Από τα σαπιοκάραβα των δουλεμπόρων του Αιγαίου στα στρατόπεδα και την απόγνωση.

Τα ελληνικά σύνορα είναι ανοιχτά «σαν μια πόρτα αχυρώνα», αποφάνθηκε πριν από περίπου δύο χρόνια, τον Μάρτιο του 2012, η υπουργός Εσωτερικών της Αυστρίας Τζοάνα Μικλ – Λίτνερ, για να έρθει αμέσως μετά ο Γερμανός ομόλογός της Χανς - Πέτερ Φρίντριχ να το κάνει... πιο λιανά.

Απείλησε ορθά - κοφτά πως θα επανέλθουν αυστηρότεροι οι συνοριακοί έλεγχοι για τους Έλληνες στο εσωτερικό της Ε.Ε. (!), εάν πρόσφυγες και μετανάστες συνεχίζουν να καταφθάνουν στην Ευρώπη μέσω των ελληνοτουρκικών συνόρων.
Όταν μιλά ο αρχηγός, οι τοπάρχες τρέχουν και δεν φτάνουν, πόσω μάλλον που ακόμη βρισκόμασταν στην πρώτη φάση της μνημονιακής επιβολής κι έτσι οι γερμανικές απειλές είχαν άμεσο αντίκτυπο. Τη διευθέτηση του θέματος ανέλαβε πάραυτα ο τότε υπουργός ΠΡΟΠΟ Χρήστος Παπουτσής σπεύδοντας να υψώσει το Τείχος του Έβρου προκειμένου να ανακόψει το διογκούμενο κύμα των κολασμένων προς την ευημερούσα Εσπερία. Έστησε σε χρόνο - ρεκόρ τον συρμάτινο φράχτη και κατάφερε να... συντηρεί σταθερά τη σύνδεση του πολιτικού του βίου με θαλάσσιες τραγωδίες.

