Δημοσιεύθηκε ο νέος φορολογικός νόμος - Με τη μείωση του φορολογικού συντελεστή στο 9% από το 22% για τα νοικοκυριά, θα υπάρξει άμεσο όφελος για τους συνταξιούχους όλων των ταμείων με την καταβολή της σύνταξης του Ιανουαρίου
Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ (201Α/ 12.1.2.2019) ο νέος φορολογικός νόμος, ο οποίος- εκτός από τις μειώσεις φόρων για φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, καθώς και τις εκπτώσεις για τις δαπάνες ανακαίνισης- περιλαμβάνει και τη διάταξη για την παροχή του έκτακτου επιδόματος των 700 ευρώ σε πολύτεκνους, ΑμεΑ και ευάλωτα νοικοκυριά. Σύμφωνα, δε, με το οικονομικό επιτελείο, από το επόμενο έτος αναμένεται να υπάρξουν περαιτέρω μειώσεις σε ΕΝΦΙΑ και φόρο επιχειρήσεων, αλλά και στο τέλος επιτηδεύματος, αλλά και στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης.

Με τη μείωση του φορολογικού συντελεστή στο 9% από το 22% για τα νοικοκυριά, θα υπάρξει άμεσο όφελος για τους συνταξιούχους όλων των ταμείων με την καταβολή της σύνταξης του Ιανουαρίου.

Όσοι μισθωτοί του δημόσιου τομέα λαμβάνουν πάνω από 617 ευρώ κάθε μήνα και δεν έχουν παιδιά θα έχουν αύξηση το επόμενο έτος έως 14,75 ευρώ τον μήνα. Με παιδιά, τα κέρδη ανέρχονται σε έως 13,33 ευρώ τον μήνα (ένα παιδί και εισόδημα πάνω από 633 ευρώ), ή σε 16,67 ευρώ (δύο παιδιά και αποδοχές 700 ευρώ τον μήνα). Οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα χωρίς παιδιά θα δουν τον Ιανουάριο αύξηση έως 12,64 ευρώ, έως 11,43 ευρώ εάν έχουν ένα παιδί, ή 14,29 ευρώ εάν έχουν δύο παιδιά. Τα οφέλη αυξάνονται όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των παιδιών (επιπλέον 18 ευρώ τον μήνα, ή 220 ευρώ ετησίως για κάθε επιπλέον παιδί). Ακόμη μεγαλύτερα οφέλη, έως 1.400 ευρώ τον χρόνο, θα έχουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αλλά το 2021 και εφόσον δηλώνουν κέρδη.

Παράλληλα, μειώνεται στο 5% ο φόρος στα μερίσματα και στο 24% για τις επιχειρήσεις.

Για τα ακίνητα, εκτός του «παγώματος» του ΦΠΑ και της αναστολής του φόρου υπεραξίας, προβλέπονται εκπτώσεις για την ανακαίνιση της κατοικίας. Ενώ, όσοι κάνουν χρήση της έκπτωσης φόρου για δαπάνες ανακαίνισης, δεν θα χάνουν την έκπτωση 5% που ισχύει αυτομάτως για όλους τους ιδιοκτήτες που εισπράττουν ενοίκια.

Σύμφωνα με τη σχετική διάταξη, μέρος των δαπανών για εργασίες και υπηρεσίες ανακαίνισης (εξαιρούνται οι αγορές υλικών) θα επιστρέφεται ως μείωση φόρου το επόμενο έτος και σε βάθος 4ετίας. Το μέτρο θα ισχύσει για τρία χρόνια: για δαπάνες που θα γίνουν την περίοδο 2020- 2022 και για εισοδήματα που θα δηλωθούν στην τριετία 2021- 2023, κατά τα οποία και θα εκπίπτει το 40% της δαπάνης από τον φόρο (επιμεριζόμενο σε 4 χρόνια συνολικά).

