Το ανώτατο δικαστήριο της ΕΕ αποφάσισε σήμερα ότι οι αρχές μπορούν να επιβάλλουν σε ορισμένους μετανάστες να ζουν σε συγκεκριμένο τόπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν ο λόγος είναι να τους βοηθήσουν να ενσωματωθούν στην κοινωνία.

Η απόφαση αφορά τους μετανάστες στους οποίους έχει αποδοθεί η αποκαλούμενη επικουρική προστασία –που δεν πληρούν τα κριτήρια για να χαρακτηριστούν πρόσφυγες, αλλά χρήζουν διεθνούς προστασίας– και μπορεί ως εκ τούτου να εφαρμοστεί και σε όλους όσοι έχουν αποκτήσει άσυλο.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανέφερε πως γενικά οι μετανάστες υπό καθεστώς προστασίας μπορούν να κινούνται ελεύθερα και να επιλέγουν τον τόπο κατοικίας τους.

Οι τοπικές αρχές δεν μπορούν, όπως ορισμένες επιδίωξαν, να θέσουν μια προϋπόθεση κατοικίας προκειμένου να διασφαλίσουν μια ισορροπημένη κατανομή του κόστους των κοινωνικών επιδομάτων.

Όμως το δικαστήριο έκρινε πως η νομοθεσία της ΕΕ δεν μπορεί να αποτρέψει την εφαρμογή της προϋπόθεσης κατοικίας για σκοπούς προώθησης της ενσωμάτωσης, ακόμη και αν ο όρος αυτός δεν εφαρμόζεται σε άλλους πολίτες χωρών που δεν είναι μέλη της ΕΕ.

Την υπόθεση παρέπεμψε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ένα γερμανικό δικαστήριο που εξέταζε τη διαμάχη μεταξύ δύο τοπικών αρχών στη βόρεια Γερμανία και δύο σύρων πολιτών που έφθασαν στη Γερμανία το 1998 και το 2001.

Και στους δύο δόθηκε καθεστώς επικουρικής προστασίας, έλαβαν κοινωνικά επιδόματα και απέκτησαν άδεια παραμονής υπό τον όρο ότι ζούσαν σε συγκεκριμένο μέρος, όρο τον οποίο προσέβαλαν στο δικαστήριο.

Το δικαστήριο της ΕΕ ανέφερε πως επαφίεται στο γερμανικό δικαστήριο να προσδιορίσει κατά πόσον οι ενάγοντες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες ενσωμάτωσης απ' ό,τι άλλοι κάτοικοι που δεν είναι πολίτες της ΕΕ και οι οποίοι λαμβάνουν κοινωνικά επιδόματα.

Το 2015, οι 28 χώρες-μέλη της ΕΕ έδωσαν άσυλο σε 252.230 περιπτώσεις από τις οποίες περίπου τα δύο τρίτα αφορούσαν πρόσφυγες και στους υπόλοιπους δόθηκε καθεστώς ανθρωπιστικής ή επικουρικής προστασίας, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία Eurostat.

Πρόσφυγες είναι όσοι φεύγουν για να γλιτώσουν από διώξεις λόγω της φυλής, της θρησκείας, της εθνικότητάς τους, της κοινωνικής ομάδας στην οποία ανήκουν ή λόγω των πολιτικών πεποιθήσεών τους. Άλλοι που φεύγουν για να γλιτώσουν από συγκρούσεις γενικά ή από φυσικές καταστροφές μπορεί επίσης να πληρούν τους όρους για προστασία αν και δεν θεωρούνται πρόσφυγες.

 imerisia.gr

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν τέσσερεις δικαστικές Ενώσεις και ζητούν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η υπουργική απόφαση που καθορίζει το περιεχόμενο των δηλώσεων πόθεν έσχες (περιουσιακής κατάστασης) και οικονομικών συμφερόντων, ως προς το σκέλος που αφορά την δήλωση των φυλασσομένων τιμαλφών, μετρητών κ.λπ. σε θυρίδες ή εκτός Τραπεζών και την αναγραφή των συγγενικών προσώπων.

Ειδικότερα, στο ΣτΕ προσέφυγαν η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών Συμβουλίου της Επικρατείας, η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ελεγκτικού Συνεδρίου, η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος και η Ένωση Διοικητικών Δικαστών.

Όλες οι Ενώσεις στρέφονται ως προς ορισμένες διατάξεις της από 24.11.2015 απόφασης του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, που καθορίζει το περιεχόμενο της δήλωσης πόθεν έσχες και της δήλωσης οικονομικών συμφερόντων.

Οι δικαστές ζητούν να ακυρωθεί η επίμαχη υπουργική απόφαση ως προς το σκέλος που αναφέρει ότι στη δήλωση οικονομικών συμφερόντων θα δηλώνονται τα φυλασσόμενα εκτός των τραπεζών μετρητά (πάνω από 15.000 ευρώ), τιμαλφή, πολύτιμα είδη και μέταλλα, πολύτιμοι λίθοι συνολικής αξίας πάνω από 30.000 ευρώ και δηλώνονται τα στοιχεία των οικείων συγγενών (ενήλικων και θετών τέκνων, αδελφών, παππούδων και γιαγιάδων, εγγονών, κ.ά).

