Ο Δημήτρης Κρεμαστινός, στην εισήγησή του, απαρίθμησε το τι προσέφερε το ΠΑΣΟΚ στη χώρα και είπε ότι σήμερα το Κόμμα πρέπει να αναγνωρίσει και να διορθώσει τα λάθη του καθώς δεν υπερασπίστηκε όπως έπρεπε τις ρίζες και τις αρχές του, διέλυσε τις οργανώσεις της βάσης του που ήταν η κύρια δύναμή του και δεν οριοθετήθηκε ιδεολογικά απέναντι στα άλλα κόμματα. Πρόσθεσε, επίσης, ότι επείγει η μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και κατέληξε:

«Τι πρέπει να γίνει σήμερα:
Αμέσως μετά τις εκλογές, είχα υποστηρίξει ότι ο Πρόεδρος πρέπει να εξαντλήσει τη θητεία του και πρώτιστα να διασφαλίσει τη ενότητα του Κόμματος. Είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός καταστατικού ανάλογου με τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (όπως το SPD) η βάση του οποίου όχι μόνο θα συμμετέχει και θα ερωτάται αλλά και θα εκφράζεται με απόφασή της πάνω στα μεγάλα θέματα. Εάν λειτουργούσε έτσι το ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο ότι θα είχε αποφευχθεί η περιπέτεια του Καστελόριζου και σήμερα θα εξακολουθούσε να είναι το πρώτο ή το δεύτερο μεγάλο κόμμα της χώρας. Εφόσον όμως ο Πρόεδρος εμμένει στην απόφασή του περί παραιτήσεως θα πρέπει να εφαρμοστεί το καταστατικό του Κόμματος γιατί διαβλέπω ότι εάν δεν εφαρμοστεί είναι πιθανόν να διαταραχθεί η ενότητα του Κόμματος. Εάν δεν υπάρξει πραγματική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, ως κόμματος που βάση του θα έχει το 45% και όχι το 4,5%, τότε το οποιοδήποτε συνέδριο δεν μπορεί να πάρει μεγάλες αποφάσεις.
Τέλος, θα επιμείνω ότι για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ χρειάζεται οπωσδήποτε η βοήθεια του Προέδρου και του Γραμματέα του Κόμματος ο οποίος για να δουλέψει σωστά πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.»

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας:

28.02.2015
Ομιλία στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ

Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός

To ΠΑΣΟΚ, το μεγάλο αυτό κόμμα, που άλλαξε τον κοινωνικό χάρτη της χώρας, που ίδρυσε εκ του μηδενός το κοινωνικό κράτος, που επέτυχε την ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των αδυνάτων και των φτωχών, υπήρξε το κόμμα εκείνο που είπε όλη την αλήθεια για το πώς η χώρα χρεοκόπησε και που επλήρωσε το λογαριασμό της χρεοκοπίας ωσάν να ήταν το μοναδικό υπεύθυνο κόμμα.

Τι πρέπει να γίνει; Να αναγνωρίσουμε και να διορθώσουμε τα λάθη μας.
Δεν υπερασπιστήκαμε όπως έπρεπε τις ρίζες μας και τις αρχές μας.
Διαλύσαμε τις οργανώσεις της βάσης μας που ήταν η κύρια δύναμη του κόμματός μας.
Δεν οριοθετήσαμε τις αρχές μας, σε τι ακριβώς πιστεύουμε και τι μας χωρίζει ιδεολογικά από τα άλλα κόμματα: από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου εδίδαξε ότι ο κόσμος μπορεί να ζει καλύτερα εάν η χώρα συνδέσει το χρέος της με την ανάπτυξή της. Χρέος χωρίς ανάπτυξη σημαίνει καταστροφή. Αυτό που διακήρυξε στη Βουλή το ’93 - ότι «εάν η χώρα δεν αφανίσει το χρέος, το χρέος θα αφανίσει τη χώρα»- υπήρξε ο θεμέλιος λίθος της φιλοσοφίας του. Πέτυχε την έγκριση των Μεσογειακών Προγραμμάτων και πήρε τη μερίδα του λέοντος στα προγράμματα Ντελόρ 1 και Ντελόρ 2.

