Ελληνική υπόθεση κατέληξαν να είναι τα Readers’ Choice Awards 2023 του Conde Nast Traveller για τα 20 καλύτερα νησιά της Ευρώπης εφέτος, καθώς εννέα στα είκοσι νησιά που συνθέτουν τη λίστα είναι ελληνικά. Εκτός από τα πρωτοκλασάττα Μύκονο και Σαντορίνη, στην εικοσάδα “φιγουράρουν” και νησιά όπως Σίφνος και η Σκιάθος.

 

Τα “ηνία” της κατάταξης έχει η Σαρδηνία, ενώ στην αμέσως επόμενη θέση συναντάται ένα ελληνικό νησί, που “πρωταγωνιστεί” στο διεθνές τουριστικό στερέωμα, η Μύκονος. Από ελληνικής πλευράς ξεχωρίζουν ακόμη η Κρήτη, στην τέταρτη θέση, η Σαντορίνη στην έβδομη, η Σίφνος, η Σκιάθος και η Κως στις θέσεις 11, 12 και 13, αντίστοιχα, και λίγο πιο κάτω στις θέσεις 17, 18 και 19, η Ρόδος, η Κέρκυρα και η Πάρος.

Εκτός από τα νησιά, οι έμπειροι συντάκτες του Conde Nast Traveller προτείνουν και τα καλύτερα ξενοδοχεία στα οποία μπορεί να διαμείνει ο ταξιδιώτης στα νησιά που θα επισκεφθεί. Για παράδειγμα στη Μύκονο προτείνουν το Cali Mykonos, στην Κρήτη τα Pnoé Breathing Life και Domes Zeen Chania, στη Σαντορίνη το Nobu Hotel, στη Σίφνο τα Nos, Verina Astra και Verina Terra, στη Σκιάθο το Elivi Skiathos, στην Κω το Oku Kos, στη Ρόδο το Casa Cook Rhodes, στην Κέρκυρα το Domes Miramare και στην Πάρο το Cosme.

Αυτή είναι η 20αδα με τα καλύτερα νησιά στην Ευρώπη 

1. Σαρδηνία, Ιταλία. Βαθμολογία 88.08

2. Μύκονος, Ελλάδα. Βαθμολογία 87.35

3. Ίμπιζα, Ισπανία. Βαθμολογία 87.07

4. Κρήτη, Ελλάδα. Βαθμολογία 86.95

5. Σικελία, Ιταλία. Βαθμολογία 85.92

6. Αζόρες, Πορτογαλία. Βαθμολογία 85.36

7. Σαντορίνη, Ελλάδα. Βαθμολογία 84.71

8. Μινόρκα, Ισπανία. Βαθμολογία 84.42

9. Χβαρ, Κροατία. Βαθμολογία 83.86

10. Κανάρια Νησιά, Ισπανία. Βαθμολογία 83.35

11. Σίφνος, Ελλάδα. Βαθμολογία 83.25

12. Σκιάθος, Ελλάδα. Βαθμολογία 83.10

13. Κως, Ελλάδα. Βαθμολογία 82.79

14. Μποζκάντα, Τουρκία. Βαθμολογία 81.59

15. Μάλτα. Βαθμολογία 81.47

16. Ίσκια, Ιταλία. Βαθμολογία 81.43

17. Ρόδος, Ελλάδα. Βαθμολογία 79.93

18. Κέρκυρα, Ελλάδα. Βαθμολογία 79.73

19. Πάρος, Ελλάδα. Βαθμολογία 79.69

20. Μαγιόρκα, Ισπανία. Βαθμολογία 78.90

 

Σύμβαση με την εταιρεία «ARTISTIC ESSENCE PRODUCTIONS» υπέγραψε η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου με σκοπό τη δημιουργία βίντεο για νησιά της Δωδεκανήσου στο πλαίσιο της διαφημιστικής προβολής τους.

Σύμφωνα με τη σύμβαση η εταιρεία αναλαμβάνει τη δημιουργία τριών βίντεο – σποτ, των νησιών της Ρόδου, της Τήλου και του Καστελλόριζου με σκοπό τη χρήση τους από την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου για την τουριστική και διαφημιστική προβολή των προορισμών της.

Τα βίντεο – spot θα είναι ένα για κάθε νησί, διάρκειας μέχρι τρία λεπτά το κάθε ένα. Κάθε σποτ θα προβάλλει ανάλογα το νησί και τη θεματική που θα επιλεχθεί όπως, τις φυσικές ομορφιές του νησιού, τους διάσημους και κρυφούς προορισμούς του τόπου, τα αξιοθέατα και τις περιπατητικές διαδρομές, την ιστορία, την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου, τα τοπικά προϊόντα- γαστρονομία κ.ά.

Το υλικό θα πρέπει να παραδοθεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2023.