Σημαντική θεωρείται και η διάταξη που διαγράφει εφάπαξ όλα τα υπόλοιπα οφειλών στην εφορία ύψους έως 10 ευρώ, συνολικά ανά οφειλέτη ή νομικό πρόσωπο. Το μέτρο αφορά σε έναν στους οκτώ οφειλέτες (500.000 οφειλέτες από τους συνολικά 4 εκατομμύρια ΑΦΜ που χρωστούν 105 δισ. ευρώ στην εφορία). Ταυτόχρονα, καθιερώνεται μηχανισμός που περιοδικά θα διαγράφει απλήρωτα χρέη κάτω από 1 ευρώ, ώστε να μην σωρεύονται άχρηστα βάρη.

Στις δαπάνες με ηλεκτρονικές πληρωμές, τέλος, από την 1η Ιανουαρίου θα απαιτείται να δαπανάται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμών το 30% του εισοδήματος για να μην υπάρξει «πέναλτι». Ωστόσο, δεν θα απαιτείται να καλυφθεί το 30% για ποσά διατροφής διαζυγίου, όπως και για ποσά πληρωμής εισφοράς αλληλεγγύης. Για παράδειγμα, εάν ένας φορολογούμενος δηλώνει εισόδημα 50.000 ευρώ και καταβάλει 7.000 ευρώ για διατροφή και 2.000 ευρώ για εισφορά αλληλεγγύης, θα υποχρεούται σε ηλεκτρονικές δαπάνες 12.300 ευρώ (30% Χ 41.000 ευρώ). Εάν ο ίδιος πληρώνει ταυτόχρονα περισσότερα από 25.800 ευρώ σε φόρους εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ και ενοίκια για τον ίδιο ή προστατευόμενα τέκνα- φοιτητές κ.ά., τότε θα υποχρεούται σε 20% δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής (8.600 ευρώ αντί 12.300 ευρώ).
Δείτε επίσης

Ποιες προσαυξήσεις δικαιούνται πλέον οι εργαζόμενοι που δουλεύουν λιγότερο από 8ωρο - Τι μπορούν να διεκδικήσουν - Πότε πληρώνονται επιπλέον για υπερεργασία
Μισό ευρώ ακριβότερη καθίσταται κάθε πρόσθετη ώρα εργασίας στη μερική απασχόληση, όταν ο μισθωτός αμείβεται με βάση τον κατώτατο μισθό των 650 ευρώ. Αυτό σημαίνει πως ένας μερικώς απασχολούμενος που έχει συμφωνήσει για 4ωρο και υποχρεώνεται να εργάζεται μια ώρα παραπάνω την ημέρα, κερδίζει περίπου 10 ευρώ επιπλέον τον μήνα, ενώ αν εργάζεται δυο ώρες παραπάνω την ημέρα δικαιούται επιπλέον προσαύξηση περίπου 20 ευρώ στο μηνιαίο μισθό του.

Οι πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις διαμορφώνουν νέο τοπίο στις αποδοχές της μερικής απασχόλησης για 650.000 μισθωτούς. Οι ευέλικτες μορφές εργασίας καθίστανται έτσι πιο «τσουχτερές», ιδιαίτερα για όσους… επιτήδειους εργοδότες τις χρησιμοποιούν συστηματικά και τεχνηέντως με σκοπό να αποφύγουν ή να «μεταμφιέσουν» την πλήρη απασχόληση των μισθωτών τους.

Σύμφωνα με πρόσφατη διάταξη, κάθε επιπλέον ώρα εργασίας των μερικώς απασχολούμενων πρέπει να αμείβεται με προσαύξηση 12%. Αυτό σημαίνει πως για όσους αμείβονται με βάση υπολογισμού τον κατώτατο μισθό των 650 ευρώ, η προσαύξηση διαμορφώνεται στα 0,468 ευρώ ανά επιπλέον ώρα με συνέπεια το ωρομίσθιο των μερικώς απασχολούμενων να αυξάνεται για τις πρόσθετες ώρες που εργάζονται από 3,9€ στα 4,36€.

