Πριν καν ανοίξουν τα καταστήματα πέφτουν πρόστιμα των 3.000 ευρώ και τα κλείνουν για 15 μέρες.

Λες και τιμωρούν τις μικρές επιχειρήσεις που αγωνίζονται να κρατηθούν ζωντανές και κάνουν τα πάντα για να τις κλείσουν.

Χωρίς ενισχύσεις, χωρίς πρόσβαση στις τράπεζες, με τις υποχρεώσεις να τρέχουν, ένα φθινόπωρο που θα χρειαστεί «λεφτόδεντρο» ο μικροεπιχειρηματίας να πληρώνει, με ένα χειμώνα που θα τρώει τις σάρκες μας, με άνεργους τους πρώην εργαζόμενους.

Τιμωρούν όποιον μικρό τολμά να προσπαθεί και να ελπίζει.

Μόνο οι μεγάλοι χωρούν στο σύστημά τους.

Κι ούτε καν συνεννοούνται μεταξύ τους τα Υπουργεία.

Οι υγειονομικές υπηρεσίες βγήκαν για ενημέρωση (προς το παρόν) κι η αστυνομία για πρόστιμα και κλείσιμο.

Χωρίς προειδοποίηση, χωρίς ενημέρωση όπως θα έπρεπε για μια νομοθεσία αλαλούμ, που ζητά ανεφάρμοστα πράγματα σε ένα καφενείο στο χωριό και αφήνει στα αεροπλάνα να κάθεται ο ένας δίπλα στον άλλο.

Τι να πει κανείς;

Προχειρότητα; Σύγχυση; Πάνω από όλα τα οικονομικά συμφέροντα; Ανοργανωσιά; Ανικανότητα;

Όλα αυτά μαζί αλλά και πάνω από αυτά η σκοπιμότητα.

Να κλείσουν οι μικροί.

Και στο τέλος θα φταίει ο κορωνοϊός. Το άλλοθί τους.

Ηλίας Καματερός

Αρχιτέκτονας

τέως βουλευτής Δωδεκανήσου

Ακούσαμε λοιπόν τα από καιρό αναμενόμενα μέτρα για την «ανόρθωση» της οικονομίας και του τουρισμού.

Αυτά που έπρεπε να ξέραμε από καιρό.

Πέρα από τις γενικές εκτιμήσεις για καθυστερήσεις, ανεπάρκειες, αδικίες κ.ά., θέλουμε να τονίσουμε την πλήρη απουσία μέτρων για τη νησιωτικότητα.

Καμία μέριμνα για τις διαφορετικότητες των νησιών.

Μόνο μία γενική αναφορά για δημιουργία θαλάμων COVID-19 σε όλα τα νησιά. Προφανώς θα εννοούν αυτά τα κοντέινερς που μπαίνουν έξω από τα νοσοκομεία. Και φυσικά όπου υπάρχουν νοσοκομεία. Στα μικρά νησιά θα υπάρχουν;

Θα ενισχυθούν λέει οι δομές υγείας σε όλους τους τουριστικούς προορισμούς. Πώς δηλαδή; Με βραχυχρόνιες αποσπάσεις μερικών μηνών και μόνο για τον τουρισμό; Και οι νησιώτες; Πάλι παραπεταμένοι στη συνέχεια;

– Για το ΦΠΑ τίποτα πάλι για τα νησιά; Ότι ισχύει για όλους. Και οι μειωμένοι συντελεστές;

– Για τις μεταφορές; Η οριζόντια μείωση του ΦΠΑ στις μεταφορές διατηρεί το αυξημένο κόστος συγκριτικά με άλλες περιοχές αφού δεν προβλέπει το μεταφορικό ισοδύναμο που θα έπρεπε όχι μόνο να διατηρηθεί αλλά και να επεκταθεί.

Σε τι θα ωφεληθούν έτσι τα νησιά από τον εσωτερικό τουρισμό, αφού πάλι το κόστος θα είναι μεγαλύτερο από άλλες περιοχές.

Για αυτό και διαθέτουν μόνο 30 εκατομμύρια, ενώ για κάποια μεσαία και μικρά νησιά, ιδιαίτερα τα απομακρυσμένα, ο εσωτερικός τουρισμός θα ήταν σωτηρία.