Παρόλα αυτά, τα λάθη που ακολούθησαν και ιδιαίτερα της ΝΔ που κυβέρνησε τα τελευταία 5 χρόνια πριν από την καταστροφή, και η οποία δεν έλαβε κανένα απολύτως προστατευτικό μέτρο, οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Αντί όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που έλαβε η χώρα να οδηγηθούν στην ανάπτυξη, οδηγήθηκαν στην ευμάρεια και στην προκλητική συγκέντρωση πλούτου. Και σαν επιστέγασμα, ήρθαν τα λάθη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ το 2010 που, αντί να εκθέσει την πραγματικότητα όπως σας την εξέθεσα, ανέλαβε μόνη της, χωρίς οργανώσεις βάσης στο κόμμα για να στηρίξουν την πολιτική της, να λάβει μια σειρά μέτρων αναγκαίων για τη μη χρεοκοπία της χώρας διαλύοντας με αυτόν τον τρόπο το ΠΑΣΟΚ.

Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, ανενημέρωτοι και παραπληροφορημένοι από τα ΜΜΕ και τους διαφόρους ψιθύρους, κατέφυγαν σε άλλα κόμματα με αποτέλεσμα σήμερα να αποδεικνύεται το αυτονόητο. Ότι οι δανειστές προκειμένου να δανείσουν επιβάλλουν όρους. Είτε τους λένε «μνημόνια» είτε τους λένε «συμφωνίες» είτε τους λένε οτιδήποτε άλλο, οι όροι του δανεισμού είναι αναγκαίοι και υποχρεωτικοί προκειμένου να μην χρεοκοπήσεις.

Έτσι σήμερα, εγκλωβισμένοι σε άλλα κόμματα ζουν το δράμα της αυταπάτης. Πότε με τα «Ζάππεια» 1-2-3, πότε με τα προγράμματα της Θεσσαλονίκης, πότε με τις αλλαγές ονομάτων όπως πχ η «Τρόικα» που έγινε «θεσμοί» ή όπως το «μνημόνιο» που έγινε «συμφωνία δανεισμού».

Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει, με τα στελέχη που έχει αυτή τη στιγμή, να κάνει έναν ανοιχτό διάλογο με τη βάση του και να οργανώσει δημοκρατικά τη βάση του όπως την οργάνωσε το ‘74 ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μια νέα βάση που θα εκπροσωπηθεί σε ένα συνέδριο αντιπροσωπευτικό και η οποία θα λαμβάνει αποφάσεις πάνω στα μεγάλα θέματα αφού προηγουμένως τα συζητά. Αν αυτό το κόμμα υπήρχε το 2010 και λειτουργούσε με αυτόν τον τρόπο δε θα υπήρχε αυτή η μεγάλη περιπέτεια ούτε για τη χώρα ούτε, φυσικά, για το ΠΑΣΟΚ.

Η λήψη αποφάσεων από την κορυφή χωρίς την έγκριση της βάσης δεν είναι το χαρακτηριστικό ενός σύγχρονου, δομημένου ευρωπαϊκού κόμματος. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε όλοι εάν θέλουμε να αναστήσουμε το ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζοντας, όπως είναι αυτονόητο, τα λάθη μας.