Το συνολικό κόστος της δαπάνης ανέρχεται στο ποσό των 16.740,00 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24% και θα καλυφθεί από το Τμήμα Τουρισμού Δωδεκανήσου.

https://www.rodiaki.gr/article/499997/diafhmistikh-probolh-gia-ta-nhsia-mas?fbclid=IwAR3U1vpicI42ZBa8fEMuMB6YUxqXPULSHVssChhIQIKfKsoFAqECEwSaIVw

Με υβριδικά συστήματα (αιολικούς και φωτοβολταϊκούς σταθμούς που συνδυάζονται με μπαταρίες) και σειρά «πράσινων δράσεων» θα προχωρήσει η απανθρακοποίηση των μικρών νησιών που δεν έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα διασύνδεσης με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας που υλοποιεί ο ΑΔΜΗΕ. Το «πρασίνισμα» των 40 μη διασυνδεδεμένων νησιών θα συμβάλει στον στόχο του Εθνικoύ Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) για περιορισμό της συμμετοχής υγρών καυσίμων στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής από 1,7 GW σήμερα σε 0,7 GW το 2030 και σε 0,2 GW το 2050. Θα αξιοποιηθούν συνολικά πόροι άνω των 2 δισ. ευρώ από δικαιώματα 25 εκατ. τόνων αδιάθετων ρύπων της περιόδου 2013-2020. Η Ελλάδα πέτυχε ειδική ρύθμιση στο πλαίσιο αναθεώρησης της οδηγίας 2018/410, με την οποία θεσπίστηκαν παρεμβάσεις στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών Αερίου Θερμοκηπίου (ETS) διασφαλίζοντας δωρεάν δικαιώματα εκπομπών CΟ2 για την απανθρακοποίηση των νησιών, τα οποία θα πρέπει να αξιοποιήσει το διάστημα 2021-2030. Ο όγκος των δικαιωμάτων αυτών μεταφράζεται με τις τρέχουσες τιμές CO2 (80-88 ευρώ/τόνο) στα 2-2,2 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα ενεργοποίησε τη σχετική ρύθμιση το 2021 υποβάλλοντας αίτημα στην Κομισιόν, το οποίο και έλαβε την κατ’ αρχήν έγκριση και στο πλαίσιο αυτό συστήθηκε το Ταμείο Απανθρακοποίησης για τη διαχείριση των πόρων από τις δημοπρασίες των αδιάθετων δικαιωμάτων CO2.

Ενα κονδύλι της τάξης των 450 εκατ. ευρώ προορίζεται για την επιτάχυνση των διασυνδέσεων που υλοποιεί ο ΑΔΜΗΕ, ενώ κατά το μεγαλύτερο μέρος του το πρόγραμμα του Ταμείου επικεντρώνεται στα μη διασυνδεδεμένα νησιά μέσα από ένα ευρύ φάσμα δράσεων, όπως υβριδικά συστήματα που θα αντικαταστήσουν τις πετρελαϊκές μονάδες της ΔΕΗ, πράσινες μεταφορές, ανανέωση του θαλάσσιου στόλου με τεχνολογίες χαμηλών ρύπων, έργα ενεργειακής αποδοτικότητας και κυκλικής οικονομίας, βιώσιμη διαχείριση των αποβλήτων και των υδάτων, πράσινος μετασχηματισμός της γεωργίας και του τουρισμού κ.ά.

Κομβικό ρόλο στην απανθρακοποίηση των νησιών θα παίξει το πρόγραμμα GR-eco Islands, το οποίο στοχεύει στη μετατροπή τους σε πρότυπα πράσινης οικονομίας, ενεργειακής αυτάρκειας, ψηφιακών καινοτομιών και βιώσιμης κινητικότητας. Το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει από την Τήλο, τον Αγιο Ευστράτιο, την Αστυπάλαια και τη Χάλκη και θα επεκταθεί σε 36 ακόμη μικρά νησιά και συγκεκριμένα στα εξής: Σύμη, Αγαθονήσι, Μεγίστη, Αρκιοί, Μαράθι, Κάσος, Ψέριμος, Γυαλί, Λειψοί, Τέλενδος, Νίσυρος, Μεγαλονήσι, Οινούσσες, Ψαρά, Φούρνοι, Θύμαινα, Αμοργός, Ανάφη, Δονούσα, Ηρακλειά, Αντίπαρος, Σχοινούσα, Ιος, Σίκινος, Κουφονήσι, Φολέγανδρος, Θηρασιά, Κύθνος, Κίμωλος, Σέριφος, Σίφνος, Κέα, Αντικυθήρα, Γαύδος, Ερεικούσσα και Οθωνοί. Το πρόγραμμα προχωράει έχοντας διασφαλίσει 100 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ 2021-2027 και θα ενισχυθεί με πόρους από το Ταμείο Απανθρακοποίησης.

Πόροι θα διατεθούν και για τη στήριξη προγραμμάτων τύπου «Εξοικονομώ» και «Κινούμαι Ηλεκτρικά», αποκλειστικά προσαρμοσμένων στις ανάγκες των νησιών.

Πόροι από το Ταμείο Απανθρακοποίησης θα διατεθούν και για τη στήριξη προγραμμάτων τύπου «Εξοικονομώ» και «Κινούμαι Ηλεκτρικά» αποκλειστικά προσαρμοσμένα στις ανάγκες των νησιών. Στις δράσεις εξοικονόμησης ενέργειας θα μπορούν να συμμετέχουν νοικοκυριά, αλλά και τουριστικές μονάδες ώστε να προωθηθεί ο βιώσιμος τουρισμός, ενώ σε εκείνες της ηλεκτροκίνησης θα επιδοτείται η αλλαγή συμβατικών οχημάτων με ηλεκτροκίνητα, με επίκεντρο τον στόλο των «Rentacar» στις τουριστικές νησιωτικές περιοχές, αλλά και η εγκατάσταση φορτιστών.