Και για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους, ειδικά τους εποχικούς; Καμία ειδική μεταχείριση για τα νησιά. Ούτε για την εποχικότητα ούτε για το αυξημένο κόστος μεταφορών.

Πάλι η νησιωτικότητα απουσιάζει από τα μέτρα ακόμα και αυτά για τους επόμενους μήνες.

Τι να περιμένουμε λοιπόν για τομές και νησιωτική πολιτική που έχουν ανάγκη οι νησιώτες, ώστε να μην αντιμετωπίζεται σαν πολίτες Β΄ και Γ΄ κατηγορίας;

Ηλίας Καματερός

αρχιτέκτονας

τ. βουλευτής Δωδεκανήσου

Η Κως (ανάμεσα και σε άλλα νησιά) ξεχασμένη από την πολιτεία

Μέσα στην πανδημία αναδείχθηκαν μεταξύ άλλων (όπως π.χ. τα αγαθά της δημόσιας υγείας, η αλληλεγγύη και άλλα)

η νησιωτικότητα: η ανάγκη δηλαδή για ιδιαίτερη πολιτική σε κάθε τομέα για τα νησιά, ώστε να μειώνεται η διαφορά που υπάρχει για τους νησιώτες στην πρόσβαση βασικών και συνταγματικά κατοχυρωμένων αγαθών, όπως είναι η υγεία, η παιδεία, οι μεταφορές, οι υπηρεσίες κ.ά.
η υποβάθμιση της Κω από τους κεντρικούς πολιτικούς σχεδιασμούς σε όλους τους τομείς. Και αυτό γίνεται διαχρονικά.
Προσπαθούμε να βρούμε την εξήγηση.

Πέραν του «πολιτικού» μεγέθους που είναι για τους «πολιτικούς» ήσσονος αξίας σε σχέση με άλλα νησιά (όπως π.χ. Ρόδος, Κέρκυρα κ.ά) μεγάλο ρόλο παίζει, κατά τη γνώμη μας, η παγιωμένη διοικητική διάρθρωση των νησιών που δομήθηκε όχι με κριτήρια γεωγραφικά, αναπτυξιακά, ιστορικά, αλλά ψηφοθηρικά και ευκαιριακά.

Έτσι όλα τα νησιά όπως στα Επτάνησα και στο Βόρειο Αιγαίο είναι νομοί και μάλιστα με πολύ λιγότερους κατοίκους (όπως π.χ. Λευκάδα με 22.000 κατοίκους) και παρόλο που έχουν στενή και εύκολη πρόσβαση στην ηπειρωτική χώρα έχουν δομές νομαρχιακού επιπέδου όπως π.χ. νοσοκομείο με ΜΕΘ, υπηρεσίες αυτόνομες και λοιπά.

Και η Κως με πάνω από 45.000 κατοίκους στην πραγματικότητα και τουριστικός προορισμός των 2.000.000 επισκεπτών (που είναι ο άμεσος στόχος) είναι απόλυτα εξαρτημένη από τη Ρόδο και τη …Σύρο των 21.500 κατοίκων όσον αφορά στις υπηρεσίες. Και το σημαντικότερο χωρίς δομές υγείας άξιες της πατρίδας του Ιπποκράτη.

Διαφημίζονται τώρα από τον ΕΟΤ (και όχι μόνο) σαν ασφαλείς προορισμοί η Ρόδος, η Κρήτη, η Κέρκυρα που έχουν ΜΕΘ. Η Κως έξω.

Για να αρχίσει η πολιτεία να υπολογίζει και την Κω πρέπει να δυναμώσουμε το διεκδικητικό μας πλαίσιο με αποφασιστικότητα πέρα από άλλες ιδεολογικές και κομματικές διαφορές.

Κι αν άμεσα είναι δύσκολο να γίνει διοικητική αναδιάρθρωση, είναι δυνατόν ΑΜΕΣΑ να γίνει κατηγοριοποίηση των νησιών, ώστε να ληφθούν υπόψη όχι μόνο πληθυσμιακά αλλά και άλλα κριτήρια (γεωγραφικά, αναπτυξιακά, ιστορικά κ.ά.) και η Κως να τύχει της αντιμετώπισης πρωτεύουσας νομού με όλες τις δομές αυτού του επιπέδου.

