Ένα ενέσιμο φάρμακο που είναι εγκεκριμένο για την αντιμετώπιση της συνηθέστερης αιτίας τύφλωσης των ηλικιωμένων στη Δύση, μπορεί να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά και μία πάθηση των διαβητικών.

Το φάρμακο λέγεται ρανιμπιζουμάμπη, είναι εγκεκριμένο για την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, και σε μελέτη με 305 ασθενείς διαπιστώθηκε ότι είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό και στην αντιμετώπιση της παραγωγικής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας.

Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μία ασθένεια των ματιών που προκαλείται από αλλοιώσεις των αγγείων του αμφιβληστροειδούς εξαιτίας του διαβήτη.

Υπολογίζεται ότι προσβάλλει έναν στους τρεις ανθρώπους με αυξημένο «ζάχαρο», ιδίως όταν δεν το ρυθμίζουν σωστά.

Η παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι μία προχωρημένη μορφή της νόσου, σύμφωνα με τους επιστήμονες από το Εθνικό Ίδρυμα Οφθαλμών (NEI) των ΗΠΑ που πραγματοποίησαν τη νέα μελέτη.

Όπως γράφουν στην «Επιθεώρηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας» (JAMA), το φάρμακο φάνηκε να είναι πιο αποτελεσματικό από τη συνήθη θεραπεία με λέιζερ στην αντιμετώπιση της νόσου.

Μάλιστα η διαφορά ήταν τόση ώστε οι ερευνητές περιέγραψαν την ρανιμπιζουμάμπη ως «την πρώτη, σημαντική πρόοδο στη θεραπεία της παραγωγικής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας εδώ και σχεδόν 40 χρόνια» στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας (AAO 2015) όπου παρουσίασαν τα ευρήματά τους.

Η θεραπεία με λέιζερ μπορεί να διατηρήσει την κεντρική όραση των πασχόντων από παραγωγική διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, αλλά ταυτοχρόνως μπορεί να βλάψει τη νυκτερινή και την περιφερειακή όραση, είπε οεπικεφαλής ερευνητής δρ Τζέφρι Γκρος, από το Κέντρο Αμφιβληστροειδούς της Νότιας Καρολίνας, στην πόλη Κολούμπια.

Γι’ αυτό τον λόγο η επιστημονική κοινότητα αναζητά εναλλακτικές, με λιγότερες δυνητικές ανεπιθύμητες ενέργειες θεραπείες.

Στη νέα μελέτη, οι ασθενείς χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες. Οι μισοί έκαναν μία μηνιαία έγχυση ρανιμπιζουμάμπης επί τρεις μήνες και στη συνέχεια όσο συχνά χρειαζόταν, έως ότου η αμφιβληστροειδοπάθειά τους θεραπεύτηκε ή έστω σταθεροποιήθηκε.

Οι άλλοι μισοί έκαναν μία ή περισσότερες θεραπείες με λέιζερ - και πάλι, αναλόγως με τις ανάγκες τους.

Μερικοί ασθενείς έκαναν θεραπεία μόνο στο ένα μάτι, άλλοι και στα δύο. Σε όσους χρειάζονταν θεραπεία και στα δύο, στο ένα έγινε λέιζερ και στο άλλο εγχύσεις ρανιμπιζουμάμπης.

Τα ευρήματα

Αποτέλεσμα; Έπειτα από δύο χρόνια οι ασθενείς που είχαν κάνει θεραπεία με το φάρμακο παρουσίαζαν μεγαλύτερη βελτίωση στην ικανότητα ανάγνωσης του πίνακα ελέγχου της όρασης, σε σύγκριση με όσους είχαν κάνει λέιζερ.

Επιπλέον, όσοι είχαν κάνει τις εγχύσεις του φαρμάκου δεν είχαν ιδιαίτερη αλλαγή στην περιφερειακή τους όραση.

Πολύ σημαντικό είναι επίσης ότι το φάρμακο φάνηκε να προλαμβάνει μία άλλη συχνή πάθηση των ανθρώπων με αυξημένο σάκχαρο, το διαβητικό οίδημα της ωχράς που οφείλεται στη συσσώρευση υγρού στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς χιτώνα.

Αν και η ρανιμπιζουμάμπη είναι εγκεκριμένη για τη θεραπεία του οιδήματος αυτού, η νέα μελέτη υποδηλώνει πως σε μερικούς ασθενείς ενδέχεται να δρα και προληπτικά.

Στην πραγματικότητα, μόνο το 9% των ασθενών με αμφιβληστροειδοπάθεια που έκαναν εγχύσεις εκδήλωσαν το οίδημα αυτό, έναντι του 28% των ασθενών που έκαναν λέιζερ.

«Τα ευρήματα αυτά παρέχουν ζωτικής σημασίας αποδείξεις για μία ασφαλή και αποτελεσματική εναλλακτική λύση της θεραπείας με λέιζερ για την αντιμετώπιση της παραγωγικής διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας», δήλωσε ο δρ Πωλ Σίβινγκ, διευθυντής του ΝΕΙ το οποίο και χρηματοδότησε τη μελέτη.

Πηγή: tanea.gr