγμένες τεχνολογίες της πληροφορικής.
Με το μηχανισμό αυτό, εξωτερικές οικονομίες, όπως του τουρισμού, επενδύονται σε μία ενδογενή ανάπτυξη με όχημα μεταφοράς του τουριστικού ρεύματος από τις πλέον αναπτυγμένες στις «ξεχασμένες» ή και λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές, νέους πόλους έλξης σε αυτές από την αναβάθμιση του πολιτιστικού και περιβαλλοντικού αποθέματος. Τα μικρά νησιά της Δωδεκανήσου το Καστελλόριζο, η Χάλκη, η Κάσος, η Σύμη, η Αστυπάλαια, η Νίσυρος, η Τήλος, οι Λειψοί, οι Αρκοί, είναι δυνατόν με την κατάλληλη ανάπτυξη νέων τουριστικών πόρων και προϊόντων μέσω της αναβάθμισης του μοναδικού αρχιτεκτονικού, πολιτιστικού και περιβαλλοντικού τους αποθέματος να προσανατολίσουν τοπικά εξειδικευμένα μέρη του τουριστικού ρεύματος των μεγάλων νησιών, δημιουργώντας νέα τουριστική δραστηριότητα με αύξηση της παραμονής πέρα του ημερήσιου ή ολιγοήμερου τουρισμού και μπορούν να αποτελούν πιλότους αειφόρου ανάπτυξης των μικρών νησιών και απομονωμένων περιοχών της χώρας.
Το ΤΕΕ και οι μηχανικοί, έχουν μεγάλη εμπειρία και έχουν αναπτύξει πρότυπη τεχνογνωσία στον σχεδιασμό και υλοποίηση προγραμμάτων αειφόρου τοπικής ανάπτυξης, με ανάλυση, διαχείριση και τεκμηρίωση στον χώρο, με αξιοποίηση εφαρμογών Τεχνολογίας Πληροφορικής και με μοντελοποίηση σε ολοκληρωμένα σύστημα γεωγραφικών πληροφοριών.
Στα ανεπτυγμένα νησιά και περιοχές όπως στη Ρόδο και στην Κω, κατά κύριο λόγο απαιτείται αποτίμηση των κινδύνων και ενίσχυση της ανθεκτικότητας του Πολιτιστικό και Πολιτισμικό Απόθεμα, με ελεγχόμενη ανάπτυξη και ολοκληρωμένο σχέδιό διαχείρισης και διατήρησης του.
Σήμερα, 30 χρόνια μετά από την αναγόρευση της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου ως Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO και παρόλα τα έργα που έγιναν στο διάστημα αυτό για την αποκατάσταση κτηρίων, χώρων και μνημείων, η πόλη αντιμετωπίζει σήμερα σημαντικά προβλήματα. Τα κτήρια και τα μνημεία της πόλης συνεχίζουν να εκτίθενται σε περιβαλλοντικούς κινδύνους, σεισμούς και φυσικές καταστροφές που απαιτούν άμεση παρέμβαση. Καθυστερήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε μη αναστρέψιμες επιπτώσεις.
Η σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας διαβίωσης των κατοίκων της πόλης έχει αναγκάσει μεγάλο μέρος από αυτούς να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εντός της Μεσαιωνικής Πόλης και να αναζητήσουν στέγη εκτός.
Η UNESCO απαιτεί για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αειφόρου διατήρησης και διαχείρισης της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου, ώστε να διατηρήσει τη θέση της στη λίστα των πόλεων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, που δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στο μόνο αγαθό προς διαχείριση από το Δημόσιο τα ακίνητα ιδιοκτησίας του Δημοσίου.
Ένα σημαντικό μέρος των πόρων χρηματοδότησης μπορεί να προέλθει από την επανάχρηση των κτηρίων ιδιοκτησίας του Δημοσίου της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου με σύμπραξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, όπως για παράδειγμα πρότεινε στη σχετική μελέτη του το Πολυτεχνείο (3/11/18 εκδήλωση για τα 30 χρόνια της Ρόδου στη λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO).
Η ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου ως συνόλου, θα πρέπει να αποβλέπει στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του οικιστικού συνόλου, με γνώμονα τη διατήρηση του μνημειακού, ιστορικού και κυρίως του κοινωνικού, πολιτιστικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα της.
Δυστυχώς οι επιλογές της Κυβέρνησης, δεν δίνουν εχέγγυα για την προστασία και την ακεραιότητα της Μεσαιωνικής Πόλης της Ρόδου.
Στην Κω, δύο χρόνια μετά το σεισμό, οι καταστροφές και τα προβλήματα δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Το σχέδιο για τα μεγάλα νησιά πρέπει να προβλέπουν τόσο την εξεύρεση των απαραίτητων πόρων για την προστασία της Αρχιτεκτονικής και Πολιτιστικής Κληρονομιάς τους, με εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας δηλαδή με επανάχρηση - διότι ο Έλληνας φορολογούμενος δεν μπορεί να βάλει άλλο το χέρι στην τσέπη, όσο και με την επίτευξη κοινωνικής ενίσχυσης, δηλαδή με τη διασφάλιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και της υποστήριξης των κοινωνικά πλέον αδύναμων (π.χ. κοινωνική κατοικία).
Τα μεσαίας κλίμακας νησιά που έχουν για αυτό μεγαλύτερη ανθεκτικότητα αλλά και πιο πρόσφατη ανάπτυξη για να μην έχουν προβλήματα μπορούν να ενισχυθούν κυρίως στην κατεύθυνση της ανάπτυξης εναλλακτικού τουρισμού, που θα προστατεύσει και θα αναδείξει τους αρχιτεκτονικούς, πολιτιστικούς και περιβαλλοντικούς θησαυρούς τους.
Γιατί όμως δεν έχει γίνει σχεδιασμός και εφαρμογή στην κατεύθυνση αυτή;
Γιατί η κυβέρνηση περιορίστηκε στο ισοδύναμο της νησιωτικότητας αντί να αξιοποιήσει σωστά την ίδια τη νησιωτικότητα και να αναδείξει τις δυνατότητες της να προσελκύσει τουρισμό, αλλά και να διασφαλίσει τις τοπικές κοινωνίες και τους μοναδικούς πόρους της;
Γιατί δεν αξιοποίησε τις δυνάμεις των μηχανικών, τις νέες τεχνολογίες και καινοτομίες που μπορούν να δώσουν έξυπνες βιώσιμες φθηνές λύσεις.
Γιατί δεν έκανε επενδύσεις σε μεγάλα τοπικά έργα;
Γιατί το πρόβλημα της ανάπτυξης είναι κυρίως θέμα οράματος και πολιτικής βούλησης. Εμείς οφείλουμε να στηρίξουμε πολιτικές που θα έχουν σκοπό να στηρίζουν: και τα νησιά σε όλες τις κλίμακες και τους μηχανικούς που ξέρουν αλλά πρέπει να αξιοποιηθούν αλλά κυρίως τις κοινωνίες των νησιών μας που αιώνες τώρα διατηρούν την ελληνικότητα και την παράδοση τους, ως θεματοφύλακες του Αιγαίου και της Ελλάδας.