Αν με τα πολυπαραγοντικά αυτά κριτήρια καθοριστούν 4 επίπεδα νησιών π.χ. παράκτια, απομακρυσμένα, εξαρτημένα και κόμβοι, θα είναι δυνατόν να σχεδιαστεί η ανάπτυξη του κάθε νησιού αξιοποιώντας τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του, αλλά και η αλληλεπίδραση των νησιών που θα στηρίζεται στην συμπληρωματικότητα και όχι στην εξάρτηση.

Αυτά μεταξύ άλλων τόνισε ο τ. βουλευτής Δωδεκανήσου, Ηλίας Καματερός, σε συνέντευξή του στο Ράδιο Κόκκινο της Ρόδου.

Κάποιοι λένε ότι δεν είναι ώρα τώρα να βλέπουμε τέτοια ζητήματα. Να βγάλουμε τη σεζόν και τα βλέπουμε μετά. Μεγάλο λάθος κατά τη γνώμη μας.

Γιατί α) πρέπει τα άμεσα μέτρα να κινούνται στα πλαίσια ενός σχεδίου που θα στοχεύει και μακροπρόθεσμα και β) αν δεν τολμήσεις αλλαγές μέσα σε κρίσεις, πότε θα γίνουν; Όταν πάλι θα μας έχουν ξεχάσει όλοι;

Υ.Γ. Υπάρχει μελέτη για την κατηγοριοποίηση των νησιών.

Ηλίας Καματερός

αρχιτέκτονας

τ. βουλευτής Δωδεκανήσου

Aκούστε το ηχητικό εδώ:

ΜΕ ΤΟΜΕΣ απαντάμε στην «κανονικότητα» της Νέας Δημοκρατίας.

Επανερχόμαστε λοιπόν …σταδιακά στην …κανονικότητα.

Τι θεωρούμε κανονικότητα όμως; Εννοούν όλοι το ίδιο; Όχι βέβαια.

Κάποιοι θέλουν την «κανονικότητα» που εφάρμοσαν δεκαετίες τώρα και μας έφερε στην δεκαετή κρίση.
Τόσο «δημόσιο» όσο μας εξυπηρετεί, τα μεγάλα συμφέροντα κυβερνούν, διαπλοκή, λιτότητα για τους πολλούς, αποδιάρθρωση εργασιακών σχέσεων, εργαζόμενοι λάστιχο με εισοδήματα πείνας, στρατιές ανέργων για εκμετάλλευση στο όνομα της …»ανάπτυξης»

Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε αυτή την «κανονικότητα». Να την αντιστρέψουμε. Και η κάθε κρίση είναι ευκαιρία για αλλαγές. Ο προοδευτικός κόσμος οφείλει τώρα να δείξει τον άλλο δρόμο. Και να βάλει φρένο στα σχέδια των «κανονικών» για παραπέρα εδραίωση των θέσεών τους και για περιορισμούς στη δημοκρατία και τα δικαιώματα.
Κι αν αυτή την υποχρέωση έχουμε σε εθνικό επίπεδο, για τα νησιά μας δύο και τρεις φορές αναδεικνύεται αυτή η ανάγκη.

Όλοι κατάλαβαν τώρα (;) την ιδιαιτερότητα των νησιών. Την ανάγκη να έχουμε νησιωτική πολιτική για να μειώσουμε τις αποστάσεις (όχι σε ναυτικά μίλια) στην πρόσβαση των νησιωτών σε αγαθά, όπως η υγεία, η παιδεία, οι υπηρεσίες, οι μεταφορές που πρέπει να παρέχονται σε όλους.

Τώρα φάνηκε έντονα και στους πιο δύσπιστους πόσο τα νησιά είναι αποκλεισμένα και ειδικά τα μικρά νησιά με τους νησιώτες πολίτες Β΄ και Γ΄ κατηγορίας.

Ακούγονται τώρα προτάσεις για την …ανόρθωση της οικονομίας.

Οι «κανονιστές» τα ίδια και χειρότερα.

Και για τα νησιά που η εξάρτησή τους είναι σχεδόν απόλυτη από τουρισμό ποιο είναι το σχέδιό τους;

Η οικονομία της αγέλης.

Όσοι σωθούν σώθηκαν. Οι μικροί ευκαιρία είναι να εξαφανιστούν. Δεν είναι βιώσιμες οι μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις.