Προτεραιότητα αποτελεί ο εξηλεκτρισμός των μεταφορών, οδικών και θαλάσσιων, ενώ στον τομέα της συνδεσιμότητας των νησιών προκρίνεται η ανάπτυξη νέων και ο εκσυγχρονισμός υφιστάμενων λιμενικών και άλλων υποδομών και ο εκσυγχρονισμός του στόλου του ακτοπλοϊκού δικτύου που εξυπηρετεί ενδονησιωτικά δρομολόγια.

Σε ό,τι αφορά την εγκατάσταση υβριδικών συστημάτων, με βάση και την αναφορά που γίνεται στο σχέδιο αναθεώρησης του ΕΣΕΚ προβλέπεται σε πρώτη φάση η ένταξη έως το 2026 ισχύος 240 MW εκ των οποίων 120 στα μη διασυνδεδεμένα νησιά της Μεγίστης, των Αντικυθήρων, της Γαύδου, της Ερεικούσσας και των Οθωνών. Ισχύς 120 MW από υβριδικούς σταθμούς θα εγκατασταθούν στην Κρήτη. Αυτή επιμερίζεται σε υβριδικούς σταθμούς που αποτελούνται από συστήματα αντλησιοταμίευσης με αιολικούς σταθμούς εγγυημένης ισχύος έως και 50 MW, σε υβριδικούς σταθμούς από συσσωρευτές με αιολικούς σταθμούς εγγυημένης ισχύος έως και 50 MW και από συσσωρευτές με φωτοβολταϊκούς σταθμούς εγγυημένης ισχύος έως και 50 MW.

Η απανθρακοποίηση των νησιών βρίσκεται στο επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος ελληνικών και ξένων εταιρειών. Μεταξύ των επενδυτών συγκαταλέγονται η γερμανική Αccusol, η οποία συνεργάζεται με τη Siemens και έχει εξασφαλίσει άδειες για εγκατάσταση υβριδικών μονάδων σε 9 ελληνικά νησιά, η πρωτοπόρος στις υβριδικές τεχνολογίες Siemens – Gamesa, η Eunice που προωθεί έργα αντίστοιχα με αυτό που λειτουργεί στην Τήλο και σε άλλα νησιά, καθώς και η γαλλική Akuo που συμμετέχει στο project της Χάλκης.

 

kathimerini.gr

Η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν (επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ) υπήρξε συζήτηση για τη δημιουργία μιας αμερικανικής βάσης, εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων, των περίφημων Seals, στην Κάρπαθο, πλην όμως οι Αμερικανοί δεν απάντησαν.

Την προοπτική επέκτασης της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας σε υφιστάμενες βάσεις και τη διερεύνηση του ενδεχομένου να τοποθετηθούν νέες βάσεις σε νησιά εξετάζει το Κογκρέσο. Βεβαίως με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης. Αλλά σε ποια νησιά μπορούν να δημιουργηθούν αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις; Βάση σε νησί έχουν ήδη οι Αμερικανοί στην Κρήτη, όπου έχουν αναπτύξει αεροπορική δύναμη, ελλιμενισμό πυρηνοκίνητων αεροπλανοφόρων και υποβρυχίων, καθώς και βάση για ειδικές δυνάμεις. Μάλιστα με την τελευταία ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία η βάση της Σούδας είχε αναβαθμιστεί. Η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν (επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ) υπήρξε συζήτηση για τη δημιουργία μιας αμερικανικής βάσης, εκπαίδευσης των ειδικών δυνάμεων, των περίφημων Seals, στην Κάρπαθο, πλην όμως οι Αμερικανοί δεν απάντησαν. Ισως, τότε, να μην ήθελαν να μπλέξουν με το εμμονικό αίτημα της Τουρκίας για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών ή οι συζητήσεις που έγιναν να ήταν ανεπίσημες. Τώρα όμως τα πράγματα άλλαξαν και ακούστηκαν ήδη δύο νησιά που μπορούσαν να φιλοξενήσουν αμερικανικές βάσεις: η Σκύρος και η Λήμνος.

ΒΗΜΑτοδότης




Η εκτίμηση της φέρουσας ικανότητας μιας περιοχής, δηλαδή της «χωρητικότητάς» της να δεχθεί περαιτέρω οικιστική, τουριστική ή άλλη ανάπτυξη, απασχολεί την επιστημονική κοινότητα σε όλο τον κόσμο εδώ και δεκαετίες.

Στην Ελλάδα έχει τεθεί μόνο περιστασιακά, κυρίως μέσω της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την πρώτη απόφαση να ανάγεται στο 1997 (αφορούσε τη χωροθέτηση εναέριας γραμμής υψηλής τάσης στις Κυκλάδες).

Τα τελευταία χρόνια πολλές τουριστικές επενδύσεις έχουν «κοπεί» από το ΣτΕ, με το επιχείρημα ότι δεν έχει εκτιμηθεί η φέρουσα ικανότητα της περιοχής· οι «αντοχές» της στην ανάπτυξη χωρίς να εξαντληθούν οι πόροι της, να αλλοιωθεί η φυσιογνωμία της και το τοπίο, να υποβαθμιστεί η ζωή των κατοίκων.

Ποιος είναι ο καταλληλότερος να κρίνει αν ένα νησί μπορεί να δεχθεί περαιτέρω τουριστική επιβάρυνση;

Ενας επενδυτής που ενδιαφέρεται να επενδύσει εκεί, σύμφωνα με όσα προβλέπει το νομοθετικό κείμενο που προετοίμασε κλειστή ομάδα στο υπουργείο Περιβάλλοντος και βάσει του οποίου οι μελέτες φέρουσας ικανότητας για κάθε περιοχή θα προετοιμάζονται από τον υποψήφιο επενδυτή και θα εντάσσονται στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης μιας επένδυσης.

