Μπορεί η πρόσφατη σπουδαία και «γενναία» ανακαίνιση του Μύλου της Αντιμάχειας, από τον κ. Ελπιδοφόρο Άμαλλο, να … «διακρίθηκε» απλά και… ταπεινά από το σχετικό ρεπορτάζ του «ΒτΚ», στη γειτονική Πάτμο όμως, που έγινε μία αντίστοιχη αξιοποίηση και ανάδειξη των Μύλων της, κάποιοι φρόντισαν αυτό να εκτιμηθεί και από το γνωστό πολιτιστικό οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης EUROPA NOSTRA και να βραβευθεί σε μία μεγάλη τελετή, αρχικά στη Λισαβόνα και στη συνέχεια, εδώ στην Πάτμο, στις 7 Ιουνίου.
Ήταν μία εξαιρετική εκδήλωση, με πολλές και σημαντικές παρουσίες, όπως αυτή της κ. Ανδρούλλας Βασσιλείου, Επιτρόπου Παιδείας και Πολιτισμού της Ε.Ε. που έκανε και τα αποκαλυπτήρια, της σχετικής πλακέτας.
Την Europa Nostra εκπροσώπησε ο Αντιπρόεδρος της κ. Κ. Καρράς και η Γ.Γ. της κ. Mihailovi.
Οι ανεμόμυλοι ήταν μεταξύ των 26 έργων που επελέγησαν το 2013 για την άριστη αποκατάστασή τους. Το έργο παρουσιάστηκε στο Ντουμπρόβνικ το φθινόπωρο του 2013 από την αρχιτέκτονα του έργου κ. Δάφνη Μπέκετ, που εκπροσωπούσε την Ελλάδα. Μετά την τιμή αυτής της βράβευσης, το έργο επιλέχθηκε το 2013 από έναν άλλο πολιτιστικό οργανισμό, «The Best in Heritage”, οποίος επιλέγει κάθε χρόνο, τις καλύτερες βραβευμένες αποκαταστάσεις και προγράμματα μουσείων παγκοσμίως.
Στην υπέροχη αυτή ιστορία, που θα έπρεπε να προβληματίσει και τους όποιους δικούς μας εμπλεκόμενους, στην προβολή των μνημείων μας, εξαιρετική ήταν η συμβολή ενός συμπατριώτη μας, του κ. Γιάννη Σταματιάδη, ο οποίος απέδειξε άλλη μία φορά, ότι είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης στη δουλειά του.
Ο Γ. Σταματιάδης, είχε αναλάβει, την δύσκολη τοποθέτηση των φωτιστικών, που αναδεικνύουν τους Μύλους. Αριστοτεχνική δουλειά, για την οποία ο Γιάννης, δέχθηκε από όλους τα συγχαρητήρια τους, σχολιάζοντας ότι το ταλέντο του είναι τέτοιο που θα μπορούσε άνετα, να αναγνωρισθεί και στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
ΧΟΡΗΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΠΑΤΜΟΣ ΑΚΤΙΣ»
Αξίζει να σημειωθεί, ότι για την όλη σοβαρή παρέμβαση που έγινε στους Μύλους, συνέβαλαν ως μέγας χορηγός, ο Ελβετός τραπεζίτης κ. Charles Picket (φίλος του Νησιού), τα ιδρύματα Νιάρχου και Λάτση και το «Πάτμος Ακτίς» του κ. Ν. Πουλιού.
vimatisko.gr
17 ΙΟΥΝΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΞΗΡΑΣΙΑ
"η γη του νησιού μας είναι το όριο της ανάπτυξης,
και το μέτρο της σύνεσης και της σοφίας μας."
A. ‘’Τα Ηνωμένα Έθνη καθιέρωσαν το 1994 την 17η Ιουνίου σαν Παγκόσμια Ημέρα για την Ερημοποίηση. «Ερημοποίηση είναι η διαδικασία υποβάθμισης ξηρών, ημί-ξηρων και ύφυγρων γαιών που προκαλείται από βιοφυσικούς και ανθρώπινους (κοινωνικο-οικονομικούς και θεσμικούς) παράγοντες.
B. Σύμφωνα με τους επιστήμονες το 35% της ανατολικής Ελλάδας και τα νησιά εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο ερημοποίησης - “νέκρωση” δηλαδή των εδαφών.
Η ξηρασία στη μεσογειακή λεκάνη και κλιματικές αλλαγές μαζί με την εγκατάλειψη των καλλιεργειών οδηγεί στη ζοφερή πραγματικότητα της ερημοποίησης.
Χωρίς φροντίδα η γη μαραζώνει και χάνεται παίρνοντας μαζί της την δυνατότητα για ευημερία και αυτάρκεια που παρέχει στους ανθρώπους.
Γ. Στο νησί μας λειτουργούν όλες οι προϋποθέσεις δημιουργίας εδαφικών εκτάσεων ερημοποίησης. Παρουσιάζονται ήδη στην περιοχή της Κεφάλου (φωτο-περιοχή Κολόκυθος), στην περιοχή της Καρδάμαινας προς Αντιμάχεια και στον ορεινό όγκο του Δικαίου (στην νότια πλευρά του και στις περιοχές με μεγάλη κλίση) σαν αποτέλεσμα του συνδυασμού της εγκατάλειψης των καλλιεργειών, της απουσίας δενδροφυτευσης και βλάστησης, της λειψυδρίας και της καταστροφής των πέτρινων αναβαθμίδων του εδάφους που δημιουργούσαν καλλιεργητικές ζώνες στα επικλινή εδάφη.
Η άναρχη οικιστική και τουριστική αξιοποίηση της γης, οι αλόγιστες και ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις νερού, η καταστροφή των υδροβιοτόπων μας, η εγκατάλειψη δασών και των δασικών εκτάσεων, η προώθηση δραστηριοτήτων που προκαλούν καταστροφή της φυτοκάλυψης (πχ παρκινγκ αυτοκινήτων, εκτεταμένες τσιμεντοστρώσεις αυλών, αποψίλωση δένδρων κλπ), η υπερβόσκηση, και η λάθος συνείδηση των σύγχρονων Κωων που θεωρούν την γη μόνο σαν οικόπεδο, δρουν συμπληρωματικά σε μια συντελούμενη περιβαλλοντική μετάλλαξη.
Πολλοί συμπατριώτες μας αγρότες, μεγάλης ηλικίας συνήθως, καλλιεργούν σκοπίμως τα κτήματα τους, έστω και περιοριζόμενοι στο ετήσιο όργωμα τους, γιατί γνωρίζουν ότι και η γη πεθαίνει όταν εγκαταλειφθεί!
Στην ερημοποίηση δεν υπάρχει επαναφορά και επιστροφή στο καλό παρελθόν!
- αυστηρή προστασία των υδροφορέων που τροφοδοτούν την ύδρευση και δρομολόγηση μικρών έργων ταμίευσης επιφανειακών νερών (μικροφράγματα) σε τοπικό επίπεδο.
- Τιμολογιακή πολιτική με βάση το κριτήριο ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν αλλά βασικό αγαθό. Εφαρμογή πολιτικών μείωσης της κατανάλωσης.
- Έλεγχο στις αντλούμενες ποσότητες νερού με επιστημονικά και περιβαλλοντικά κριτήρια, έτσι ώστε να αποφευχθεί η υπεράντληση και η επέκτασης της υφαλμύρωσης που αποδεδειγμένα έχουμε σε Ψαλίδι, Καρδάμαινα, Κέφαλο.
- Μείωση των υδροβόρων καλλιεργειών (γρασίδι ξενοδοχείων) και εκσυγχρονισμός της άρδευσης (εδώ ακόμη ποτίζουμε με απαγορευμένα… “κανόνια”).
- Προτεραιότητα στη διάσωση υγροτόπων ΑΛΥΚΗΣ και ΨΑΛΙΔΙΟΥ
Δ. Η προστασία των υδατικών πόρων και ο κίνδυνος της ερημοποίησης είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για όλους μας.
---Στην υπερεκμεταλλευόμενη και στην εγκαταλελειμμένη γη μας είναι αφιερωμένη η 17η Ιουνίου.
Για να θυμίζει ότι αυτή, η γη μας, είναι το όριο της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης! Το μέτρο της σύνεσης και της σοφίας μας!
Ν. Μυλωνάς