Δεν μπορούμε να έχουμε σε κάθε νησί νοσοκομείο! Ούτε αεροδρόμιο. Ούτε λιμάνι. Ούτε τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Αυτή είναι η «κανονικότητα» τους.

Εμείς όμως;

Έχουμε προτάσεις για να σταθεί η κοινωνία όρθια.

Πρέπει να πούμε όμως και για τα νησιά. Βέβαια καλύπτονται από τις σωστές γενικές μας θέσεις. Την κάλυψη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Την ενίσχυση των δομών υγείας (προσλήψεις κ.ά.). Την ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης κ.ά. Πολύ σωστά, που αν δεν εφαρμοστούν θα έχουμε όχι επαναφορά στην κανονικότητα αλλά στον …μεσαίωνα. Χρειάζεται όμως να δούμε και την ιδιαιτερότητα των νησιών. Λέμε βέβαια για επέκταση του Μεταφορικού Ισοδύναμου, για τη βελτίωση των ακτοπλοϊκών γραμμών κ.ά.

Αυτά τα βελτιώσαμε όσο ήμασταν κυβέρνηση παρά τις δυσκολίες που είχαμε με τους θεσμούς, όμως δεν έφτασαν και δε φτάνουν. Άσε που τα περισσότερα τα παίρνουν πίσω. Μια …βελτιωμένη κανονικότητα.

Όμως για να έχουν ελπίδα οι πολίτες, για να εμπνευστούν ξανά από νέες προτάσεις, πρέπει να πιστέψουν ότι πέρα από την «κανονικότητα» μπορούν να γίνουν τομές που θα την ανατρέψουν. Ακόμα και σε συνθήκες του καπιταλιστικού συστήματος. Χωρίς να περιμένουμε τον σοσιαλισμό.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να διαμορφώσει την κοινωνική πλειοψηφία αλλά και την πολιτική για μια κυβέρνηση προοδευτική που θα βάλει «φραγμό» στα σχέδια των «κανονικών».

Παράδειγμα είναι το Μεταφορικό Ισοδύναμο που θεσπίσαμε έστω και πιλοτικά με προοπτική επέκτασης, παρόλο που όλοι έλεγαν ότι είναι ανεφάρμοστο, και ήταν η μοναδική τομή στον χώρο της νησιωτικότητας. Και δεν είναι τυχαίο που το ξηλώνουν αρχίζοντας από τα καύσιμα.(Φυσικά δεν μειώνουμε τις μεγάλες παρεμβάσεις που έγιναν σε δύσκολες συνθήκες για τη βελτίωση της ζωής των νησιωτών).

Και είναι ώρα νομίζω να προβάλουμε τις επεξεργασίες που είχαμε σαν κυβέρνηση και το πρόγραμμα νησιωτικής πολιτικής σαν βάση για μέτωπο των δημοκρατικών δυνάμεων στα νησιά μας.

Στα πλαίσια μιας σύντομης, όπως αυτό το κείμενο, παρέμβασης δεν θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε όλο αυτό το πρόγραμμα.

Εξάλλου, για τη διαμόρφωσή του, έγινε ιδιαίτερα το 2016 διαβούλευση με όλους τους φορείς, συσκέψεις, υπουργικά συμβούλια, μελέτες, περιφερειακά συνέδρια, και έκτοτε με δυναμική (και όχι στατική) αντιμετώπιση καθορίστηκαν τομές σε αρκετά ζητήματα.

Ενδεικτικά μόνο θα αναφέρουμε και σαν παραδείγματα τα εξής:

Κατηγοριοποίηση των νησιών.
Δεν νοείται οποιοσδήποτε σχεδιασμός και εφαρμογή πολιτικής χωρίς να υπάρχει ένας χωροταξικός σχεδιασμός μέσα από τον οποίο θα γίνεται κατηγοριοποίηση των νησιών.

Γιατί άλλες είναι οι ανάγκες, επομένως και η αντιμετώπισή τους, για τα παράκτια νησιά π.χ. άλλες για τα μεγάλα νησιά, τα απομακρυσμένα ή τα εξαρτημένα. Οι χωροταξικές μελέτες θέλουν χρόνια για να εγκριθούν και όσες έχουν γίνει ως τώρα είτε θέλουν επικαιροποίηση είτε αγνοούνται.

Για αυτό η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε ανάθεση μελέτης και ετοίμασε νομοσχέδιο που όμως δεν πρόλαβε να έρθει στη Βουλή για την κατηγοριοποίηση των νησιών, ώστε να αποτελέσει εργαλείο για τη νησιωτική πολιτική και να διευκολύνει τις σχέσεις αλληλοσυμπλήρωσης (και όχι εξάρτησης) των νησιών, τη διοικητική τους διάρθρωση και την παροχή υγείας, παιδείας, πληροφορίας και όλων των αγαθών στους νησιώτες με κριτήρια πολυπαραγοντικά και όχι μόνο πληθυσμιακά.

Θα αναφέρουμε πώς αξιοποιείται αυτό το εργαλείο για τομές μόνο στον χώρο της υγείας και της ναυσιπλοΐας σαν παραδείγματα.

Υγεία
Η δομή του συστήματος είναι τελείως ξεπερασμένη. Χτίστηκε πάνω σε πελατειακές σχέσεις και συμφέροντα και ισοπεδωτική για τα νησιά. Δεν μπορούν να ισχύουν για τα νησιά που είναι κλειστοί και απομονωμένοι χώροι ότι ισχύουν για την ηπειρωτική χώρα.

Όχι μόνο χάνονται ανθρώπινες ζωές που θα μπορούσαν να σωθούν, αλλά οι νησιώτες, ιδιαίτερα των μικρών νησιών, στερούνται παντελώς περίθαλψης ή ακόμα και πρωτοβάθμιας φροντίδας.

Με την κατηγοριοποίηση των νησιών μπορούν να καθοριστούν μεγάλα νησιά κόμβοι όπου θα δημιουργηθούν δομές υγείας αυτόνομες (κατά το δυνατόν) ενισχυμένες, ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες όχι μόνο του νησιού αλλά και των γύρω νησιών.

Όσες προκηρύξεις και να γίνουν πάντα θα υπάρχει το πρόβλημα της στελέχωσης των απομακρυσμένων Κέντρων υγείας, αγροτικών ιατρείων, ακόμα και νοσοκομείων.

Μπορεί όμως ένα νοσοκομείο ενισχυμένο σε επιλεγμένα νησιά να καλύπτει με τακτικές επισκέψεις και με εναλλασσόμενη βραχυχρόνια παραμονή στα νησιά της ευθύνης του, όχι μόνο με αγροτικούς γιατρούς αλλά και με εξειδικευμένους, κάτι που όχι μόνο δεν το έχουν οι νησιώτες των μικρών νησιών αλλά ούτε που το φαντάζονται.

Το υγειονομικό αυτό «δίκτυο», όχι μόνο δεν θα επιβαρύνει το σύστημα και τον προϋπολογισμό, αλλά θα εξοικονομήσει πόρους που σπαταλούνται τώρα σε άσκοπες αεροδιακομιδές αλλά το σημαντικότερο θα σώζει ζωές.

Ακτοπλοϊκό
Κάθε χρόνο δίνονται πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ επιδοτήσεις για το ακτοπλοϊκό.

Σε αυτά να προσθέσουμε άλλα τόσα σχεδόν για το Μεταφορικό Ισοδύναμο. Και τώρα με την πανδημία πρόσθετα άλλα τόσα και παραπάνω για να εξασφαλιστούν οι στοιχειώδεις μεταφορές στα νησιά.

Και το αποτέλεσμα; Τα νησιά παραμένουν αποκλεισμένα. Πότε δεν έχει πλοίο, πότε είναι σκυλοπνίχτης, πότε είναι καρβουνιάρης! Έχει νησιά που όχι μόνο χρειάζεσαι 24 ώρες να πας στον Πειραιά αλλά και να διανυκτερεύσεις πολλές φορές και πάνω από μία μέρα για να πας από νησί σε νησί.

Είχαμε αναθέσει στο ΕΜΠ να μελετήσει την αναδιάρθρωση του ακτοπλοϊκού. Όμως δεν προλάβαμε.

Και το Μεταφορικό Ισοδύναμο που εφαρμόσαμε πιλοτικά οφείλει να ενταχθεί σε ένα συνολικό σχέδιο για το ακτοπλοϊκό, όπου το Δημόσιο να ασκεί έναν έλεγχο στις τιμές και θα καθορίζει τα δρομολόγια αφού δίνει τόσα χρήματα κάθε χρόνο.

