Η πρώτη απεργία μετά το 2012 από τους εργαζόμενους στον τουρισμό και τον επισιτισμό!

Απεργούν διεκδικώντας ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, σεβασμό στα δικαιώμα-τά τους και αμοιβές, που να ανταποκρίνονται στον νόμο και τις συμφωνίες συνδικάτων και εργοδοτων. Ότι δηλαδή παραβιάζουν συστηματικά, προκλητικά και κυνικά οι μεγάλοι, μικροί και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες του τουρισμού, σχεδόν πάντοτε ατιμώρητα.

B. Η απεργία έχει προκαλέσει και τοπικές αντιδράσεις στους γνωστούς κύκλους της ‘’υγιούς επιχειρηματι-κότητας’’. Λένε ότι η απεργία θα πλήξει την εικόνα της Ελλάδας διεθνώς. Θα τραυματίσει τον τουρισμό στην κορύφωσή του. Θα προκαλέσει αλγεινές εντυπώσεις στους τουρίστες. Θα ταλαιπωρήσει την κρουαζιέρα, την διαμονή στα ξενοδοχεία, στα εστιατόρια και στις αρχαιότητες.
Γ. Όμως η απεργία είναι όχι μόνο δικαιολογημένη άλλα και επιβεβλημένη! Δεν το λέμε εμείς από αλληλεγγύη στους ξενοδοχοϋπαλλήλους, δεν το λέει η τοπική αυτοδιοίκηση από γνώση των τοπικών προβλημάτων, δεν το λένε οι βουλευτές μας, δεν το λέει η κυβέρνηση μας, ο πρωθυπουργός μας και οι υπουργοί του (παρά την …αριστερή τους μαθητεία). Δυστυχώς μας το λένε για άλλη μια φορά οι ξένοι. Γιατί αυτοί δεν έχουν ούτε να φοβηθούν ούτε να απολογηθούν. Ενώ εδώ; ΣΙΩΠΗ!
1. Πρώτα ήταν η Γερμανική κρατική τηλεόραση ARD που σε ειδικό της αφιέρωμα μίλησε απερίφραστα για «σύγχρονους σκλάβους» στον Ελληνικό τουρισμό. Για ανθρώπους που φοβούνται να περιγράψουν ακόμη και ανώνυμα τις άθλιες και εξοντωτικές συνθήκες εργασίας τους και τις γλίσχρες αμοιβές τους, επειδή απειλούνται με απόλυση και εισαγωγή σε μαύρες λίστες. Για εργαζόμενους που δουλεύουν ασταμάτητα ακόμη και επτά μήνες, χωρίς ρεπό ή άδειες. Για ένα κλίμα τρομοκρατίας και μια ομερτά που συντηρεί τη λουστραρισμένη βιτρίνα της απόλαυσης και του «ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα», ενώ πίσω από αυτή κυ¬ριαρ¬χεί η άγρια, η στυ¬γνή εκ¬με¬τάλ¬λευ¬ση!
2. Μετά το μεγάλο Γερμανικό περιοδικό Spiegel: ‘’Ο τουρισμός στην Ελλάδα ανθεί, όμως οι εργαζόμενοι υποφέρουν! Τα κρούσματα εργασιακής εκμετάλλευσης στον ελληνικό τουρισμό καταγράφονται παράλληλα με τα εισπρακτικά ρεκόρ των επαγγελματιών του κλάδου’’. «Η εκμετάλλευση στον τουριστικό τομέα έχει διάφορες μορφές: εργασιακή ανασφάλεια, η υπερβολική επιβάρυνση των απασχολούμενων, στάσιμες αμοιβές, καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων και παραβίαση διατάξεων προστασίας της υγείας και της εργασίας των απασχολούμενων’’ ενώ ’’τα ατυχήματα είναι συχνό φαινόμενο με το ποσοστό τους μεταξύ 2009 και 2016 να έχει αυξηθεί κατά 580’’! ‘’Αν δει κανείς στατιστικά τις φετινές αφίξεις, σημαίνει ότι σε κάθε Έλληνα αντιστοιχούν τρεις τουρίστες’’, σημειώνει το Spiegel αναπαράγοντας πρόσφατες θριαμβευτικές δηλώσεις του πρωθυπουργού ενώπιον ξενοδόχων, «Ο ενθουσιασμός του είναι κατανοητός. Ο τουρισμός προβλέπεται ότι θα φέρει στην Ελλάδα φέτος έσοδα 14 δις ευρώ από το εξωτερικό – ένα σημαντικό στήριγμα για την επιβίωση της κλονισμένης από την κρίση εγχώριας οικονομίας. Ωστόσο, το τίμημα πληρώνουν πολλοί από 340.000 και πλέον απασχολούμενους του κλάδου. Οι ώρες στη δουλειά είναι πολλές, οι αμοιβές μικρές. Πολλοί Έλληνες απασχολούνται παράνομα, δεν έχουν ασφαλιστική προστασία και μπορούν εύκολα να απολυθούν. Τέλος το Spiegel μας πληροφορεί ότι: ‘’ ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων δεν ανταποκρίθηκαν προς το παρόν στις ερωτήσεις του περιοδικού!!!’’.
Δ. Τι να πούμε; ΝΤΡΟΠΗ! Όμως το πρόβλημα δεν είναι θεμα ηθικής. Είναι ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα και είναι ευθύνη της κυβέρνησης η δημιουργία κρατικών μηχανισμών ελέγχου και διαχειριστικών μέτρων ώστε να αποφεύγεται η υπερεκμετάλλευση, ο εξευτελισμός και διασυρμός των πολιτών.
Η ευθύνη όλων εμάς, των πολιτών, είναι σε αυτές τις ‘’μαύρες εποχές’’ να σταθούμε δίπλα στην απεργιακή κινητοποίηση για να απαιτήσουμε μαζί να σταματήσει η κατηφόρα της κοινωνίας και του τόπου μας.
Ν. Μυλωνάς