Όπως υποστηρίζουν στρατιωτικοί που αυτομόλησαν, ο αριστερός πρόεδρος της Βενεζουέλας εξαγοράζει την πίστη και την αφοσίωση του στρατού με τρόφιμα, φάρμακα, αλλά και το φόβο

Οι αντίπαλοι του Νικολάς Μαδούρο ελπίζουν ότι αργά ή γρήγορα οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας θα πάψουν να του βάζουν πλάτες, αφού σ’ αυτές στηρίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την πολιτική του επιβίωση, αλλά το στοίχημα αυτό είναι δύσκολο να κερδηθεί.

Κι αυτό γιατί, όπως υποστηρίζουν στρατιωτικοί που αυτομόλησαν, ο αριστερός πρόεδρος της Βενεζουέλας εξαγοράζει την πίστη και την αφοσίωση του στρατού με τρόφιμα, φάρμακα, αλλά και το φόβο.

Έναν φόβο που «προέρχεται από την επίγνωση ότι θα βασανίσουν και θα σκοτώσουν εσένα και την οικογένειά σου αν ανοίξεις το στόμα σου», όπως είπε ο λοχίας Χάρι Σολάνο στον Guardian. Ο Σολάνο κι η οικογένειά του γνώρισαν την ωμότητα του καθεστώτος, αφού ήταν ένας από τους πρώτους στρατιώτες που μετείχαν τον Ιανουάριο σε μια ανταρσία, όταν κατέλαβαν φυλάκιο της εθνοφυλακής στο προάστιο Cotiza του Καράκας με στόχο να φθάσουν στο προεδρικό μέγαρο Μιραφλόρες και να εκδιώξουν τον Μαδούρο από την εξουσία. Κόσμος βγήκε στους δρόμους να τους στηρίξει και ακολούθησαν συμπλοκές με τις δυνάμεις καταστολής, αλλά το κίνημα απέτυχε και δεκάδες συνωμότες συνελήφθησαν, ενώ εξαφανίστηκαν έκτοτε τα ίχνη πολλών άλλων.

Ο Σολάνο υποστηρίζει πως μέλη της αντικατασκοπείας του στρατού, DCGIM, όταν πήραν μυρουδιά την εμπλοκή του, έπιασαν, βασάνισαν και βίασαν την ανεψιά του, λεηλάτησαν το σπίτι του και το μαγαζί του στο Καράκας και συνέλαβαν συγγενείς του, ενώ εκείνος προσπαθούσε να διαφύγει στην Κολομβία.

«Είναι μια μαφία που ελέγχει τον κόσμο μόνον με τη βία», είπε στη βρετανική εφημερίδα. «Το ξέρουν ήδη ότι ο κόσμος είναι κατά βάθος με τον Γκουαϊδό και καταφεύγουν στη βαρβαρότητα».

Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι οι αυτομολήσεις είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την εξουσία του Νικολάς Μαδούρο, αφού αν χαθεί η εμπιστοσύνη του στρατού στον αριστερό πρόεδρο, τότε το καθεστώς του κινδυνεύει να καταρρεύσει.

Από την άλλη η αντιπολίτευση δεν εγκαταλείπει την προσπάθεια. Τον περασμένο μήνα ο επικεφαλής της Εθνοσυνέλευσης, Χουάν Γκουαϊδό – που αναγνωρίζουν ως μεταβατικό πρόεδρο της Βενεζουέλας πάνω από 50 κυβερνήσεις- είχε, όπως είπε, μυστικές συναντήσεις με στελέχη των ένοπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, υποσχόμενος αμνηστία στους αξιωματικούς «αν συμβάλουν στην αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης» στη χώρα.

Ενώ στο πλευρό του έσπευσε και η Ουάσιγκτον, καλώντας το στρατό της Βενεζουέλας να επιτρέψει την άφιξη ανθρωπιστικής βοήθειας στη χώρα και να στοιχηθεί πίσω απ’ τον Γκουαϊδό. «Δεν θα βρείτε ασφαλές καταφύγιο», διεμήνυσε ο Ντόναλντ Τραμπ. «Επιδιώκουμε μια ειρηνική μεταβίβαση εξουσίας, αλλά όλες οι επιλογές παραμένουν ανοικτές», απείλησε.

Αλλά φαίνεται ότι οι απειλές των ανθρώπων του Μαδούρο είναι ισχυρότερες. Ο επιλοχίας Ραούλ Ντανιέλ Αλβαρένγκα παραιτήθηκε το 2013 σε ένδειξη διαμαρτυρίας και έφυγε από τη χώρα. «Η απόδρασή μου στην Κολομβία ήταν σαν ταινία», λέει αφηγούμενος πώς προσπαθούσε να ξεγελάσει την αστυνομία και ότι κοιμόταν σε άσυλα αστέγων. «Είναι αφελές να πιστεύει κανείς ότι με τέτοιο εκφοβισμό θα αλλάξουν στρατόπεδο», λέει.

Ακόμη και στην Κολομβία ο φόβος δεν τον έχει εγκαταλείψει, έχει πάντα το νου του για κατασκόπους. «Είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή», λέει στον Guardian. «Αν σε πιάσουν, θα σε βασανίσουν σωματικά και ψυχικά»...

protothema.gr