Οι Ενώσεις αναφέρουν ότι αναρμοδίως οι κ.κ. Παπαγγελόπουλος και Τσακαλώτος εξέδωσαν την εν λόγω απόφαση, καθώς αρμόδιος να την εκδώσει είναι ο πρόεδρος της Βουλής.

Ακόμη, αναφέρουν ότι παραβιάζει τις συνταγματικές διατάξεις για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, αλλά και την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, ενώ παραβιάζεται και το κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα (άρθρο 5) δικαίωμα στην οικονομική ελευθερία.

Επίσης, αναφέρουν ότι εφόσον καταγραφούν τα ζητούμενα περιουσιακά και προσωπικά δεδομένα στις επίμαχες δηλώσεις, αποκαλύπτουν με τον τρόπο αυτό τα φυλασσόμενα στο σπίτι τους κινητά περιουσιακά στοιχεία, με ό,τι συνέπεια έχει αυτό για τους ίδιους προσωπικά και τα μέλη των οικογενειών τους.

imerisia.gr

Το ανώτατο δικαστήριο της Αυστραλίας απέρριψε σήμερα μια αίτηση που αφορούσε τα υπεράκτια κέντρα κράτησης μεταναστών σε νησί, δίνοντας το πράσινο φως για την απέλαση δεκάδων μωρών που γεννήθηκαν στην Αυστραλία με γονείς που κρατούνται μετά από αιτήσεις άσυλου.

Το δικαστήριο απέρριψε μια αίτηση που έκανε μια γυναίκα με διαβατήριο από το Μπαγκλαντές, η οποία προσέβαλε το δικαίωμα της Αυστραλίας να απελάσει κρατούμενους αιτούντες ασύλου στο Ναούρου, ένα μικροσκοπικό νησιωτικό έθνος του Νότιου Ειρηνικού. Η γυναίκα, μεταξύ 250 ατόμων που κρατούνται στην Αυστραλία, θα απελαθεί στο απόμακρο νησί, όπως είχε δηλώσει η αυστραλιανή κυβέρνηση.

Τα Ηνωμένα Έθνη καθώς και οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας έχουν ασκήσει δριμεία κριτική για το κέντρο, όπου κρατούνται περίπου 500 άτομα σε σκληρές συνθήκες, ενώ αναφέρονται και συστηματικές βιαιοπραγίες εναντίον παιδιών.

Η γυναίκα από το Μπαγκλαντές βρισκόταν σε πλοιάριο που ακινητοποιήθηκε από τις αρχές της Αυστραλίας τον Οκτώβριο του 2013. Εκείνη κρατήθηκε στη Νήσο των Χριστουγέννων, ένα απόμακρο νησί της Αυστραλίας στον Ινδικό Ωκεανό, και αργότερα μεταφέρθηκε στο Ναούρου. Μεταφέρθηκε στην Αυστραλία για ιατρικούς λόγους το 2014, όπου γέννησε ένα κοριτσάκι και όπου παρέμεινε. Υπάρχουν και άλλες οικογένειες με παιδιά που γεννήθηκαν στην Αυστραλία με παρόμοιες συνθήκες και βρίσκονται τώρα εν αναμονή της απέλασής τους.

Η υπεράσπιση ισχυρίστηκε ότι ήταν παράνομο για την αυστραλιανή κυβέρνηση να λειτουργεί και να πληρώνει για υπεράκτιο κέντρο κράτησης σε τρίτη χώρα.

Τα παιδιά που γεννιώνται στην Αυστραλία σε μη-Αυστραλούς γονείς ή γονείς χωρίς άδεια παραμονής δεν δικαιούνται αυστραλιανή υπηκοότητα πριν τα 10 τους χρόνια, ενώ πρέπει επί πλέον να έχουν ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής των στη χώρα, σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης.

Σύμφωνα με μια αμφιλεγόμενη μεταναστευτική πολιτική, οι αιτούντες άσυλο που προσπαθούν να φτάσουν στην Αυστραλία δια θαλάσσης συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στα κέντρα κράτσης του Ναούρου - περίπου 3.000 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της χώρας - ή στο νησί Μάνους στην Παπούα Νέα Γουϊνέα.

Μια παρόμοια περίπτωση αίτησης που αφορούσε το κέντρο στην Παπούα Νέα Γουϊνέα απορρίφθηκε από το ίδιο δικαστήριο τον Ιούνιο του 2014.

Η απόφαση του δικαστηρίου θα επιτρέψει στον υπουργό Μετανάστευσης Πίτερ Ντάτον να εκπληρώσει την υπόσχεσή του να απελάσει τα μωρά, καθώς και 54 παιδιά που μεταφέρθηκαν στην Αυστραλία από το Ναούρου για ιατρικούς λόγους, μαζί με περισσότερα από 150 ενήλικα μέλη των οικογενειών τους.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ – ΜΠΕ