Εκατόμβες πνιγμένων
Μόλις η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να αποκλείσει τα χερσαία σύνορά της με την Τουρκία, όλο το μεταναστευτικό και προσφυγικό (εξαιρετικά διογκωμένο, εξαιτίας κυρίως του αιματηρού εμφυλίου στη Συρία) ρεύμα άρχισε να διοχετεύεται στα επικίνδυνα θαλάσσια περάσματα από τα τούρκικα παράλια προς τα ελληνικά νησιά. Και να διογκώνονται οι εκατόμβες των πνιγμένων στα νερά του Αιγαίου. Οι τραγωδίες διαδέχονται η μία την άλλη και οι παραλίες στη Λέσβο, τη Χίο, τη Σάμο και στις απέναντι ακτές κάθε τόσο γεμίζουν με πτώματα που ξεβράζει η θάλασσα.
Προφανώς, οι γερμανικές - ευρωπαϊκές εντολές δεν αφορούσαν μόνο τον Έβρο, αλλά το σύνολο των ελληνοτουρκικών συνόρων. Γι’ αυτό, επειδή στη θάλασσα δεν μπαίνει σύρμα, τα δίχτυα δεν πιάνουν ανθρώπους και οι νάρκες (ακόμη) θεωρούνται απάνθρωπες, οι εντολές μετακυλίστηκαν προς το Λιμενικό υπό τη γενική καθοδήγηση, σύμπραξη και εποπτεία της θρυλικής Frontex.
Οι θαλάσσιες περιπολίες, πλέον, ανέλαβαν τον ρόλο τής πάση θυσία αποτροπής άφιξης πλωτών μέσων στα ελληνικά νησιά ή (ακόμη πιο ακραία) της επαναπροώθησης των σκαφών αυτών στα τούρκικα παράλια, όταν αυτά εντοπίζονταν τελικά μόνο όταν ήδη είχαν φτάσει στα ύδατά μας ή ακόμη και στο έδαφος. Η μέθοδος αυτή, όπως όλα δείχνουν, ακολουθήθηκε στο Φαρμακονήσι, με την τραγωδία που ακολούθησε, με 9 παιδιά και 3 γυναίκες να έχουν χαθεί στα νερά του Αιγαίου.
«Ήμασταν 10 Σύροι σε μια βάρκα με κατεύθυνση τη Σάμο. Είχαμε σχεδόν φτάσει όταν ξαφνικά ένα πολύ γρήγορο σκάφος με άντρες ντυμένους στα μαύρα έφτασε. Μας πλησίασαν και άρχισαν σιγά - σιγά να μας σπρώχνουν τρακάροντας τη βάρκα μας, μέχρι που φτάσαμε πίσω στην ακτή της Τουρκίας. Ήμασταν φοβισμένοι γιατί επιπλέον σε εκείνο το σημείο υπήρχαν βράχοι μέσα στη θάλασσα. Μας άφησαν κυριολεκτικά στην ακτή, στην τουρκική πλευρά. Πηδήξαμε από τη βάρκα και περπατήσαμε...».
Η μαρτυρία ανήκει στον Σύρο πρόσφυγα Κ.Α. και περιγράφει όσα ο ίδιος κι άλλοι 9 ομοεθνείς του έζησαν στις 27 του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Δεκάδες ανάλογες, και πιο δραματικές, μαρτυρίες έχει καταγράψει η διεθνής οργάνωση Pro Asyl συντάσσοντας μια έκθεση - καταπέλτη, σύμφωνα με την οποία είναι σχεδόν καθημερινότητα στα ελληνοτουρκικά θαλάσσια σύνορα τέτοιου τύπου «ναυμαχίες».
Στην έκθεση της οργάνωσης, την οποία παρουσίασαν τον περασμένο Νοέμβριο ο Γερμανός διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Pro Asyl Καρλ Κοπ και ο γ.γ. του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες και τους Εξόριστους (ECRE) Μίκαελ Ντίντρινγκ, έχει συμπεριληφθεί μόνο ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα από τον μεγάλο αριθμό συνεντεύξεων που ελήφθησαν από πρόσφυγες και μετανάστες, οι οποίοι είτε παρέμεναν ακόμη σε τούρκικο έδαφος είτε δι’ άλλης οδού είχαν καταφέρει με νέα προσπάθεια να βρεθούν σε δυτικοευρωπαϊκή χώρα.
Από τη Σάμο, στις 22 Αυγούστου, άρχισε άλλη μια «άτυπη επαναπροώθηση», όπως την περιγράφει ο 35χρονος Α.Σ. από τη Συρία:
«Ήμασταν 50 άτομα από τη Συρία και την Ερυθραία, ανάμεσά μας 4 παιδιά και 7 γυναίκες. Γύρω στις 10 το πρωί ήμασταν κοντά στο νησί. Λίγα μέτρα μακριά από την ακτή μάς έφτασε η ελληνική Ακτοφυλακή και μας συνέλαβαν. Ήταν ένα μεγάλο σκάφος με περίπου 10 αστυνομικούς πάνω στο πλοίο. Μας είπαν να σταματήσουμε, να σηκώσουμε τα χέρια και να μην κουνηθούμε. Φώναξαν κι ένα δεύτερο σκάφος, ένα μικρότερο γύρω στα 15 μέτρα μήκος.
Όσοι ήταν στο δεύτερο σκάφος είχαν τα πρόσωπά τους καλυμμένα με φουλ φέις. Ο αριθμός του σκάφους ήταν 84030. Με προτεταμένα όπλα μάς είπαν να ανεβούμε στο πλοίο ένας - ένας. Μας ανάγκασαν να καθίσουμε κάτω στο μεγάλο πλοίο. Στους περισσότερους πήραν πράγματα και κινητά και τα πέταξαν στη θάλασσα. Πήραν τα πάντα, ακόμη και τη μηχανή του σκάφους. Μας μετέφεραν σε μια ακτή. Κάποιος από εμάς τηλεφώνησε στον τουρκικό αριθμό έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία. “Οι Έλληνες μας άφησαν εδώ” είπε και η τουρκική Ακτοφυλακή ήρθε και μας πήρε από την ακτή».
Στις 12 Σεπτεμβρίου μια ομάδα 12 προσφύγων από τη Συρία, ανάμεσά τους και τρεις ηλικιωμένες γυναίκες, έφτασαν στη Χίο. Τρεις απ’ αυτούς περιγράφουν το τι ακολούθησε.
◆ Αν.Κ.Ν., 28 ετών: «Ξέραμε ότι φτάσαμε στη Χίο από το κινητό μας με τον χάρτη της Google. Ήμασταν σε μια περιοχή με εγκαταλειμμένα κτήρια βιοτεχνιών. Οι λιμενικοί ήξεραν ότι είχαμε φτάσει και μας έψαχναν. Κρυφτήκαμε για κάποιες ώρες και μετά περπατήσαμε ώσπου φτάσαμε σε έναν μεγάλο δρόμο και μας συνέλαβαν. Μας φώναζαν, μας ρωτούσαν από πού είμαστε. Τους είπαμε από τη Συρία και ότι φύγαμε από τη χώρα μας για να μην πεθάνουμε και ήρθαμε σε σας ζητώντας προστασία».
◆ Φ.Κ.Ν., 65 ετών: «Οι λιμενικοί μάς είπαν ότι θα μας πήγαιναν σε ένα άλλο νησί κι από εκεί στην Αθήνα. Μίλησαν με κάποιον στο τηλέφωνο. Μας πήραν πίσω στην παραλία όπου βγήκαμε και έφεραν ένα μεγάλο σκάφος. Φόραγαν μάσκες και είχαν όπλα. Μας είπαν να μπούμε στο σκάφος τους, αλλά δεν θέλαμε».
◆ Αρ.Κ.Ν., 42 ετών: «Έβαλαν τα πιστόλια τους στα κεφάλια μας και διά της βίας μας έβαλαν μέσα στο πλοίο. Μας είπαν να κλείσουμε τα κινητά μας. Μας πήγαν μεσοπέλαγα. Είχαν μαζί τους μια λέμβο που όμως η μηχανή της δεν δούλεψε. Μας πέταξαν μέσα στη λέμβο και έφυγαν».

Το... Φαρμακονήσι του Αυγούστου
Συνθήκες που παραπέμπουν στην πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι περιγράφουν δύο Σύροι, καταθέτοντας στην οργάνωση Pro Asyl για την περιπέτεια που έζησαν στο ακριτικό νησί στις 17 του περασμένου Αυγούστου.
«Ήμασταν 5 άτομα, όλοι Σύροι. Φτάσαμε ξημερώματα, ήταν ένα μικρό στρατόπεδο, πρόβατα και στρατιώτες. Ακούσαμε τα πρόβατα και νομίζαμε ότι ήμασταν σε χωριό. Είδαμε την ελληνική σημαία και νομίζαμε ότι ήταν κάποια πόλη και θα μας σέβονταν. Ήταν ένας “στρατιώτης” που μας ερεύνησε. Μας κλότσησε, μας έριξε κάτω. Στην αρχή ήταν μόνος του, μετά ήρθε κάποιος άλλος στρατιώτης που δεν μας χτύπησε. Μας πήραν όλα μας τα πράγματα, μας διέταξαν να μείνουμε με τα χέρια ψηλά και μας έκαναν σωματικό έλεγχο, έψαξαν μέχρι και τα στριφώματα των ρούχων μας. Μας έκλεισαν σ’ ένα μικρό δωμάτιο.
Μείναμε στο νησί τρεις μέρες. Την τρίτη ημέρα γύρω στις 11 το βράδυ μας πήγαν με αυτοκίνητο πίσω στην παραλία. Μείναμε από τις 11 μέχρι τις 5 το πρωί με τα χέρια πίσω από την πλάτη. Πέντε στρατιώτες μάς φύλαγαν και πέντε άνδρες ήταν σε ένα σκάφος. Μας ανάγκασαν να μπούμε στο σκάφος δεμένοι. Δύο από τους λιμενικούς φόραγαν μαύρα ρούχα και οι άλλοι στρατιωτικές στολές.
Με το σκάφος του λιμενικού κάναμε έναν γύρο του νησιού. Μετά μας έβαλαν σε δύο μικρές λέμβους δεμένες η μία με την άλλη και ένας στρατιώτης τις κρατούσε αρχικά με ένα σκοινί. Ανέπτυξαν ταχύτητα και μετά έκοψαν πάλι. Δημιουργώντας έτσι συνεχώς κύματα μας έσπρωχναν πίσω στην Τουρκία. Η λέμβος, που είχε τα τρία άτομα, άρχισε να βουλιάζει. Είδαμε τα φώτα ενός μεγάλου πλοίου που ήταν της τουρκικής Ακτοφυλακής. Μας μετέφεραν σε ένα στρατόπεδο και μας φωτογράφισαν. Ήμασταν ξυπόλυτοι και τα ρούχα μας τα είχαν πάρει οι Έλληνες».
Ανάλογο περιστατικό, αφού οι πρόσφυγες είχαν φτάσει ήδη στη Χίο, περιγράφεται από τους παθόντες ότι συνέβη στις 27 Αυγούστου.
«11 το βράδυ φύγαμε από την Τουρκία 4 Σύροι και 2 Σουδανοί. Φτάσαμε στη Χίο έπειτα από 3-4 ώρες, αφού το τσεκάραμε στον χάρτη της Google. Εγώ άρχισα να τρέχω προς τα βουνά. Τρεις στρατιώτες αρχικά συνέλαβαν 3 από μας, μαζί και τον αδελφό μου, στο τέλος μας έπιασαν όλους και μας είπαν να μας στείλουν σε ένα άλλο νησί. Μας γύρισαν πίσω στη βάρκα με την οποία είχαμε φτάσει, μας υποχρέωσαν να μπούμε μέσα. Ένας από εμάς την τρύπησε για να μην μπορέσουν έτσι να μας στείλουν πίσω.
Η λέμβος άρχισε να βουλιάζει, έπεσα στο νερό, δεν ήξερα να κολυμπώ και δεν είχα σωσίβιο. Κουνούσα χέρια πόδια, με άρπαξε ένας στρατιώτης από το κεφάλι και με βούλιαζε. Με έσπρωξε στους υπόλοιπους που φορούσαν σωσίβια και κρατιούνταν από τη βάρκα. Κρατήθηκα από κάποιου άλλου το σωσίβιο. Τελικά πήραν εμένα κι άλλον έναν μέσα στο σκάφος του Λιμενικού, οι άλλοι 4 συνέχισαν να κρατιούνται από τη βάρκα, καθώς την τραβούσαν από το μεγάλο σκάφος.
Οι Έλληνες λιμενικοί επισκεύασαν τη λέμβο μας που είχε ένα μικρό κόψιμο. Είδαμε τρία μικρά ακατοίκητα νησιά. Όταν το πλοίο του Λιμενικού πλησίασε εκεί, μας έβαλαν στο φουσκωτό μας που είχαν επισκευάσει και μας άφησαν με ένα κουπί και βγήκαμε στην ακτή. Το Λιμενικό έφυγε. Ήταν 6-7 το πρωί. Ένα τουρκικό ελικόπτερο πέταξε από πάνω μας και μετά ήρθε η τουρκική Ακτοφυλακή. Μας πήγαν στο νοσοκομείο».