Μερική απασχόληση: Αυτοί είναι οι νέοι μισθοί - Ποιοι και πώς κερδίζουν 10% επιπλέον
Υπενθυμίζεται πως οι αποδοχές των εργαζομένων με σύμβαση ή σχέση εργασίας μερικής απασχόλησης υπολογίζονται όπως και οι αποδοχές του «συγκρίσιμου εργαζόμενου» πλήρους απασχόλησης και αντιστοιχούν στις ώρες εργασίας της μερικής απασχόλησης. Εφόσον ο συγκρίσιμος εργαζόμενος αμείβεται με τον κατώτατο των 650 ευρώ, τότε το ωρομίσθιο του μερικώς απασχολούμενου διαμορφώνεται στα 3,9 ευρώ και με την προσαύξηση στα 4,36 ευρώ για κάθε επιπλέον των συμφωνημένων ώρα εργασίας. Για παράδειγμα κάποιος που εργάζεται μια πρόσθετη ώρα κάθε ημέρα για όλο το μήνα, ενώ έχει συμφωνήσει σε 20 ώρες εργασίας (5ήμερο 4ωρο) δικαιούται 87,2 ευρώ επιπλέον το μήνα έναντι 78 ευρώ που θα δικαιούταν με το προηγούμενο καθεστώς, δηλαδή κερδίζει 9,2 ευρώ το μήνα.

Δείτε εδώ, αναλυτικά, τι ισχύει για τους μισθούς μερικής απασχόλησης

"Με την πρόσφατη νομοθετική διάταξη η μερική απασχόληση καθίσταται ακριβότερη για τον εργοδότη, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις προσεγγίζει ή ξεπερνά ακόμη και το κόστος της πλήρους απασχόλησης. Η διάταξη από μόνη της βεβαίως δεν επαρκεί και ίσως πρέπει να συμπληρωθεί το πλαίσιο με αυστηροποίηση των προβλέψεων για τον εργοδότη που παραβατεί, όπως για παράδειγμα διπλάσια αποζημίωση απόλυσης, διπλάσιες αποδοχές εορτών και επιδομάτων αδείας σε περίπτωση παράβασης της νομοθεσίας από τον εργοδότη", δηλώνει ο δικηγόρος - εργατολόγος, Γιάννης Καρούζος.

Γιάννης Καρούζος
Σε κλάδους με υποχρεωτική συλλογική σύμβαση – π.χ. ξενοδοχεία – ο μισθός της μερικής απασχόλησης διαμορφώνεται με βάση τον κλαδικό μισθό του συγκρίσιμου εργαζόμενου πλήρους απασχόλησης. Για παράδειγμα έστω ρεσεψιονίστ που εργάζεται με καθεστώς πλήρους απασχόλησης και αμείβεται με 863,83 ευρώ. Εφόσον προσληφθεί βοηθός του με μερική απασχόληση για 5ήμερο 3ωρο, θα πρέπει να αμείβεται με 323,69 ευρώ, καθώς το ωρομίσθιο προκύπτει στα 5,18 ευρώ. Σε αυτή την περίπτωση, κάθε πρόσθετη ώρα θα κοστίσει 5,80 ευρώ, δηλαδή 62 λεπτά ακριβότερα.

Σύμφωνα με το παλαιό καθεστώς, κάθε επιπλέον ώρα εργασίας πέραν των συμφωνηθέντων και μέχρι της συμπλήρωσης 40 ωρών την εβδομάδα πληρωνόταν ως απλό ωρομίσθιο. Με τη νέα διάταξη, αν κάποιος έχει συμφωνήσει να εργάζεται για 4 ώρες και του ζητηθεί να εργαστεί για 5 ή για 6 ή για 7 ώρες, τότε γι’ αυτές τις έξτρα ώρες θα πρέπει να αμειφθεί με προσαύξηση 12% για κάθε επιπλέον ώρα επί του ωρομισθίου του. Στην ουσία πρόκειται για μιας μορφής «υπερεργασία» και στις ευέλικτες μορφές.
Στην ίδια διάταξη επίσης ορίστηκε πως «η πρόσθετη εργασία δύναται να πραγματοποιηθεί κατ’ ανώτατο όριο μέχρι τη συμπλήρωση του πλήρους ημερήσιου ωραρίου του συγκρίσιμου εργαζόμενου».

Αυτό σημαίνει πως η πρόσθετη εργασία στην μερική απασχόληση αθροιζόμενη με τις συμφωνημένες ώρες απασχόλησης δεν μπορεί πλέον να υπερβαίνει τις ώρες του συγκρίσιμου εργαζόμενου που δουλεύει με πλήρη απασχόληση. Για παράδειγμα έστω ένας εργαζόμενους που δουλεύει 5ήμερο 8ωρο, δηλαδή 40 ώρες την εβδομάδα και αμείβεται με 650 ευρώ. Αν κάποιος προσληφθεί με μερική απασχόληση και αμείβεται με βάση τον δικό του μισθό των 650 ευρώ, τότε δεν μπορεί να εργάζεται πάνω από 40 ώρες την εβδομάδα. Το όριο αυτό τέθηκε και ως «φράγμα» απέναντι στην επέλαση των ευέλικτων μορφών εργασίας με στόχο και την πάταξη της υποδηλωμένης εργασίας.

Αναλυτικά, στην περίπτωση παροχής πρόσθετης εργασίας πέρα από τα όρια της συμφωνηθείσης διακρίνονται οι εξής περιπτώσεις:

α) Πρόσθετης εργασίας, όταν πρόκειται για απασχόληση πέραν του συμβατικού ωραρίου και μέχρι τις 40 ώρες. Πλέον είναι η μοναδική νόμιμη «υπερεργασία» στο πλαίσιο της μερικής απασχόλησης. Αυτή αμείβονταν ως απλό ωρομίσθιο και τώρα με πρόσθετο κόστος 12%.

β) Υπερεργασίας, όταν πρόκειται για εργασία πέραν των 40ωρών την εβδομάδα και μέχρι το νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο (41-45 ώρες την εβδομάδα σε 5νθήμερη απασχόληση και 41-48 ώρες σε 6ήμερη απασχόληση), η οποία αμείβεται με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 20%. Η υπερεργασία, λοιπόν, υπολογίζεται σε εβδομαδιαία βάση και εφόσον ο εργαζόμενος εργαστεί πέραν των 40 ωρών συνολικά (μέχρι 45 ώρες σε 5νθήμερη απασχόληση και μέχρι 48 ώρες σε 6ήμερη).

γ) Υπερωρίας, όταν αφορά απασχόληση πέραν του νόμιμου ημερήσιου ωραρίου εργασίας – πάνω από 9 ώρες σε 5νθήμερη απασχόληση ή 8 ώρες σε 6ήμερη απασχόληση (η υπερωρία υπολογίζεται επί της ημερήσιας απασχόλησης και όχι της εβδομαδιαίας όπως η υπερεργασία).

Τα τεκμήρια διαβίωσης έχουν μετατραπεί σε παγίδα επιβολής μεγαλύτερου φόρου για εκατομμύρια φορολογουμένους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης αρχής δημοσίων εσόδων, από την επεξεργασία των δηλώσεων του περασμένου έτους, φαίνεται ότι στα πλοκάμια των τεκμηρίων πιάνονται κατά κύριο λόγο μισθωτοί και συνταξιούχοι με μικρό πραγματικό εισόδημα που έκαναν το λάθος να έχουν αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού και να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο.

Στη δεύτερη θέση έρχονται οι ιδιοκτήτες ακινήτων, αφού αν κάποιος έχει έστω και ένα ευρώ εισόδημα από ενοίκια, τότε το τεκμαρτό του εισόδημα φορολογείται με συντελεστή 22% και χωρίς αφορολόγητο όριο.

Στην τρίτη θέση είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκονται οι συζητήσεις μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, εργοδοτικών οργανώσεων και ΓΣΕΕ, για την δημιουργία ενός Εθνικού πολυ-Επαγγελματικού Ταμείου, με στόχο την παροχή συμπληρωματικής ασφάλισης σε περίπου 2 εκατομμύρια εργαζόμενους, μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα.
Βάσει του τελευταίο σχεδίου που επεξεργάζονται οι κοινωνικοί φορείς, προκειμένου να ενταχθεί ως βασικός όρος στη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, η ασφάλιση στον Β’ Πυλώνα θα είναι υποχρεωτική και συμπληρωματική των παροχών που χορηγούνται από τους φορείς υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης (Α’ Πυλώνας).

Θα λειτουργεί με κεφαλαιοποιητικό σύστημα καθορισμένων εισφορών και η τελική παροχή θα εξαρτάται από τις αποδόσεις που θα επιτυγχάνονται. Θα χορηγείται δε, κατ’ επιλογή του εργαζόμενου, είτε εφάπαξ, είτε μηνιαία, με τη μορφή σύνταξης. Σύμφωνα με τους κοινωνικούς εταίρους, ακόμη και με μια εισφορά της τάξης του 2% (1%+1% για κάθε μέρος) θα συγκεντρωθούν κατά την φάση ωρίμανσης του ταμείου ιδιαίτερα σημαντικά κεφάλαια, που θα ενισχύσουν τις παραγωγικές επενδύσεις και την αναπτυξιακή δυναμική.

Βέβαια, το εγχείρημα δεν είναι εύκολο. Το κεντρικό, αλλά ουσιώδες εμπόδιο που δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί, είναι η χρηματοδότηση από τους εργοδότες και τους εργαζόμενους. Ήδη, οι εργοδοτικοί φορείς ζητούν ρεαλιστικές ελαφρύνσεις στο ύψος των ασφαλιστικών εισφορών της κοινωνικής ασφάλισης, με στόχο τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους. Αλλά και οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, σε ποσοστά δραματικά υψηλά αμείβονται με έως 500 ευρώ το μήνα, υποαπασχολούνται ή και εργάζονται ως “φαντάσματα” για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, με μαύρη – ανασφάλιστη απασχόληση. Συνεπώς, ακόμη και μια συμμετοχή της τάξης του 1% με 2% επιπλέον, για την επαγγελματική ασφάλιση, αναμένεται να αποτελέσει σημαντική επιβάρυνση.

Είναι μάλιστα ενδεικτικό ότι, οι εκπρόσωποι των εργοδοτών κατά τις συζητήσεις με τους εκπροσώπους της ΓΣΕΕ, έχουν θέσει ξεκάθαρα το πρόβλημα, επισημαίνοντας ότι απαιτείται σημαντική κυβερνητική παρέμβαση, καθόσον δεν εκτιμάται ότι υπάρχει σήμερα χώρος για πρόσθετη επιβάρυνση του μη μισθολογικού κόστους.

Παθογένειες δεκαετιών αλλά και οι κοινωνικοασφαλιστικές παρεμβάσεις των τριών μνημονίων που οδηγούν στην συρρίκνωση των συντάξεων, σε συνδυασμό με τη δραματική διεύρυνση της δημογραφικής γήρανσης, δημιουργούν εύλογα την ανάγκη αναζήτησης διεξόδων με αποτέλεσμα, να επανέρχεται στο προσκήνιο η συζήτηση για την λειτουργία των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ) και στη χώρα μας. Το θεσμικό πλαίσιο υπάρχει από το 2002, όμως μέσα σε 17 χρόνια υπάρχουν μόλις 18 εν λειτουργία ΤΕΑ, με συνολικά υπό διαχείριση κεφάλαια μόλις 1,4 δισ. ευρώ και 121.000 μέλη.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Ένωσης Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης Δρ. Χρήστο Νούνη διεθνώς υπάρχει μεγάλη διείσδυση των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης, με συνολικά κεφάλαια 43,4 τρισ. δολάρια το 2017. Στην Ευρώπη υπάρχουν συνολικά 155.441 Επαγγελματικά Ταμεία με κεφάλαια 3,8 τρισ. ευρώ (στοιχεία του 2016).

Στόχος που μάλιστα, κρίνεται εφικτός από το σύνολο των εργοδοτικών οργανώσεων και της ΓΣΕΕ, είναι το ταμείο που θα αποτελέσει αντικείμενο ειδικής Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ώστε και η διαδικασία διαπραγματεύσεων μεταξύ των εταίρων να αποκτήσει περιεχόμενο αλλά και οι συνδικαλιστικοί φορείς λόγο… ύπαρξης στο νέο μεταμνημονιακή περιβάλλον) να είναι έτοιμο στο τέλος του 2019 και να λειτουργήσει από τις αρχές του 2020.

Εισφορές – παροχές και οφέλη
Αν και οι εργοδοτικοί φορείς επιμένουν πως οι τακτικές εισφορές θα πρέπει να καταβάλλονται ισόποσα από τον εργοδότη και τον εργαζόμενο (πχ 1% του μισθού για κάθε πλευρά), από την πλευρά της ΓΣΕΕ εκτιμάται ότι αρχικά, θα μπορούσε το σχήμα να λειτουργήσει με ένα προς δύο, ήτοι για παράδειγμα με 0,5% για τους εργαζόμενους και 1% για τους εργοδότες. Στο ταμείο θα λειτουργούν ατομικές μερίδες, μέσω των οποίων θα κάθε εργαζόμενος θα μπορεί να παρακολουθεί την πορεία του συνταξιοδοτικού του λογαριασμού. Οι τακτικές εισφορές θα υπολογίζονται ως ποσοστό επί των μικτών τακτικών αποδοχών. Εισφορές θα καταβάλλονται και στα Δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και στο επίδομα άδειας, ενώ οι συντάξεις θα καταβάλλονται σε 12μηνη βάση (αν δεν επιλεγεί η λύση της εφάπαξ παροχής).

Δυνητικά, θα προβλέπονται και έκτακτες εισφορές τόσο από τους εργοδότες όσο και από τους εργαζόμενους, ενώ εάν κάποια εταιρεία επιθυμεί, θα μπορεί να καταβάλλει και υψηλότερα ποσοστά ασφάλισης για τους εργαζόμενούς της κατά τα οριζόμενα στο καταστατικό. Η ασφάλιση θα αρχίζει από την πρώτη ημέρα έναρξης της εργασιακής σχέσης. Στην περίπτωση δε, αποχώρησης για οποιονδήποτε λόγο από την εργασία, οι ασφαλισμένοι θα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν προαιρετικά την ασφάλισή τους (σαν μιας μορφής αυτασφάλιση). Θα προβλέπεται εξαίρεση υπαγωγής για εργαζόμενους που ήδη υπάγονται σε ένα από τα 18 εν λειτουργία επαγγελματικά ταμεία, ενώ σε ισχύ θα είναι και τα φορολογικά κίνητρα που ήδη προβλέπονται (αφορολόγητες εισφορές και παροχές).

Το δικαίωμα για λήψη παροχής θα θεμελιώνεται με ενιαίες προϋποθέσεις, που, όμως, δεν θα συσχετίζονται με τις προϋποθέσεις του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης του Α’ πυλώνα. Εδώ, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς επισημαίνουν πως στην περίπτωση που δεν ισχύουν ασφαλιστικές προϋποθέσεις, ελλοχεύει ο κίνδυνος μετατροπής του Ταμείου (όπως και τον άλλων ΤΕΑ) σε φορέα νομιμοποίησης της φοροδιαφυγής.

Βάσει του σχεδιασμού, ΓΣΕΕ και εργοδότες εκτιμούν ότι μεταξύ των προϋποθέσεων θα πρέπει να είναι η συμπλήρωση συγκεκριμένου ορίου ηλικίας (π.χ. το 55ο έτος) με ενημέρωση Του ταμείου δύο έτη νωρίτερα. Το δικαίωμα θα κληρονομείται.

