Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων αποκτά μια ιδιαίτερη σημειολογία, καθώς συνάδει με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα, την ισονομία και τις αρχές που πρεσβεύει η Δημοκρατία.

Ο πρόσφυγας δεν διαχωρίζεται σε γένος, ηλικία, φύλο, χρώμα ή θρησκεία. Το να είναι κάποιος πρόσφυγας δεν είναι επιλογή. Δυστυχώς η πρόσφατη έκθεση της Ύπατης Αρμοστείας για τις παγκόσμιες τάσεις δείχνει ότι ο ρυθμός αύξησης των προσφύγων είναι πιο γρήγορος από εκείνον της εύρεσης λύσεων.

Όμως, πέρα από το συμβολισμό και τον όποιο χαρακτηρισμό επιχειρεί κανείς να προσδώσει στη σημερινή Ημέρα, το βέβαιο είναι ένα: Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων αναδεικνύει την ανάγκη για δράση. Δράση επικεντρωμένη στον πρόσφυγα, δράση επικεντρωμένη στον άνθρωπο.

Η Ελληνική Πολιτεία ανταποκρινόμενη σε αυτά τα δεδομένα υλοποιεί μία σειρά ενεργειών ως αναπόσπαστο μέρος της σύγχρονης και ολοκληρωμένης πολιτικής διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, που εφαρμόζει η χώρα μας. Η Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα. Το ίδιο και η ίδρυση της Υπηρεσίας Ασύλου, καθώς και της Αρχής Προσφυγών που συνέβαλαν καθοριστικά στη θέσπιση ενός συστήματος ασύλου, δίκαιου και κυρίως αποτελεσματικού. Η χορήγηση, τον τελευταίο χρόνο, διεθνούς προστασίας σε 926 άτομα αποτελεί ένα σημαντικό βήμα.

Βέβαια και σε αυτή την περίπτωση η συνεργασία των Κρατών- Μελών και των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. είναι υψίστης σημασίας. Η αλληλεγγύη και η δίκαιη κατανομή των βαρών είναι οι καλύτεροι εγγυητές για τη διασφάλιση αρωγής και προστασίας προς όλους τους πρόσφυγες.

Σήμερα ας στρέψουμε τη σκέψη μας προς όλους τους πρόσφυγες, εντείνοντας την υποστήριξή μας προς αυτούς.

17 ΙΟΥΝΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΗΡΑΣΙΑ
"η γη του νησιού μας είναι το όριο της ανάπτυξης,
και το μέτρο της σύνεσης και της σοφίας μας."

A.  ‘’Τα Ηνωμένα Έθνη καθιέρωσαν το 1994 την 17η Ιουνίου σαν Παγκόσμια Ημέρα για την Ερημοποίηση. «Ερημοποίηση είναι η διαδικασία υποβάθμισης ξηρών, ημί-ξηρων και ύφυγρων γαιών που προκαλείται από βιοφυσικούς και ανθρώπινους (κοινωνικο-οικονομικούς και θεσμικούς) παράγοντες.
B.  Σύμφωνα με τους επιστήμονες το 35% της ανατολικής Ελλάδας και τα νησιά εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο ερημοποίησης - “νέκρωση” δηλαδή των εδαφών.
Η ξηρασία στη μεσογειακή λεκάνη και κλιματικές αλλαγές μαζί με την εγκατάλειψη των καλλιεργειών οδηγεί στη ζοφερή πραγματικότητα της ερημοποίησης.
Χωρίς φροντίδα η γη μαραζώνει και χάνεται παίρνοντας μαζί της την δυνατότητα για ευημερία και αυτάρκεια που παρέχει στους ανθρώπους.
Γ.  Στο νησί μας λειτουργούν όλες οι προϋποθέσεις δημιουργίας εδαφικών εκτάσεων ερημοποίησης. Παρουσιάζονται ήδη στην περιοχή της Κεφάλου (φωτο-περιοχή Κολόκυθος), στην περιοχή της Καρδάμαινας προς Αντιμάχεια και στον ορεινό όγκο του Δικαίου (στην νότια πλευρά του και στις περιοχές με μεγάλη κλίση) σαν αποτέλεσμα του συνδυασμού της εγκατάλειψης των καλλιεργειών, της απουσίας δενδροφυτευσης και βλάστησης, της λειψυδρίας και της καταστροφής των πέτρινων αναβαθμίδων του εδάφους που δημιουργούσαν καλλιεργητικές ζώνες στα επικλινή εδάφη.
Η άναρχη οικιστική και τουριστική αξιοποίηση της γης, οι αλόγιστες και ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις νερού, η καταστροφή των υδροβιοτόπων μας, η εγκατάλειψη δασών και των δασικών εκτάσεων, η προώθηση δραστηριοτήτων που προκαλούν καταστροφή της φυτοκάλυψης (πχ παρκινγκ αυτοκινήτων, εκτεταμένες τσιμεντοστρώσεις αυλών, αποψίλωση δένδρων κλπ), η υπερβόσκηση,  και η λάθος συνείδηση των σύγχρονων Κωων που θεωρούν την γη μόνο σαν οικόπεδο,  δρουν συμπληρωματικά σε μια συντελούμενη περιβαλλοντική μετάλλαξη.
Πολλοί συμπατριώτες μας αγρότες, μεγάλης ηλικίας συνήθως, καλλιεργούν σκοπίμως τα κτήματα τους, έστω και περιοριζόμενοι στο ετήσιο όργωμα τους, γιατί γνωρίζουν ότι και η γη πεθαίνει όταν εγκαταλειφθεί!
Στην ερημοποίηση δεν υπάρχει επαναφορά και επιστροφή στο καλό παρελθόν!
- αυστηρή προστασία των υδροφορέων που τροφοδοτούν την ύδρευση και δρομολόγηση μικρών έργων ταμίευσης επιφανειακών νερών (μικροφράγματα) σε τοπικό επίπεδο.
- Τιμολογιακή πολιτική με βάση το κριτήριο ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν αλλά βασικό αγαθό. Εφαρμογή πολιτικών μείωσης της κατανάλωσης.  
- Έλεγχο στις αντλούμενες ποσότητες νερού με επιστημονικά και περιβαλλοντικά κριτήρια, έτσι ώστε να αποφευχθεί η υπεράντληση και η επέκτασης της υφαλμύρωσης που αποδεδειγμένα έχουμε σε Ψαλίδι, Καρδάμαινα, Κέφαλο.
- Μείωση των υδροβόρων καλλιεργειών (γρασίδι ξενοδοχείων) και εκσυγχρονισμός της άρδευσης (εδώ ακόμη ποτίζουμε με απαγορευμένα… “κανόνια”).
- Προτεραιότητα στη διάσωση υγροτόπων ΑΛΥΚΗΣ και ΨΑΛΙΔΙΟΥ
Δ.  Η προστασία των υδατικών πόρων και ο κίνδυνος της ερημοποίησης είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για όλους μας.

---Στην υπερεκμεταλλευόμενη και στην εγκαταλελειμμένη γη μας είναι αφιερωμένη η 17η Ιουνίου.
Για να θυμίζει ότι αυτή, η γη μας, είναι το όριο της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης! Το μέτρο της σύνεσης και της σοφίας μας!

Ν. Μυλωνάς