Ένας τραγικός απολογισμός
ΠΝΙΓΜΟΙ στο Αιγαίο (Ιούνιος 2012 - Σεπτέμβριος 2013) σε περιστατικά που καταγράφηκαν στα ΜΜΕ (ελληνικά και τούρκικα).
◆ 9.6.12, Σμύρνη: 61 νεκροί (ανάμεσά τους 31 παιδιά)
◆ 14.12.12, Λέσβος: 21 νεκροί και 6 αγνοούμενοι
◆ 13.1.13, Χίος: 3 νεκροί
◆ 17.3.13, Λέσβος: 8 νεκροί (ανάμεσά τους 3 παιδιά και μία έγκυος)
◆ 15.5.13, Λέρος: 1 νεκρό κορίτσι 6 ετών
◆ 6.6.13, Χαλκίς (Τουρκία): 1 νεκρός, 5 αγνοούμενοι
◆ 21.7.13, Σάμος: Μια μητέρα και δύο παιδιά από τη Συρία πεθαίνουν κατά την άφιξη
◆ 25.7.13, Κως - Αλικαρνασσός (Τουρκία): 13 αγνοούμενοι (ανάμεσά τους 5 παιδιά και 1 έγκυος)
◆ 26.7.13, Οινούσσες: 1 νεκρός
◆ 31.7.13, Τσανάκαλε (Τουρκία):24 νεκροί
◆ 2.9.13, Αλτίνοβα (Τουρκία): 8 αγνοούμενοι έπειτα από έκρηξη στη λέμβο
◆ 15.11.13, ανοιχτά της Παλαίρου: 12 Σύροι νεκροί (ανάμεσά τους 4 μικρά παιδιά)
◆ 2.12.13, Μπαλίκεσιρ - Λέσβος: 6 Σύριοι κι ένα μωρό νεκροί
 