Οι προτάσεις της Ένωσης
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ένωσης των ΤΕΑ, κ. Νούνη, βέβαια, παρά τις βελτιώσεις της αρχικής νομοθεσίας του 2002, κυρίως ως προς το φορολογικό πλαίσιο και την πρόβλεψη για αφορολόγητες εισφορές και εφάπαξ παροχές αλλά και τις θεσμικές βελτιώσεις του 2014 και 2015 που αφορούσαν τη λειτουργία των ΤΕΑ και την οριοθέτηση του επενδυτικού τους πλαισίου, υπάρχουν ακόμη σημαντικά θέματα που πρέπει να βελτιωθούν, ενόψει και της υιοθέτησης της κοινοτικής νομοθεσίας από τη χώρα μας.

Ειδικότερα, η Ένωση προτείνει:

Α. Διατήρηση της βασικής φιλοσοφίας του Ν.3029/2002 για τα ΤΕΑ

Β. Ενιαία Εποπτεία για ταχύτερη αδειοδότηση νέων ΤΕΑ αλλά και αναγκαίες μεταβολές προς την κατεύθυνση απλοποίησης των καταστατικών των υφιστάμενων ΤΕΑ

Γ. Η διαχείριση των ΤΕΑ να γίνεται από «οχήματα» που πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις λειτουργίας και είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα

Δ. Νομοθετική Ρύθμιση για ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση μεταφοράς αποθεμάτων από ομοειδείς δραστηριότητες

Ε. Κατάργηση του ελάχιστου ορίου των 100 ατόμων καθώς αυτό περιορίζει την ίδρυση ΤΕΑ από μικρές επιχειρήσεις

ΣΤ. Δυνατότητα δημιουργίας «Ανοικτών Ταμείων» (πολυεργοδοτικών και πολυκλαδικών) για ένταξη μεγάλου αριθμού μελών και μείωση του λειτουργικού κόστους

Ζ. Εκλογίκευση εξόδων εποπτείας που σήμερα κρίνονται ιδιαίτερα υψηλά για φορείς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα όπως είναι τα ΤΕΑ.

πηγή euro2day.gr

Ρούλα Σαλούρου

Αποχώρησαν οι δανειστές χωρίς να πάρουν στα χέρια τους τις εισηγήσεις της ελληνικής πλευράς για τη διεύρυνση του Εξωδικαστικού σε μισθωτούς, συνταξιούχους κι επαγγελματίες για την ρύθμιση των 120 δόσεων.

Αν και ο ελληνικός φάκελος ήταν παντελώς έτοιμος και νομικά εμπεριστατωμένος, τα τεχνικά κλιμάκια εξάντλησαν τα τέσσερα 24ωρα της παρουσίας τους στην Αθήνα, περνώντας από «κόσκινο» μόνο την έως τώρα λειτουργία του Εξωδικαστικού, όπως επίσης τα στοιχεία του νόμου Κατσέλη.

Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, οι άνθρωποι των δανειστών περιορίστηκαν στην έως τώρα πορεία του εξωδικαστικού μηχανισμού και του νόμου Κατσέλη καθώς είναι μέρος και αυτό την πρώτης μεταμνημονιακής αξιολόγησης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η έγκριση για διεύρυνση του εξωδικαστικού μηχανισμού πάει για αργότερα παρατείνοντας έτσι την αγωνία χιλιάδων συμπολιτών μας.

ADVERTISING

inRead invented by Teads
Το καλό νέο είναι ότι η «ακτινογραφία» του Εξωδικαστικού ικανοποίησε απολύτως τους ξένους τεχνοκράτες, οι οποίοι αναγνώρισαν πως μετά από τις πρώτες δυσκολίες, πλέον ο ρυθμός ανεβαίνει. Σύμφωνα, δε, με πληροφορίες, αρχές Ιανουαρίου αναμένεται να ανοίξει η πλατφόρμα και για οφειλές μικρότερες από 20.000 ευρώ, καθώς έως τότε εκτιμάται ότι θα έχει καταστεί δυνατή η πλήρης αυτοματοποίηση των διαδικασιών, άρα και η ελαχιστοποίηση του κόστους.