Ουραγός είναι η Ελλάδα σε δότες αίματος, μυελού και ομφάλιου αίματος, ενώ μέχρι πρόσφατα διεκδικούσαμε την πρώτη θέση στη φύλαξη ομφάλιου αίματος σε ιδιωτικές τράπεζες, όπου σύμφωνα με τους επιστήμονες στη χώρα μας λειτουργούν αρκετές με άγνωστο αριθμό αποθηκευμένων μονάδων, που είναι εξαιρετικά απίθανο να χρησιμεύσουν είτε για αυτόλογη είτε για αλλογενή χρήση.

Στην Ελλάδα μόνο το 47% των αναγκών σε αίμα καλύπτεται από την εθελοντική προσφορά, αντίθετα στην Ευρώπη το 100% , ενώ οι ετήσιες ανάγκες της χώρας μας ανέρχονται σε περίπου 600.000 μονάδες.

"Η προσφορά αίματος μόνο σε έκτακτη ανάγκη συγγενούς ή φίλου, δεν λύνει το πρόβλημα", ανέφεραν οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρίας, με αφορμή το 26ο Πανελλήνιο Αιματολογικό Συνέδριο που ξεκίνησε τις εργασίες του σήμερα. Οι μισοί περίπου Έλληνες μπορούν να αιμοδοτήσουν, όμως αιμοδοτεί πολύ λιγότερο από το 5% του πληθυσμού, ενώ υπάρχουν λιγότεροι από 50.000 δότες μυελού, τη στιγμή που στην Κύπρο είναι περισσότεροι από 110.000 δότες. Την ίδια ώρα λειτουργούν αρκετές ιδιωτικές τράπεζες αποθήκευσης μονάδων ομφάλιου αίματος, παρόλο που η ιδιωτική φύλαξη του ομφάλιου αίματος δε συστήνεται από καμιά επιστημονική εταιρεία και κανένα διεθνή οργανισμό, αντίθετα οι αρμόδιες επιστημονικές εταιρείες υποστηρίζουν τη δωρεά του ομφάλιου αίματος σε Δημόσιες Τράπεζες για αλλογενή χρήση. Στην Ελλάδα πραγματοποιούνται, σε ετήσια βάση, πάνω από 80 αλλογενείς μεταμοσχεύσεις από μη συγγενείς συμβατούς δότες.

Από το 1993, οπότε αποδείχθηκε επιστημονικά η δυνατότητα χρήσης μη συγγενικού ομφάλιου αίματος για μεταμόσχευση, έχουν ιδρυθεί 50 δημόσιες τράπεζες παγκοσμίως σε 34 χώρες, που διαθέτουν περισσότερες από 600.000 μονάδες ομφάλιου αίματος. Διεθνώς έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 30.000 αλλογενείς μεταμοσχεύσεις με ομφάλιο αίμα από Δημόσιες Τράπεζες. Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, παράλληλα άνθισε και η εμπορική εκμετάλλευση του ομφάλιου αίματος με τη δημιουργία 150 περίπου ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης για προσωπική ή οικογενειακή χρήση. Μέχρι το 2009, πάνω από 1.000.000 ομφάλια αίματα είχαν αποθηκευθεί σε ιδιωτικές τράπεζες ενώ όπως προκύπτει από ανεπίσημα στοιχεία που προέρχονται από την Αμερική ελάχιστα από αυτά (λιγότερα από 100) έχουν χρησιμοποιηθεί.