Η τραγωδία στο Φαρμακονήσι και οι ταρζανιές του Βαρβιτσιώτη
Διεθνή σάλο συνεχίζει να προκαλεί η τραγωδία στο Φαρμακονήσι, αλλά και οι τουλάχιστον ατυχείς κυβερνητικοί χειρισμοί στην υπόθεση, προεξάρχοντος του υπ. Ναυτιλίας Μ. Βαρβιτσιώτη, ο οποίος αντί οποιασδήποτε άλλης κίνησης, επέλεξε να επιτεθεί στον επίτροπο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς (αναφέρθηκε ευθέως σε αποτυχημένη προσπάθεια μαζικής απέλασης), κατηγορώντας τον ως... υποχείριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας πήρε την πρωτοβουλία να ζητήσει με επιστολή του προς τους Ρομπάι, Μπαρόζο και Σουλτς τη σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. το συντομότερο, προκειμένου να αναθεωρηθεί ο κανονισμός της Ε.Ε. («Δουβλίνο 2») για το μεταναστευτικό. «Καμία δύναμη Frontex και κανένας φράχτης δεν μπορεί να σταματήσει ένα φαινόμενο το οποίο έχει ως βάση την κρίση που επικρατεί στις χώρες απ’ όπου φεύγουν αυτοί οι άνθρωποι. Ούτε θα το καταφέρουμε αυτό υιοθετώντας στον Νότο, κάτω από την πίεση των χωρών του Βορρά της Ε.Ε., όλο και πιο καταπιεστικές πολιτικές απέναντι στους μετανάστες» τονίζει στην επιστολή του ο Α. Τσίπρας.
Με πρωτοβουλία εν τω μεταξύ των τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (Δ. Παπαδημούλη, Γ. Δραγασάκη, Ρένας Δούρου) που μετέχουν στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (UEL) καθώς και βουλευτές από ένα ευρύ πολιτικό και εθνικό φάσμα ζητούν να διεξαχθεί άμεσα έρευνα με πρωτοβουλία και ευθύνη του Συμβουλίου της Ευρώπης για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι και την πρόσφατη στη Λαμπεντούζα. Από την πλευρά τους οι Οικολόγοι Πράσινοι ετοιμάζονται να κινηθούν δικαστικά καταθέτοντας τις επόμενες ημέρες μηνυτήρια αναφορά κατά των φυσικών και ηθικών αυτουργών της τραγωδίας στο Φαρμακονήσι. Με τη λογική ότι οι ένστολοι δεν λειτουργούν ούτε δρουν εξαιτίας προσωπικής στάσης, οι Οικολόγοι Πράσινοι, επικεντρώνονται στις ευθύνες των πολιτικών προϊσταμένων και της ιεραρχίας, που με τις δηλώσεις και τις εντολές τους ενθαρρύνουν τους ένστολους να αντιμετωπίζουν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες με τον πιο απάνθρωπο τρόπο και να οργανώνουν παράνομες επαναπροωθήσεις.

Πηγή: topontiki.gr

Η γερμανική κεντρική τράπεζα προτείνει την επιβολή εφάπαξ εισφοράς και συμμετοχή των πολιτών στη διάσωση των εθνικών οικονομιών – Επικαλείται την «αρχή της εθνικής ευθύνης»

Μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει τις τελευταίες ώρες μετά την δημοσιοποίηση της πρότασης-σοκ της Bundesbank που επί της ουσίας μιλάει για “κούρεμα” των προσωπικών περιουσιών, επιβολή εκτάκτων φόρων στις καταθέσεις και “συνεισφορά” των πολιτών στην προσπάθεια διάσωσης μιας εθνικής οικονομίας χώρας μέλους της ΕΕ.

Η πρόταση της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, έτσι όπως είδε το φως της δημοσιότητας (δείτε εδώ τη σχετική παραπομπή του protothema.gr): ουσιαστικά ανοίγει εκ νέου θέμα φορολόγησης των ιδιωτών, των καταθέσεων δηλαδή, του πλούτου των πολιτών μιας χώρας, για να στηριχθεί η εθνική οικονομία!