Και θα χωρίζουν μια περιοχή σε λιγότερο ή περισσότερο ανεπτυγμένες ζώνες. Ολα δείχνουν ότι στόχος του υπουργείου είναι να παρακαμφθούν οι αντιρρήσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που «κόβει» τουριστικές και ενεργειακές επενδύσεις επειδή δεν έχει προηγουμένως εκτιμηθεί πόσο αντέχει κάθε περιοχή.

 
 
 
 
 
 
 

Προχθές η Ελληνική Εταιρεία Δικαίου Περιβάλλοντος διοργάνωσε ημερίδα με θέμα την εκτίμηση της φέρουσας ικανότητας. Στην ημερίδα παρευρέθη και ο γενικός γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού Ευθύμης Μπακογιάννης, ο οποίος ανακοίνωσε ότι υπάρχει ήδη έτοιμο κείμενο για την εκτίμησή της.

Αντίθετα με ό,τι θα περίμενε κανείς (λόγω της κρισιμότητας του θέματος), ο τρόπος καθορισμού της φέρουσας ικανότητας δεν ήταν το αποτέλεσμα εκτεταμένου διαλόγου με την ακαδημαϊκή κοινότητα και την κοινωνία των πολιτών, αλλά καθορίστηκε από μια κλειστή ομάδα εργασίας.

Οπως ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης, η ομάδα αυτή καταρτίζεται από δύο ακαδημαϊκούς (τους Χάρη Κοκκώση και Κώστα Σερράο), δύο πρώην υπαλλήλους του υπουργείου Περιβάλλοντος, δύο ιδιώτες μελετητές και τη νομική σύμβουλό του.

Ποια είναι τα βασικά σημεία του (σχεδίου) προεδρικού διατάγματος; Κατ’ αρχάς, όπως ανακοίνωσε ο κ. Μπακογιάννης, η μελέτη φέρουσας ικανότητας θα εκπονείται από τον ενδιαφερόμενο επενδυτή και θα αποτελεί μέρος της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ).

«Δεν θα αποτελεί αυτοτελή και κύρια μελέτη, όπως λ.χ. η μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας, που εγκρίνεται αυτοτελώς, αλλά θα ενσωματώνεται στη ΣΜΠΕ, θα έχει δημοσιότητα μέσω αυτής και θα ενσωματώνεται στο σχέδιο προεδρικού διατάγματος της επένδυσης», ανέφερε.

Η μελέτη θα περιλαμβάνει πέντε στάδια:

  • Στο πρώτο στάδιο θα καθορίζεται η περιοχή μελέτης. «Με τη μεθοδολογία που προτείνουμε θα ορίζονται η κάλυψη της μελέτης φέρουσας ικανότητας σε σχέση τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της παρέμβασης», ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης. Αν αφορά μικρό νησί, σημείωσε, τότε λόγω της νομολογίας του ΣτΕ θα καλύπτει όλη την έκτασή του. Ειδάλλως θα αποφασίζεται αν θα αφορά ολόκληρη την έκταση ενός δήμου ή θα γίνεται σε επίπεδο δημοτικής ενότητας.

Το νομοθετικό κείμενο προετοίμασε μια κλειστή ομάδα εργασίας στο υπουργείο Περιβάλλοντος και θα δοθεί σε διαβούλευση σε ένα μήνα.

  • Το δεύτερο στάδιο θα αφορά τον καθορισμό των παραμέτρων επιρροής στην περιοχή μελέτης. Τέτοιες παράμετροι, που θα καθορίζονται με αναλυτικό παράρτημα, είναι ο πραγματικός πληθυσμός, ο πληθυσμός των επισκεπτών, το μοντέλο ανάπτυξης της περιοχής, η δόμηση και η αστικοποίηση, οι κρίσιμες υποδομές (νερό, απόβλητα, δρόμοι κ.ά.) και, τέλος, το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και το τοπίο.
  • Το τρίτο στάδιο θα είναι η ίδια η εκτίμηση της φέρουσας ικανότητας. Θα περιλαμβάνει τέσσερις κατηγορίες ζωνών: τις ζώνες με περιθώρια ανάπτυξης εντός των αποδεκτών ορίων βιωσιμότητας, τις ανεπτυγμένες ζώνες με ανάγκη εξισορρόπησης και διατήρησης της ανάπτυξης (χωρίς να είναι ανεκτές οι αποκλίσεις από τα όρια βιωσιμότητας), τις υπεραναπτυγμένες ζώνες που παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις από τα όρια βιωσιμότητας και χρήζουν ειδικών περιοριστικών μέτρων και τις ζώνες που είναι υποβαθμισμένες – προβληματικές, που χρήζουν ειδικών δράσεων αλλαγής του αναπτυξιακού τους προσανατολισμού. Με άλλα λόγια, ο μελετητής θα μπορεί να χωρίζει ένα νησί σε ζώνες ανάλογα με τον βαθμό τουριστικής ή οικιστικής τους ανάπτυξης.
  • Το τέταρτο στάδιο θα είναι τα μέτρα εξισορρόπησης, διατήρησης ή επαναφοράς της βιωσιμότητας. Η φέρουσα ικανότητα θα προτείνει συγκεκριμένα μέτρα.
  • Το πέμπτο στάδιο θα είναι το χρονοδιάγραμμα – θα δίνεται ένα στάδιο εξισορρόπησης και επαναφοράς.