Οι παραπληροφορημένοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αντιληφθούν το ταχύτερο δυνατόν ποιοι τους παραπλάνησαν και τους οδήγησαν και αυτούς και τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο. Ο δρόμος για το ΠΑΣΟΚ είναι μονόδρομος. Γιατί πρέπει να αναδείξει τι εκπροσωπεί το κάθε κόμμα πολιτικά σήμερα αλλά και τι χωρίζει το ΠΑΣΟΚ πολιτικά από αυτά. Όχι μόνο από τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ που, από ότι φαίνεται, συμβαδίζουν ακόμα και στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και το τι μας χωρίζει από τα μικρότερα κόμματα όπως είναι οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι. Το ΠΑΣΟΚ πολιτικά πρέπει να εκφράσει τη θέση του περί του τι είναι επακριβώς τα άλλα κόμματα για να μην εγκλωβίζονται σε αυτά οι δικοί του ψηφοφόροι.

Πρέπει, δηλαδή, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να μην φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια. Όπως έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Έλεγε ότι χωρίς σύγκρουση, δε δημιουργείται τίποτα το νέο. Και το νέο ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα λάβει υπόψη του ως βάση την παρακαταθήκη του ’74, χωρίς να ξεφεύγει από τις αρχές του, δηλαδή το ποιους εκπροσωπεί και ποιών τα συμφέροντα εκφράζει. Πρέπει, δηλαδή, να πείσει με τις πράξεις του ότι είναι το κόμμα του μη προνομιούχου μικρομεσαίου πολίτη ξεχωρίζοντας από τα κόμματα της καμουφλαρισμένης δήθεν αριστεράς και της καμουφλαρισμένης ακραίας δεξιάς ή της διαπλοκής. Δηλαδή να πει τι πιστεύουμε ότι εκπροσωπεί η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ οι ΑΝΕΛ και το Ποτάμι και τι ακριβώς εκπροσωπούμε εμείς.

Τώρα, τι πρέπει να γίνει σήμερα:
Αμέσως μετά τις εκλογές, είχα υποστηρίξει ότι ο Πρόεδρος πρέπει να εξαντλήσει τη θητεία του και πρώτιστα να διασφαλίσει τη ενότητα του Κόμματος. Είναι απαραίτητη η δημιουργία ενός καταστατικού ανάλογου με τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (όπως το SPD) η βάση του οποίου όχι μόνο θα συμμετέχει και θα ερωτάται αλλά και θα εκφράζεται με απόφασή της πάνω στα μεγάλα θέματα. Εάν λειτουργούσε έτσι το ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο ότι θα είχε αποφευχθεί η περιπέτεια του Καστελόριζου και σήμερα θα εξακολουθούσε να είναι το πρώτο ή το δεύτερο μεγάλο κόμμα της χώρας. Εφόσον όμως ο Πρόεδρος εμμένει στην απόφασή του περί παραιτήσεως θα πρέπει να εφαρμοστεί το καταστατικό του Κόμματος γιατί διαβλέπω ότι εάν δεν εφαρμοστεί είναι πιθανόν να διαταραχθεί η ενότητα του Κόμματος. Εάν δεν υπάρξει πραγματική ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, ως κόμματος που βάση του θα έχει το 45% και όχι το 4,5%, τότε το οποιοδήποτε συνέδριο δεν μπορεί να πάρει μεγάλες αποφάσεις. 

Τέλος, θα επιμείνω ότι για την ενότητα του ΠΑΣΟΚ χρειάζεται οπωσδήποτε η βοήθεια του Προέδρου και του Γραμματέα του Κόμματος ο οποίος για να δουλέψει σωστά πρέπει να είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.»

Ενα εντυπωσιακό γράφημα για την Ελλάδα και το οικονομικό της πρόβλημα, δημοσιεύει το Business Insider.

Πρόκειται για ένα διάγραμμα της Bank of America Merrill Lynch το οποίο δείχνει ότι η ελληνική οικονομία τους τελευταίους δύο αιώνες, η Ελλάδα έχει ζήσει έξι χρεοκοπίες!
Σύμφωνα με την BofA, τα 90 από τα τελευταία 192 έτη, η Ελλάδα βρισκόταν είτε σε χρεοκοπία είτε σε διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους της.

