—Στο νησί μας ο χώρος του κέντρου ήταν από την απελευθέρωση και εδώ σχεδόν πάντα πλειοψηφικός. Στην μεταδικτατορική περίοδο αύτη η κατά βάση συντηρητική άλλα συμβιβαστική και μετριοπαθής πολιτική διάθεση εκφράστηκε από το ΠΑΣΟΚ το οποίο κυριάρχησε πολιτικά και καθόρισε το μοντέλο ανάπτυξης άλλα και αξίων και ιδεολογίας. Με λίγα λόγια διαμόρφωσε την τοπική οικονομία καθορίζοντας το μοντέλο αξιοποίησης πλουτοπαραγωγικών πηγών του νησιού και το μοντέλο συγκέντρωσης πλούτου και διανομής εισοδημάτων. Φυσική συνέπεια είναι να καθορίσει και την κοινωνική διάρθρωση και την ταξική διαστρωμάτωση. Όλα πήγαιναν καλά στην Κω με τους ’’πασόκους’’ να ηγεμονεύουν και να κυριαρχούν σε κάθε βήμα της τοπικής πολιτικής!

Όμως το 2010 επήλθε η κατάρρευση! Ποιος δεν θυμάται την θλιβερή προσυνεδριακή εικόνα 10-15 γνωστών παραγόντων να αποτελούν το ακροατήριο συνεδριακών και εκλογικών διαδικασιών της περιόδου 2012-2017! Ουσιαστικά ο χώρος του ΠΑΣΟΚ και γενικά ο κεντρώος χώρος έχει καταρρεύσει προγραμματικά, αξιακά, ιδεολογικά και πολιτικά! Ο χώρος είχε προσχωρήσει στην Δεξιά πολιτική με την αποδοχή των μνημονίων που επέβαλαν την αποκαθήλωση του κράτους από κάθε μορφή παρεμβατικής πολιτικής εξισορρόπησης των αλληλοσυγκρουόμενων κοινωνικών συμφερόντων προσχωρώντας στον νεοφιλελευθερισμό.

—Μόνο θλίψη προκαλεί η ρηχή προσέγγιση της τραγικής πραγματικότητας που ζούμε και η αφωνία του χώρου μπροστά στα φλέγοντα κοινωνικά και εθνικά θεματα της περιόδου από τα 7 πρόσωπα που θέλουν να γίνουν ηγέτες του μεσαίου χώρου! Και μόνο το γεγονός ότι γίνεται πρώτα επιλογή του επικεφαλής και μετά θα καθοριστεί η πολιτική του νέου φορέα είναι απόδειξη της προγραμματικής ένδειας και της απουσίας πολιτικής. Αυτό που φαίνεται να δρα συσπειρωτικά είναι η αντιζηλία, η αντιπάθεια για τα λάθη και τους κυβερνητικούς χειρισμούς και η αντίθεση στον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την αναπόληση των παλιών καλών εποχών και των προνομίων που χάθηκαν!

—Ο ‘’μικρός’’ ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλευόμενος αυτή την κατάρρευση του 2008-15, κατάφερε το 2015 να γίνει κυβέρνηση προσφέροντας ένα εναλλακτικό πρόγραμμα διαχείρισης του Ελληνικού προβλήματος κόντρα στις ‘’ συστημικές λύσεις’’ του δικομματισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Κυβερνώντας επί 2,5 χρόνια με βασικό μοτίβο: ‘’διαπραγματευτήκαμε σκληρά άλλα οι συσχετισμοί δεν επιτρέπουν κάτι άλλο’’ και ‘’εμείς δεν κάνουμε αυτά που θέλουμε άλλα κάνουμε ότι μας ζητούν για να σώσουμε την χώρα’’, έχει ουσιαστικά αφαιρέσει κάθε λογικό υπόβαθρο μιας άλλης μεσαίας πολιτικής πρότασης! Γιατί τι πραγματικά διαφορετικό προτείνουν και οι 7 συνυποψήφιοι του νέου κόμματος; Τι θα κάνουν σε σχέση με την εφαρμοζόμενη πολιτική που είναι η μνημονιακή πολιτική που πρωτοεφάρμοσαν οι ίδιοι και που τόσο πιστά και τόσο αποτελεσματικά εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Είναι δηλαδή η πολιτική απλά θεμα προσώπων και υποκειμενικών δυνατοτήτων που δεν έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και γι αυτό πρέπει να δυναμώσει η ΔΗΣΥ που έχει …τα πρόσωπα;

— ‘’Ο χώρος της Κεντροαριστεράς δεν συγκινεί και βρίσκεται σε υποχώρηση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τα χρέη του παρελθόντος και η έλλειψη κάθε εναλλακτικού σχεδίου για το σήμερα και το αύριο πληρώνονται σήμερα, με εξαφάνιση από τα πολιτικά δρώμενα σε όλες τις μεγάλες χώρες της Ευρώπης. Ο χώρος της Κεντροαριστεράς σε ολόκληρη την Ευρώπη βρίσκεται σε σοκ, σε αδυναμία χάραξης πολιτικής και λειτουργεί ως συμπληρωματική δύναμη μιας προδιαγεγραμμένης συντηρητικής πορείας. Στην Ελλάδα η κεντροαριστερή διαχείριση παραμένει «χρήσιμη» στο κυρίαρχο σύστημα καθώς αποδεικνύεται πιο αποτελεσματική από την παραδοσιακή Δεξιά. Με την προϋπόθεση, βέβαια, να είναι ή να προβάλει ως πιθανή κυβερνητική δύναμη’

—Στο νησί μας με την μεγάλη προϊστορία του πασοκικού χώρου, κρατώντας γερά στην Δημοτική εξουσία και έχοντας περάσει 2,5 χρόνια συριζέικης κυβερνητικής διαχείρισης με κολουττούμπες και διαψεύσεις και φθορές κακών χειρισμών είναι πιθανό να υπάρξει καλή προσέλευση ψηφοφόρων και πολλοί θα μιλήσουν για ανάκαμψη του χώρου!! Η αλήθεια όμως είναι πικρή: ο κεντρώος χώρος δεν είναι στα πάνω του! Επί πλέον ‘έχει καταστραφεί και ο ‘’αριστερός χώρος’’ στον βαθμό που αριστερά σημαίνει ‘’εναλλακτική πολιτική διαχείριση’’ και ‘’ανατροπή των συσχετισμών δύναμης με το να προτάσσονται το δίκαιο της εργασίας και της οικολογίας σε βάρος της ασυδοσίας των ισχυρών και του κεφαλαίου’’. Καλή η ψυχολογία άλλα δεν υποκαθιστά την πολιτική και το πρόγραμμα ειδικά σε δύσκολες περιόδους όπως αυτή που ζούμε εδώ και μια δεκαετία!

Ν. Μυλωνάς (δημοτικός σύμβουλος)