Οι ανακοινώσεις του κ. Μπακογιάννη προκάλεσαν το ενδιαφέρον του ακροατηρίου. Αρκετοί ήταν αυτοί που ρώτησαν πώς μπορεί ο χειρισμός της φέρουσας ικανότητας ενός τόπου να γίνεται από έναν ιδιώτη.

«Από τη στιγμή που δίνουμε το δικαίωμα σε έναν ιδιώτη να καταθέτει πολεοδομικές ρυθμίσεις (σ.σ. για παράδειγμα ΕΣΧΑΣΕ, ΕΣΧΑΔΑ, ΕΠΣ) θα πρέπει να του δίνουμε τη δυνατότητα να κάνει φέρουσα ικανότητα.

Αλλωστε, το τελικό διάταγμα το υπογράφει ο υπουργός, δηλαδή το κράτος», ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης. «Θεωρώ ότι καμία μελέτη από αυτές που υποβάλλονται στο υπουργείο δεν προχωράει ως έχει. Τις περισσότερες φορές οι υπηρεσιακοί τούς αλλάζουν τα φώτα».

Πάντως το τελικό αποτέλεσμα, που σύμφωνα με τον κ. Μπακογιάννη θα δοθεί σε διαβούλευση για περίπου έναν μήνα, δεν εκφράζει το σύνολο της ομάδας που το επεξεργάστηκε.

Ο τέως διευθυντής πολεοδομικού σχεδιασμού του ΥΠΕΝ, Σάκης Ψυχογιός, που ήταν μέλος της ομάδας, εκτιμά ότι η φέρουσα ικανότητα δεν μπορεί να υπολογίζεται από έναν υποψήφιο επενδυτή.

«Η φέρουσα ικανότητα πρέπει να είναι συστατικό της μελέτης του τοπικού πολεοδομικού σχεδίου και να έχει το ίδιο επίπεδο αναφοράς», λέει στην «Κ». «Επιπλέον, δεν μπορεί να είναι κομμάτι της ΣΜΠΕ. Η ΣΜΠΕ αφορά περιβαλλοντικούς όρους, πάνω σε προκαθορισμένες επιλογές πολεοδομικού σχεδιασμού».

Σε μια εποχή που σε παγκόσμιο επίπεδο καταγράφεται υπέρβαση των παγκόσμιων ορίων εξαιτίας του παραγωγικού και καταναλωτικού προτύπου που εξαντλεί τους πόρους και παράγει απόβλητα που δεν μπορεί να απορροφήσει το περιβάλλον, άνοιξε στην Ελλάδα η συζήτηση για τη Φέρουσα Ικανότητα, ειδικά των νησιών.

Οχι τυχαία, αφού εδώ και κάποια χρόνια καταγράφονται σοβαρές αντιρρήσεις για την αλόγιστη οικιστική επέκταση, την υποβάθμιση της βιοποικιλότητας και του τοπίου, την εξάντληση των υδάτινων πόρων, τα απορρίμματα.

Παράλληλα με το στρες πάνω στη φύση, υπάρχει και το στρες πάνω σε μόνιμους κατοίκους που βλέπουν την ποιότητα ζωής τους να υποβαθμίζεται (συνωστισμός, θόρυβος), ενώ και οι ίδιοι οι τουρίστες να δυσφορούν, αφού υποβαθμίζεται η ταξιδιωτική εμπειρία τους.

Ο υπερτουρισμός ήρθε για να μείνει;

Η ισχυρή τουριστική ανάπτυξη –που έχει οδηγήσει σε μονοκαλλιέργεια– δεν έλυσε ούτε το πρόβλημα της δημογραφικής βιωσιμότητας των περισσότερων νησιών που «γερνάνε», όπως έδειξε πρόσφατη μελέτη της ΕΕΤΑΑ.

Στις αντιρρήσεις των μεμονωμένων πολιτών και περιβαλλοντικών οργανώσεων –που ελάχιστα λάμβανε υπόψη η κυβέρνηση– ήρθαν να προστεθούν και οι θεσμικές «αντιρρήσεις» του ΣτΕ με τη μορφή ακυρώσεων πράξεων της διοίκησης για μια σειρά από επενδύσεις.

Το ΣτΕ ζητάει τη νομοθέτηση της Φέρουσας Ικανότητας (Φ.Ι). και την υλοποίηση σχετικών μελετών για κάθε τόπο.

Τι καινούργιο μπορούν να προσθέσουν οι μελέτες Φ.Ι. στις εκπονούμενες Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) που έχουν νομοθετηθεί ως υποχρεωτικές από την Ευρωπαϊκή Ενωση πριν από την εκτέλεση μεγάλων προγραμμάτων όπως τα ΠΕΠ ή πάσης φύσης χωροταξικών σχεδίων (γενικών ή ειδικών όπως του Τουρισμού και των ΑΠΕ);

Οφείλουν να προσθέσουν όρια αντοχής όχι μόνο της φύσης, αλλά και της κοινωνίας και της οικονομίας, γιατί πλέον αναφερόμαστε στην ανάγκη για επίτευξη βιωσιμότητας και στους τρεις ή τέσσερις πυλώνες (πολιτισμός).