Πρώτες στη λίστα βρίσκονται, ωστόσο, η Χιλή με τη Βραζιλία, ενώ ακολουθούν η Τουρκία και το Μεξικό.

Η αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης θα κλιμακωθεί, καμιά πλευρά δεν θα κάνει πίσω, η χώρα θα πάει σε στάση πληρωμών.Αυτό υποστηρίζει άρθρο της Telegraph, το οποίο καλεί την Ελλάδα να αποχωρήσει από το ευρώ, να κηρύξει χρεοκοπία και να προχωρήσει παρακάτω.

Όπως λέει ο αρθρογράφος Allister Heath, "τα γράφω αυτά με βαριά καρδιά γιατί οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις για τον μέσο Έλληνα θα είναι καταστροφικές, ωστόσο δεν υπάρχει άλλη πρακτική λύση".

Ο ΣΥΡΙΖΑ τα εννοεί αυτά που λέει περί αλλαγής και απλώς δεν θα ξεπληρώσει τα χρέη της χώρας, ούτε θα τιμήσει τις διεθνείς συμφωνίες. Και η Γερμανία όμως δεν προτίθεται να αποδεχτεί διαγραφή χρέους. Δημοσκόπηση στη Γερμανία έδειξε ότι το 43% των Γερμανών δεν επιθυμούν διαπραγμάτευση για διαγραφή χρέους ή μεγαλύτερη διάρκεια αποπληρωμής του χρέους. Τη μη αποδοχή της διαγραφής επισήμανε και ο Γιούνκερ. Καμιά πλευρά δεν φαίνεται ότι θα κάνει πίσω κι αυτό θα κάνει τη στάση πληρωμών σχεδόν αναπόφευκτη.

Σχεδόν το 77% του χρέους ανήκει σε επίσημα όργανα και εθνικές κυβερνήσεις, σύμφωνα με το Open Europe, και μικρότερο ποσοστό σε ιδιώτες, άρα μια μαζική στάση πληρωμών δεν θα είναι καταστροφική για τον ιδιωτικό τομέα. Οποιοσδήποτε με λίγη κοινή λογική το βλέπει αυτό, λέει ο Heath, και γι' αυτό πουλά όσο περισσότερο ελληνικό χρέος (δηλ. ομόλογα) μπορεί.

Τον Αλέξη Τσίπρα, το άρθρο τον περιγράφει ως "παραληρηματικό σοσιαλιστή" που δεν θέλει να ιδιωτικοποιήσει δημόσια περιουσία και που ηγείται ενός κόμματος που δεν αποδέχεται την οικονομική πραγματικότητα. Ωστόσο, συνεχίζει, παρά το ότι το πλαίσιο της πολιτικής του είναι τελείως λάθος, κάποια από τα συμπεράσματά του είναι σωστά. Οι Έλληνες έχουν υποφέρει πολύ και κάτι πρέπει να αλλάξει. Το πρόβλημα, λέει, είναι πως ο δρόμος Τσίπρα αναπόφευκτα θα οδηγήσει κάποια στιγμή την καταστροφή.

Όσο για το ευρώ, πολλοί μεσοαστοί Έλληνες θα συνεχίσουν να το υποστηρίζουν γιατί το κοινό νόμισμα τους χάρισε μια "χρυσή" περίοδο ευμάρειας. Και πολλοί από αυτούς ήταν έτοιμοι να αντέξουν μια καταστροφική ύφεση, παρά κάτι χειρότερο (όπως το Grexit).

Είναι πολύ πιθανό ένα νέο νόμισμα που θα υποστηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ να αποδειχθεί καταστροφή. Η νέα δραχμή δεν θα είναι αξιόπιστη. Η αξία της θα ισοπεδωθεί, ο πληθωρισμός θα επιστρέψει και θα ακολουθήσει οικονομική αποδιάρθρωση και πολύς πόνος, αναφέρει η Telegraph