Επικαλούμενη την λεγόμενη “αρχή της εθνικής ευθύνης”, ακριβώς αυτήν που είχε τεθεί ως επιχείρημα στην περίπτωση της Ισλανδίας για να καταπέσει στη συνέχεια με το εθνικό δημοψήφισμα της χώρας, η γερμανική κεντρική τράπεζα σημειώνει πως “οι πολίτες μιας χώρας που ζητά διάσωση πρέπει να πληρώνουν αυτοί πρώτοι μιαν εισφορά και μετά να ζητούν βοήθεια από άλλα κράτη”. Για την ακρίβεια η διατύπωση στην έκθεση της Bundesbank είναι: “Οι χώρες που βρίσκονται κοντά στη χρεοκοπία θα πρέπει να αντλούν έσοδα από τις περιουσίες των πολιτών τους και μετά να στρέφονται σε άλλες χώρες για βοήθεια”...

Με την πρόταση αυτή η γερμανική κεντρική τράπεζα ουσιαστικά επαναφέρει στο προσκήνιο την πάγια αρχή και του ΔΝΤ, που επιμερίζει τις ευθύνες διάσωσης μιας οικονομίας και στους φορολογούμενους κάθε χώρας, στηριζόμενο στην αρχή σύμφωνα με την οποία οι φορολογούμενοι είναι υπεύθυνοι για τις υποχρεώσεις της κυβέρνησής τους!

Το αξιομνημόνευτο στην πρόταση αυτή είναι το ότι οι ιθύνοντες της Buba αναγνωρίζουν τους κινδύνους που ενέχει μια τέτοια επιβολή “φόρου στον πλούτο των ιδιωτών”, καθώς είναι προφανές πως οι έχοντες θα επιταχύνουν την “εκροή” των κεφαλαίων τους από τα τραπεζικά ιδρύματα μιας “ασθενούς οικονομικά” χώρας προς τρίτους, πιο “ασφαλείς” προορισμούς. Γεγονός που θα οδηγήσει σε ντόμινο και τελικά σε επιτάχυνση της κατάρρευσης των αδύνατων χωρών.

Από την άλλη όμως θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα προς τους Ευρωπαίους πολίτες όλων των χωρών, προς τους κυβερνώντες αλλά και προς τους οικονομικούς παράγοντες, ότι “τα δημοσιονομικά προβλήματα ενός κράτους -μέλους δεν θα μπορούν εσαεί να μετακυλίονται στους φορολογούμενους των άλλων χωρών”...

Όσο για το πόσο “κούρεμα” εννοεί η Bundesbank όταν μιλάει για “έκτακτη εισφορά” στην προσωπική περιουσία, ένα δείγμα ίσως είναι η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τον περασμένο Οκτώβριο, σύμφωνα με την οποία για να μειωθεί η αναλογία του χρέους των 15 ασθενέστερων οικονομικά χωρών της Ευρωζώνης στα επίπεδα του τέλους 2007, θα απαιτείτο η επιβολή ενός φόρου περίπου 10% στα νοικοκυριά...

Πηγή: protothema.gr

Ως απαρχή της διάλυσης της ΔΕΗ χαρακτήρισε το ξεπούλημα των δικτύων η Γιώτα Σταθά από τον ΑΔΜΗΕ, μιλώντας στo Hot Doc Radio και τον Κώστα Βαξεβάνη, ενώ κατήγγειλε πως η κυβέρνηση διακατέχεται από μία στρεβλή αντίληψη για την κατεύθυνση προς την οποία θα πρέπει να κινηθεί η λεγόμενη «ανάπτυξη».

Όπως σημείωσε η κ. Σταθά, τα ετήσια έσοδα του ΑΔΜΗΕ εκτιμώνται στα 330-380 εκατομμύρια ευρώ, και το ποσό για το οποίο ακούγεται πως θα αποκρατικοποιηθεί υπολογίζεται στα 300 εκατομμύρια ευρώ -δηλαδή, λιγότερα από τα έσοδα ενός έτους!- Όμως, συνέχισε, ακόμα και στο 1 δις ευρώ να ήταν το τίμημα, και πάλι δε θα ήταν αρκετό, καθώς τα δίκτυα αυτά είναι κρίσιμα για την ασφάλεια της χώρας.