Επομένως μια μελέτη κατάστασης της βιωσιμότητας ενός νησιού οφείλει να περιέχει συγκεκριμένους στόχους και όρια. Και βέβαια οφείλει να εκπονείται από το κράτος ή την αυτοδιοίκηση, ώστε να ελέγχεται όχι μόνο πώς μια ή περισσότερες επενδύσεις θα επηρεάσουν το τοπικό σύστημα, αλλά και εάν θα πρέπει να επιτραπούν.

Η Φέρουσα Ικανότητα αναφέρεται στο μέγιστο ανεκτό όριο επιβαρύνσεων – φορτίσεων που μπορείνα δεχθεί μια περιοχή, πέραν των οποίων παύει να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο περιβάλλον, στην οικονομία και στην κοινωνία της, με αποτέλεσμα να ασκούνται αρνητικές πιέσεις στους μόνιμους κατοίκους αλλά και στους επισκέπτες της.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) από 30ετίας, με επανειλημμένες αποφάσεις του, έχει εισαγάγει στη νομολογία του την έννοια της Φέρουσας Ικανότητας, η οποία συναρτάται με «…τα παραδοσιακά ανθρωπογενή συστήματα και τα ευαίσθητα οικοσυστήματα…».

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι στη χώρα μας έχει έρθει πλέον η ώρα να καταρτίσουμε ένα τουριστικό πρότυπο με σεβασμό προς την τοπική κοινωνία και στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Ο χωρικός σχεδιασμός της τουριστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα δεν πάσχει από έλλειψη νόμων. Το κύριο πρόβλημα είναι η αδυναμία πραγμάτωσης, που σε αρκετά μεγάλο βαθμό επηρεάζεται από την πολυνομία.

Ο πληθωρικός χαρακτήρας της βασικής νομοθεσίας και οι παθογένειες της Δημόσιας Διοίκησης καθιστούν τον σχεδιασμό μη λειτουργικό και την ανασφάλεια δικαίου αναπόφευκτη.

Συγχρόνως οδηγούν σε σπατάλη χρόνου και χρήματος, ακαμψία και αδράνεια, εντείνουν τις αδυναμίες συντονισμού των εμπλεκόμενων φορέων και συχνά ωθούν σε εξωθεσμικές λύσεις στα επείγοντα προβλήματα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το εκτεταμένο φαινόμενο της εκτός σχεδίου δόμησης.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να προκύπτει στα νησιά μας. Για τον λόγο αυτό και με αφορμή τη νομολογία του ΣτΕ από το 2013, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού διερευνά τρόπους και μεθόδους εκτίμησης της Φέρουσας Ικανότητας των ελληνικών νησιών, σε ευθυγράμμιση με τη νομολογία του ΣτΕ.

Σε συνεργασία με κορυφαίους ερευνητές και ερευνητικούς φορείς της χώρας και με την υποστήριξη των κατά περίπτωση δημοτικών αρχών έχουν ήδη εξεταστεί τα «όρια αντοχής» της Σίφνου, της Αμοργού, της Σαντορίνης.

Η έως σήμερα εμπειρία αναδεικνύει ότι η διαμόρφωση ενός αναβαθμισμένου τουριστικού προτύπου, οικονομικά αποδοτικότερου, κοινωνικά δικαιότερου, και επίσης περιβαλλοντικά και πολιτισμικά φιλικότερου από το σημερινό, είναι εφικτή μόνο μέσα από τη συνεργασία της κοινωνίας των πολιτών με την επιστημονική κοινότητα, μια αποφασισμένη για αλλαγές κεντρική διοίκηση και μια οραματική τοπική αυτοδιοίκηση. Καλές προθέσεις υπάρχουν, μένει όμως αυτές να μετουσιωθούν σε πράξεις μέσα από κατάλληλες και εύστοχες πολιτικές αποφάσεις, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.

Η μελέτη θα περιλαμβάνει πέντε στάδια:

  • Στο πρώτο στάδιο θα καθορίζεται η περιοχή μελέτης. «Με τη μεθοδολογία που προτείνουμε θα ορίζονται η κάλυψη της μελέτης φέρουσας ικανότητας σε σχέση τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της παρέμβασης», ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης. Αν αφορά μικρό νησί, σημείωσε, τότε λόγω της νομολογίας του ΣτΕ θα καλύπτει όλη την έκτασή του. Ειδάλλως θα αποφασίζεται αν θα αφορά ολόκληρη την έκταση ενός δήμου ή θα γίνεται σε επίπεδο δημοτικής ενότητας.

Το νομοθετικό κείμενο προετοίμασε μια κλειστή ομάδα εργασίας στο υπουργείο Περιβάλλοντος και θα δοθεί σε διαβούλευση σε ένα μήνα.

