Οι προοδευτικές δυνάμεις (εντός και εκτός εισαγωγικών) κατά καιρούς πλασάρουν κάποιες λέξεις που έχουν πολυδιάστατη, βαρύγδουπη και ανανεωτική σημασιολογία.

Ένα σοκ υπέστην -παρότι νεότερη και ανυποψίαστη- όταν άκουσα γα πρώτη φορά την περίφημη έκφραση «το μείγμα της πολιτικής»

Κάτι σαν αχταρμάς σκέφτηκα.. . Πόσο ευμετάβλητη μπορεί να είναι η δοσολογία, το χρώμα, η υφή, κτλ ενός μείγματος αναρωτήθηκα προσεγγίζοντας το θέμα άκρως επιδερμικά.

Ύστερα ήρθε και το αφήγημα της αφήγησης…

Έντεχνα προσέδωσαν στο μύθο ή πιο απτά στο παραμύθι πολιτικά χαρακτηριστικά. Λαοπλάνοι… παραμυθάδες… ήταν η πρώτη μου αντίδραση, ορμώμενη και από την καταγωγή μου.

Μετά αλίευσαν και το διακύβευμα.. ή πιο εμπεριστατωμένα το διακύβευμα του αφηγήματος.

Πολιτικές αναλύσεις με μπόλικα μείγματα της πολιτικής , αφηγήματα, και διακυβεύματα… χωρίς καμιάν ανάληψη ευθύνης.

Κενολογία, παραδοξότητα, επίδειξη σοφιστείας, ρητορική σε υψηλό επίπεδο .

Τόσο υψηλό που ο φτωχός λαός να μη καταλαβαίνει τίποτα απολύτως.

Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που ο λαός ψηφίζει κάτι τύπους με γραβάτες ή και χωρίς γραβάτες που λένε κάτι ωραία ακαταλαβίστικα ή που λένε το πιο ωραίο παραμύθι που θα του προσφέρει τον τέλειο ύπνο.

Το αφήγημα -συγνώμη το παραμύθι ήθελα να πω- δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένο χρόνο – τετραετία- ούτε καν σ αυτήν την επίγεια ζωή.

Ως αφήγημα – παραμύθι δεν είναι υποχρεωμένο να αναφερθεί και σε συγκεκριμένο τόπο π.χ. στην Ελλάδα αλλά ΄στο » ήταν κάπου- κάποτε»

Τα πρόσωπα έχουν ρόλους όχι όμως ευθύνες, άλλωστε αυτές πολύ απλά είναι διαχρονικές.

Οι ήρωες του αφηγήματος πάντα νέοι χωρίς παρελθόν και μέλλον -σχεδόν από παρθενογένεση. (έλλειψη υποκειμενικού βάθους).

Αυτοσκοπός είναι το αφήγημα.

Όσο αυτό καταναλώνεται, όσο δεν διαψεύδεται τόσο οι χωρίς υποκειμενικό βάθος ήρωες του επιβιώνουν. (οι ηγέτες μας τελείωσαν)

Καταλυτικό ρόλο στο αφήγημα παίζει η κατ επίφαση αντιπαλότητα των αντιπάλων- αχυρένιων ηρώων.

Για να λειτουργήσει το θυμικό ( με αυτό πρωτίστως λειτουργεί ο Έλληνας) αναγκαίο είναι να υπάρχουν οι μικροί και αδύναμοι. Οι καλοί και οι κακοί.

Γιατί αλίμονο!

Ποιο θα είναι το μείγμα της πολιτικής πρότασης;;;

Ποιο θα είναι το αφήγημα;;

Και στο τέλος- τέλος ποιο θα είναι το διακύβευμα ή πιο σωστά το διακύβευμα του αφηγήματος;
Αν με εννοείτε…