Όπως π.χ. γίνεται για το ΜΕΤΡΟ και τις αστικές συγκοινωνίες.

Ένα τέτοιο σχέδιο θα καθορίζει όχι μόνο τις κύριες ακτοπλοϊκές γραμμές αλλά και θα εξασφαλίζει τις ενδονησιωτικές με ασφάλεια και γρήγορα πλοία.

Ένας δημόσιος ρυθμιστικός φορέας μπορεί να έχει αυτό τον ρόλο.

Στη μελέτη που έκανε το Πανεπιστήμιο Αιγαίου για το Μεταφορικό Ισοδύναμο καταλήγει: «…Απαιτείται η ύπαρξη φορέα (Οργανισμός Θαλάσσιων/Νησιωτικών Μεταφορών) που θα ασχολείται σε συνεχή βάση με την επεξεργασία, την υλοποίηση, την παρακολούθηση, την αξιολόγηση και την προσαρμογή της πολιτικής αυτής, ώστε να εκπληρώνει τους στόχους της που δεν είναι άλλοι από την παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που να βελτιώνουν την ελκυστικότητα των νησιών, συμβάλλοντας στη βιώσιμη ανάπτυξη τους.»

Αναφέρει μάλιστα ότι αντίστοιχος φορέας υπάρχει στην Κορσική.

Κι αυτά είναι μόνο παραδείγματα, που δείχνουν όμως πως είναι εφικτές τομές χωρίς ιδιαίτερο κόστος. Αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση.

Κι αυτή θα καταλάβουν οι νησιώτες ότι δεν μπορούν να την περιμένουν από τη σημερινή κυβέρνηση αλλά μόνο από μια πλειοψηφία δημοκρατικών – προοδευτικών δυνάμεων.

Ηλίας Καματερός

αρχιτέκτονας

τ. βουλευτής Δωδεκανήσου

*άρθρο του Ηλία Καματερού με θέμα τη Νησιωτικότητα, το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η Εποχή (Κυριακή 10/5/20)

-Στις 27.3 ο Δήμαρχος Κω έστειλε επιστολή στους υπουργούς διαμαρτυρόμενος που σταμάτησαν οι εργασίες στο λιμάνι για την αποκατάσταση των ζημιών από τον σεισμό της 21ης Ιουλίου. Πόσοι το έμαθαν;

Σχεδόν σιγή ιχθύος από τα ΜΜΕ.

(φέρει ευθύνη ο δήμαρχος που δεν το κοινοποίησε)

-Στις 6.4 κατήγγειλα ότι είναι απαράδεκτο να σταματήσουν τα έργα με πρόσχημα την πανδημία.

Πόσοι το έμαθαν;.... Λίγοι.

-Τώρα στην εφημερίδα ΣΤΑΘΜΟΣ (προδημοσίευση 9.4.) αναφέρεται σαν "βόμβα" η κυνική δήλωση του Άδωνη ότι παίρνουν τα λεφτά από τα έργα για να πληρωθούν τα 800ευρα.

Πόσοι το έμαθαν; Μέχρι τώρα κανείς.

Έλεος!!!!!!Φαντάζεστε τι θα είχε γίνει αν το έκανε αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ;

Τέτοια κοροϊδία!!!!Τέτοια ωμότητα!!!!

Ώστε από την τσέπη μας δίνουν τα 800ευρα.

Από τα σίγουρα που είναι στο ταμείο από την προηγούμενη κυβέρνηση για να γίνονται τα έργα.

27 εκατ. για το λιμάνι της Κω μόνο.

Όχι μόνο κοροϊδία αλλά και έγκλημα.

Σταματούν τόσο σημαντικά έργα που είναι βασικά και απαραίτητα για την ζωή των νησιωτών αλλά και τα λίγα που αυτή την περίοδο μπορούν να κρατήσουν ζωντανή την οικονομία.

Πώς θα γίνει τότε η επανεκκίνηση;

Τι κρύβεται πίσω από την πεισματική άρνηση της κυβέρνησης να αξιοποιήσει μέρος από το μαξιλάρι των 37 δις που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Για ποιους τα κρατά;

Και μας κοροϊδεύει με τα 800ευρα που δήθεν μας δίνει ενώ τα παίρνει από την τσέπη μας.

Καματερός Ηλίας

αρχιτέκτονας

(πρώην βουλευτής Δωδεκανήσου)