  • Το δεύτερο στάδιο θα αφορά τον καθορισμό των παραμέτρων επιρροής στην περιοχή μελέτης. Τέτοιες παράμετροι, που θα καθορίζονται με αναλυτικό παράρτημα, είναι ο πραγματικός πληθυσμός, ο πληθυσμός των επισκεπτών, το μοντέλο ανάπτυξης της περιοχής, η δόμηση και η αστικοποίηση, οι κρίσιμες υποδομές (νερό, απόβλητα, δρόμοι κ.ά.) και, τέλος, το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον και το τοπίο.
  • Το τρίτο στάδιο θα είναι η ίδια η εκτίμηση της φέρουσας ικανότητας. Θα περιλαμβάνει τέσσερις κατηγορίες ζωνών: τις ζώνες με περιθώρια ανάπτυξης εντός των αποδεκτών ορίων βιωσιμότητας, τις ανεπτυγμένες ζώνες με ανάγκη εξισορρόπησης και διατήρησης της ανάπτυξης (χωρίς να είναι ανεκτές οι αποκλίσεις από τα όρια βιωσιμότητας), τις υπεραναπτυγμένες ζώνες που παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις από τα όρια βιωσιμότητας και χρήζουν ειδικών περιοριστικών μέτρων και τις ζώνες που είναι υποβαθμισμένες – προβληματικές, που χρήζουν ειδικών δράσεων αλλαγής του αναπτυξιακού τους προσανατολισμού. Με άλλα λόγια, ο μελετητής θα μπορεί να χωρίζει ένα νησί σε ζώνες ανάλογα με τον βαθμό τουριστικής ή οικιστικής τους ανάπτυξης.
  • Το τέταρτο στάδιο θα είναι τα μέτρα εξισορρόπησης, διατήρησης ή επαναφοράς της βιωσιμότητας. Η φέρουσα ικανότητα θα προτείνει συγκεκριμένα μέτρα.
  • Το πέμπτο στάδιο θα είναι το χρονοδιάγραμμα – θα δίνεται ένα στάδιο εξισορρόπησης και επαναφοράς.

Οι ανακοινώσεις του κ. Μπακογιάννη προκάλεσαν το ενδιαφέρον του ακροατηρίου. Αρκετοί ήταν αυτοί που ρώτησαν πώς μπορεί ο χειρισμός της φέρουσας ικανότητας ενός τόπου να γίνεται από έναν ιδιώτη.

«Από τη στιγμή που δίνουμε το δικαίωμα σε έναν ιδιώτη να καταθέτει πολεοδομικές ρυθμίσεις (σ.σ. για παράδειγμα ΕΣΧΑΣΕ, ΕΣΧΑΔΑ, ΕΠΣ) θα πρέπει να του δίνουμε τη δυνατότητα να κάνει φέρουσα ικανότητα.

Αλλωστε, το τελικό διάταγμα το υπογράφει ο υπουργός, δηλαδή το κράτος», ανέφερε ο κ. Μπακογιάννης. «Θεωρώ ότι καμία μελέτη από αυτές που υποβάλλονται στο υπουργείο δεν προχωράει ως έχει. Τις περισσότερες φορές οι υπηρεσιακοί τούς αλλάζουν τα φώτα».

Πάντως το τελικό αποτέλεσμα, που σύμφωνα με τον κ. Μπακογιάννη θα δοθεί σε διαβούλευση για περίπου έναν μήνα, δεν εκφράζει το σύνολο της ομάδας που το επεξεργάστηκε.

Ο τέως διευθυντής πολεοδομικού σχεδιασμού του ΥΠΕΝ, Σάκης Ψυχογιός, που ήταν μέλος της ομάδας, εκτιμά ότι η φέρουσα ικανότητα δεν μπορεί να υπολογίζεται από έναν υποψήφιο επενδυτή.

«Η φέρουσα ικανότητα πρέπει να είναι συστατικό της μελέτης του τοπικού πολεοδομικού σχεδίου και να έχει το ίδιο επίπεδο αναφοράς», λέει στην «Κ». «Επιπλέον, δεν μπορεί να είναι κομμάτι της ΣΜΠΕ. Η ΣΜΠΕ αφορά περιβαλλοντικούς όρους, πάνω σε προκαθορισμένες επιλογές πολεοδομικού σχεδιασμού».

Σε μια εποχή που σε παγκόσμιο επίπεδο καταγράφεται υπέρβαση των παγκόσμιων ορίων εξαιτίας του παραγωγικού και καταναλωτικού προτύπου που εξαντλεί τους πόρους και παράγει απόβλητα που δεν μπορεί να απορροφήσει το περιβάλλον, άνοιξε στην Ελλάδα η συζήτηση για τη Φέρουσα Ικανότητα, ειδικά των νησιών.

Οχι τυχαία, αφού εδώ και κάποια χρόνια καταγράφονται σοβαρές αντιρρήσεις για την αλόγιστη οικιστική επέκταση, την υποβάθμιση της βιοποικιλότητας και του τοπίου, την εξάντληση των υδάτινων πόρων, τα απορρίμματα.

Παράλληλα με το στρες πάνω στη φύση, υπάρχει και το στρες πάνω σε μόνιμους κατοίκους που βλέπουν την ποιότητα ζωής τους να υποβαθμίζεται (συνωστισμός, θόρυβος), ενώ και οι ίδιοι οι τουρίστες να δυσφορούν, αφού υποβαθμίζεται η ταξιδιωτική εμπειρία τους.

Ο υπερτουρισμός ήρθε για να μείνει;

Η ισχυρή τουριστική ανάπτυξη –που έχει οδηγήσει σε μονοκαλλιέργεια– δεν έλυσε ούτε το πρόβλημα της δημογραφικής βιωσιμότητας των περισσότερων νησιών που «γερνάνε», όπως έδειξε πρόσφατη μελέτη της ΕΕΤΑΑ. Στις αντιρρήσεις των μεμονωμένων πολιτών και περιβαλλοντικών οργανώσεων –που ελάχιστα λάμβανε υπόψη η κυβέρνηση– ήρθαν να προστεθούν και οι θεσμικές «αντιρρήσεις» του ΣτΕ με τη μορφή ακυρώσεων πράξεων της διοίκησης για μια σειρά από επενδύσεις.