Δεν είναι τυχαίο ότι στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας το ΝΑΤΟ πρώτα έπληξε τα δίκτυα και μετά οτιδήποτε άλλο, σχολίασε, ενώ επεσήμανε πως οι μόνες χώρες στην Ευρώπη που έχουν προχωρήσει σε τέτοιες ιδιωτικοποιήσεις είναι αυτές που εξαναγκάστηκαν να το κάνουν λόγω μνημονίων, την ίδια στιγμή που στη Γερμανία διεξάγονται δημοψηφίσματα και ο κόσμος ζητά την επανακρατικοποίηση των δικτύων.

Πηγή: koutipandoras.gr

Σχολιάζοντας την ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στο Amersfoort της Ολλανδίας, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Σίμος Κεδίκογλου δήλωσε:

«Μιλώντας στη συγκέντρωση ενός ευρωσκεπτικιστικού, Μαοϊκού, Μαρξιστικού-Λενινιστικού, σοσιαλιστικού κόμματος της Ολλανδίας, ο κ. Τσίπρας αποκάλυψε για μια ακόμα φορά τις επικίνδυνες ψευδαισθήσεις του και τους ακόμα πιο επικίνδυνους συμμάχους του.

Μίλησε για το δίλημμα «Ανάπτυξη ή λιτότητα» αλλά απέφυγε να πει ότι Ανάπτυξη με δανεικά σημαίνει χρεοκοπία, ξέχασε να αναφέρει ότι η Ελλάδα μπαίνει ήδη σε Ανάπτυξη και αποσιώπησε πλήρως ότι το κόμμα στου οποίου τη συγκέντρωση μίλησε, είχε καταψηφίσει τη βοήθεια που δόθηκε στην Ελλάδα.

Μιλάει για Ανάπτυξη, αλλά φέρνει ερείπια και θεωρεί φίλους του, εκείνους οι οποίοι επιδίωκαν και επιδιώκουν την εκδίωξη της Ελλάδας από την Ευρώπη».

Πηγή: ystergografa.gr

Ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας που βγαίνει από την κρίση και έχει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέχρι τον Ιούνιο του 2014, ο Αντώνης Σαμαράς παρουσιάστηκε σήμερα ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δηλαδή στα… παλιά λημέρια του, για να αναδείξει τις προτεραιότητες της Αθήνας, και να στείλει ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ευρωπαϊκής συνοχής.

Ακολουθούν τα κυριότερα αποσπάσματα της ομιλίας του Αντώνη Σαμαρά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:

- Πριν από 1,5 χρόνο ήμασταν ο αδύναμος κρίκος. Σήμερα γίναμε το σύμβολο ότι η Ευρώπη αντέχει και μπορεί.
- Σήμερα, όχι μόνο πετυχαίνουμε, αλλά και ξεπερνάμε ακόμη πολλούς από τους στόχους του προγράμματος.
- Αποτυχία δεν είναι να πέφτεις, αλλά να μην ξανασηκώνεσαι.
- Το δράμα που πέρασαν οι Έλληνες πολίτες εύχομαι να μην το περάσει καμία άλλη χώρα.
- Η Ελλάδα πλήρωσε σφάλματα, όπως αυτά του πολλαπλασιαστή και του πρώτου προγράμματος στήριξης.
- Η Ελλάδα δοκιμάστηκε, αλλά άντεξε. Και τώρα αλλάζει ριζικά.
- Στις ευρωεκλογές να μην ψηφίσουν οι πολίτες με την πικρή αίσθηση της κρίσης. Αλλά με την αίσθηση ότι η Ευρώπη γίνεται καλύτερη.
- Η κρίση μας έδειξε ότι χρειαζόμαστε περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη.
- Η Ενωμένη Ευρώπη δοκιμάστηκε τα τελευταία χρόνια, σε επίπεδο συνοχής, αντοχών και κοινού νομίσματος. Η κρίση ξεπερνιέται.
- Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να ενισχυθεί, και να είναι ικανό να ελέγχει, προβάλλοντας ανάγκες-συμφέροντα Ευρωπαίου πολίτη.
- Κοινή συνείδηση των Ευρωπαίων είναι να προχωρήσουμε στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση

Πηγή: ysterografa.gr