Το ΣτΕ ζητάει τη νομοθέτηση της Φέρουσας Ικανότητας (Φ.Ι). και την υλοποίηση σχετικών μελετών για κάθε τόπο.

Τι καινούργιο μπορούν να προσθέσουν οι μελέτες Φ.Ι. στις εκπονούμενες Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) που έχουν νομοθετηθεί ως υποχρεωτικές από την Ευρωπαϊκή Ενωση πριν από την εκτέλεση μεγάλων προγραμμάτων όπως τα ΠΕΠ ή πάσης φύσης χωροταξικών σχεδίων (γενικών ή ειδικών όπως του Τουρισμού και των ΑΠΕ); Οφείλουν να προσθέσουν όρια αντοχής όχι μόνο της φύσης, αλλά και της κοινωνίας και της οικονομίας, γιατί πλέον αναφερόμαστε στην ανάγκη για επίτευξη βιωσιμότητας και στους τρεις ή τέσσερις πυλώνες (πολιτισμός).

Επομένως μια μελέτη κατάστασης της βιωσιμότητας ενός νησιού οφείλει να περιέχει συγκεκριμένους στόχους και όρια. Και βέβαια οφείλει να εκπονείται από το κράτος ή την αυτοδιοίκηση, ώστε να ελέγχεται όχι μόνο πώς μια ή περισσότερες επενδύσεις θα επηρεάσουν το τοπικό σύστημα, αλλά και εάν θα πρέπει να επιτραπούν.

* Ο κ. Γιάννης Σπιλάνης είναι καθηγητής, διευθυντής στο Παρατηρητήριο Βιώσιμου Τουρισμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου

Η Φέρουσα Ικανότητα αναφέρεται στο μέγιστο ανεκτό όριο επιβαρύνσεων – φορτίσεων που μπορείνα δεχθεί μια περιοχή, πέραν των οποίων παύει να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο περιβάλλον, στην οικονομία και στην κοινωνία της, με αποτέλεσμα να ασκούνται αρνητικές πιέσεις στους μόνιμους κατοίκους αλλά και στους επισκέπτες της.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) από 30ετίας, με επανειλημμένες αποφάσεις του, έχει εισαγάγει στη νομολογία του την έννοια της Φέρουσας Ικανότητας, η οποία συναρτάται με «…τα παραδοσιακά ανθρωπογενή συστήματα και τα ευαίσθητα οικοσυστήματα…».

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι στη χώρα μας έχει έρθει πλέον η ώρα να καταρτίσουμε ένα τουριστικό πρότυπο με σεβασμό προς την τοπική κοινωνία και στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Ο χωρικός σχεδιασμός της τουριστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα δεν πάσχει από έλλειψη νόμων. Το κύριο πρόβλημα είναι η αδυναμία πραγμάτωσης, που σε αρκετά μεγάλο βαθμό επηρεάζεται από την πολυνομία.

Ο πληθωρικός χαρακτήρας της βασικής νομοθεσίας και οι παθογένειες της Δημόσιας Διοίκησης καθιστούν τον σχεδιασμό μη λειτουργικό και την ανασφάλεια δικαίου αναπόφευκτη.

Συγχρόνως οδηγούν σε σπατάλη χρόνου και χρήματος, ακαμψία και αδράνεια, εντείνουν τις αδυναμίες συντονισμού των εμπλεκόμενων φορέων και συχνά ωθούν σε εξωθεσμικές λύσεις στα επείγοντα προβλήματα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το εκτεταμένο φαινόμενο της εκτός σχεδίου δόμησης.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να προκύπτει στα νησιά μας. Για τον λόγο αυτό και με αφορμή τη νομολογία του ΣτΕ από το 2013, η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού διερευνά τρόπους και μεθόδους εκτίμησης της Φέρουσας Ικανότητας των ελληνικών νησιών, σε ευθυγράμμιση με τη νομολογία του ΣτΕ.

Σε συνεργασία με κορυφαίους ερευνητές και ερευνητικούς φορείς της χώρας και με την υποστήριξη των κατά περίπτωση δημοτικών αρχών έχουν ήδη εξεταστεί τα «όρια αντοχής» της Σίφνου, της Αμοργού, της Σαντορίνης.

Η έως σήμερα εμπειρία αναδεικνύει ότι η διαμόρφωση ενός αναβαθμισμένου τουριστικού προτύπου, οικονομικά αποδοτικότερου, κοινωνικά δικαιότερου, και επίσης περιβαλλοντικά και πολιτισμικά φιλικότερου από το σημερινό, είναι εφικτή μόνο μέσα από τη συνεργασία της κοινωνίας των πολιτών με την επιστημονική κοινότητα, μια αποφασισμένη για αλλαγές κεντρική διοίκηση και μια οραματική τοπική αυτοδιοίκηση.

Καλές προθέσεις υπάρχουν, μένει όμως αυτές να μετουσιωθούν σε πράξεις μέσα από κατάλληλες και εύστοχες πολιτικές αποφάσεις, προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.

* Ο κ. Μιλτιάδης Λάζογλου είναι δρ. χωροτάκτης-πολεοδόμος, υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Πολιτικής της ΕΛΛΕΤ.

Πηγή: Εφημερίδα «Η Καθημερινή»

Σελίδα 1 από 365

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot